(Pieternella Pietersdr)
(Jiscoot.)
(1) Zij is getrouwd met Dirk Leendertszoon Knook.
Zij zijn op 8 oktober 1768 in ondertrouw gegaan.
Zij zijn getrouwd op 30 oktober 1768 te Dinteloord en Prinsenland, Noord-Brabant, Nederland , zij was toen 21 jaar oud.Kind(eren):
(2) Zij is getrouwd met Cornelis van Wijngaerden.
Zij zijn op 14 april 1798 te Dinteloord en Prinsenland, Noord-Brabant, Nederland in ondertrouw gegaan
Zij zijn getrouwd. .http://www.bettecolours.nl/historieboeken/
9 september 1803 komt Willem de Graaf terug op een zaak van paarden en wagens in het
Franse leger ten tijde van het jaar 1793, dus een decennium eerder. Niet te geloven! Het
gaat als volgt: Willem de Graaf tegen Johanna van Gastel: De gedaagde zal hebben te voldoen aan jan Ardon de som van twee guldens en vier stuivers hun competerenden vanwege gedane diensten in den jare 1793 als commissarissen bij de wagens en paarden van uit deze gemeente ten dienste der Fransche armee waaronder ook de paarden en wagens hebben gehoord alsmede de kosten ter zake deses gerezen.
Matthijs den Engelsen, de (schoon)zoon van Johanna van Gastel, staat voor de vredemakers
in plaats van zijn moeder en reageert als volgt:
Hij zegt dat in de jaare 1793 geen peerden of wagens van zijn moeder in het Fransche leger hebben gereden en dus niets aan de eischer schuldig te zijn.
Wilem de Graaf zegt, dat als de gedaagde niets verschuldigd is hij van deze zaak zal afzien.
Nu denk je wellicht, mooi geregeld. Maar zo snel zijn we van Willem de Graaf niet af, want
wellicht bij voortschrijdend inzicht ging het in 1793 niet om de paarden en wagens van
Johanna van Gastel, maar om die van Leendert Visser, bouman in de Mariapolder!72 Op naar
de vredemakers.73 Daar zien we in Leendert Vissers een zakenman en politicus ontwikkelen.
Vredemakers is geciteerd en vordert de eisscher dat den gedaagde zal hebben te voldoen aan den eisscher en aan jan Ardon gezamenlijk een somma van twee guldens en vier stuivers hunliede competerenden vanwege gedane diensten in de jaren 1793 als commissarisen bij de wagens en paarden uit dese gemeente ten dienste van de Fransche armee waaronder ook de gedaagde zijn peerden en wagens hebben behoord alsmede de kosten terzake deese geleden. Den gedaagde zegt bereid te zijn te betalen wanneer hij insgelijks betaald werd voor zijn diensten als commissaris te dierselfde tijd en van sijn deswegens gedane voorschotten.
Wat er met de schrijver is gebeurd weten we niet, maar de eropvolgende bladzijde die
handelt over dezelfde dag 9 september 1803 is er een ander handschrift. De schepenen zijn
dezelfde als hiervoor: Moelaart en Van Dis. Wie dit geschreven heeft blijft onbekend. Een
wonderlijke beweging: Willem de Graaf stapt opnieuw naar de vredemakers en nu met een
ander doelwit, namelijk Meeuwis Burgers. Het zou gaan vervelen de zaak weer in dit boek op
te nemen. Gaat het om dezelfde paarden en wagens of steeds om andere? Meeuwis doet de
eis als volgt af, met een eveneens korte reactie van eiser Willem de Graaf.
De gedaagde zegt bereid te zijn te betalen wanneer hem ge rd werd de somma van 26 gulden voor de commissarissen en knegts gegeven heeft te dierselve tijd De eischer segt hiervan niets genoten te hebben
Nu denk je, het is weer eens welletjes, we gaan naar huis. Maar nee, direct aansluitend is het
opnieuw Willem de Graaf, nu met Jacobus van Etten in het vizier. Op hetzelfde blad en met
dezelfde eis. Of ze het nu met elkaar hebben afgesproken of niet. Ook Jacobus zegt te zullen
betalen als hijzelf ook 'deswegens' betaald wordt. Je zou zeggen: dat schiet niet op, allemaal.
Willem de Graaf is er blijkbaar dan ook verdrietig van geworden. Hij komt er maar niet door
en blijft nu maar eens even thuis. Zijn eveneens in de eis genoemde compaan Jan Ardon is
inmiddels aardig opgewarmd en zet de zittingen op volle kracht voort! Zelfde eis, andere
doelwitten. Gewoon doorgaan. Nu conta Cornelis van Wijngaarden, bouman in de
Willemspolder. Cornelis was niet ter zitting dus werd gedagvaard. Het is inmiddels 23
september 1803. De volgende zitting is in oktober en voor de vredemakers staat de 25ste
opnieuw een strijdvaardige Ardon. De schrijver Jan Corner zal inmiddels de zenuwen hebben
gekregen van als maar die zelfde paarden en wagens en de Franse armee is door hem ter
afwisseling maar eens veranderd in de Franse Troepen. Ardon noemt in zijn eisen ook steeds
Willem de Graaf zoals deze dat eveneens aangaande hem deed in de zijne. Hoe gaat dit toch
aflopen? Jan Ardon heeft hetzelfde als eis tegen Pieternella Jiskoot, weduwe en
boedelhoudster van Cornelis van Wijngaarden (die een maand geleden zelf nog gedagvaard
werd en inmiddels is overleden). Het gaat nu over de paarden en wagens van haar overleden
man Gunt Jan Ardon de weduwe Van Wijngaarden niet eens de tijd van zes weken rouw?
Het heeft iets schokkends om onder de eis opeens te lezen: de partijen zijn bevredigd.
17 februari 1804 begint Jan Ardon de zaak die compaan Willem de Graaf had aangespannen
tegen Leendert Visser opnieuw. Weer over paarden en wagens en het Franse leger. De
partijen komen uiteraard niet tot een vergelijk en de zaak gaat door naar de schepenen.
Pieternella Jeiskoot | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) 1768 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dirk Leendertszoon Knook | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cornelis van Wijngaerden |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.