Voorouders Janssen & de Groot » George van Brandenburg-Ansbach (1484-1543)

Persönliche Daten George van Brandenburg-Ansbach 

• Er wurde geboren am 4. März 1484 in Ansbach, Duitsland.
• (deceased) .
• Er ist verstorben am 27. Dezember 1543 in Ansbach, Duitsland, er war 59 Jahre alt.
• Ein Kind von Frederik I van Brandenburg-Ansbach und Sofia van Polen
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 12. November 2019.

Familie von George van Brandenburg-Ansbach

Er hat eine Beziehung mit Hedwig van Münsterberg-Oels.

Kind(er):

1. Anna Maria van Brandenburg-Ansbach  1526-1589 

Notizen bei George van Brandenburg-Ansbach

George van Brandenburg-Ansbach bijgenaamd de Vrome (Ansbach, 4 maart 1484 – aldaar, 27 december 1543) was van 1515 tot aan zijn dood markgraaf vanBrandenburg-Ansbach, van 1523 tot aan zijn dood hertog van Jägerndorf en van 1532 tot aan zijn dood hertog van Opole-Ratibor. Hij behoorde tot hethuis Hohenzollern.

George werd geboren als de derde van acht zonen van markgraaf Frederik I van Brandenburg-Ansbach en Sophia van Polen, dochter van koning Casimir IVvan Polen. Via zijn moeder was George verwant met het koninklijk hof in Boeda. In 1506 trad hij in dienst van zijn oom, koning Wladislaus II van Hongarijeen Bohemen, en in 1515 werd hij toevertrouwd met de regering van het hertogdom Opole. In 1516 werd hij lid van de regentenraad die in Hongarije werdgeïnstalleerd voor de jonge koning Lodewijk II en George was ook de voogd van Lodewijk.

In 1515 zette hij samen met zijn oudere broer Casimir zijn vader af als markgraaf van Brandenburg-Ansbach-Kulmbach omdat diens spilzuchtige levensstijlde financiën van de staat verwoestte. Frederik werd tot aan Casimirs dood in 1527 gevangengezet, terwijl Casimir markgraaf van Brandenburg-Kulmbachen George markgraaf van Brandenburg-Ansbach werd. Omdat George grotendeels in Hongarije verbleef, regeerde Casimir in feite ook over het markgraafschapBrandenburg-Ansbach.

Aan het hof van Hongarije waren er twee partijen die elkaar bekampten: de Magyaarse partij onder leiding van Johan Zápolya en de Duitse partij onderleiding van George, wiens autoriteit toenam door een erfverdrag te sluiten met de kinderloze hertog Jan II van Opole-Ratibor. Tegelijkertijd kreeghij van de Boheemse koning de districten Oderberg, Beuthen en Tarnowitz toegewezen, wat echter de hoge schulden die hij als markgraaf van Brandenburg-Ansbachhad niet oploste.

Toen George in 1523 het hertogdom Jägerndorf bemachtigde, kwam hij in het bezit van volledig Opper-Silezië. Als eigenaar en hypotheekhouder van dezegebieden plaveide hij de weg voor de introductie van de Protestantse Reformatie in zijn gebieden, alsook in het markgraafschap Brandenburg-Ansbach.In 1532 erfde het hertogdom Opole-Ratibor.

George was de allereerste vorst die de Reformatie begon te steunen. De eerste werken over de Reformatie begonnen George voor het protestantisme tewinnen. De zelfverzekerde geloofsgetuigenis van Maarten Luther op de Rijksdag van Worms in 1521 maakte een diepe indruk op hem, evenals de krachtigepreken van evangelische predikers in 1522 in Neurenberg. Nadat hij de Lutherbijbel, die in 1522 werd gepubliceerd, had bestudeerd, raakte hij persoonlijkovertuigd van het protestantisme en werd hij een hevige voorstander van de Reformatie. Hij begon zelfs te corresponderen met Luther en ging met hemin discussie over belangrijke geloofsproblemen en in 1524 ontmoette hij hem persoonlijk tijdens onderhandelingen over de secularisatie van de DuitseOrdestaat door Georges broer Albrecht tot het hertogdom Pruisen.

Na de troonsbestijging van koning Lodewijk II van Hongarije en Bohemen in januari 1522 werd George in zijn reformatiepogingen geholpen door diens echtgenoteMaria, de zus van keizer Karel V die sympathieën had voor de ideeën van Luther. Als adviseur van de jonge koning verdedigde George op felle wijzede Reformatie tegen de invloeden en de intriges van zijn kerkelijke opponenten en kon hij hun gewelddadige maatregelen op succesvolle wijze tegenhouden.Door de goede relaties die hij had met hertog Frederik II van Liegnitz en hertog Karel I van Münsterberg-Oels, twee vorsten die ook de Reformatiesteunden, kon hij gemakkelijker de Reformatie invoeren in zijn Silezische landerijen. Het was echter vooral door zijn eigen persoonlijke invloed,energie en praktische geest dat hij de lutherse doctrine kon invoeren. Hij deed pogingen om predikers te zoeken voor het nieuwe geloof in Hongarije,Silezië en Brandenburg-Ansbach en probeerde de kerkorde van Brandenburg-Neurenberg in te voeren, die in Brandenburg-Ansbach al acceptatie had gevonden.

In het markgraafschap Brandenburg-Ansbach had George het echter moeilijk om de Reformatie in te voeren, hoewel de volksgeest niet afkerig was voordeze ideeën. Zijn broer Casimir was door zijn huwelijk met een Beierse prinses en zijn militaire dienst voor het Heilige Roomse Rijk nauwer geallieerdmet de katholieke kerk en verzette zich tegen de Reformatie. Onder de druk van de Staten moest Casimir preken toelaten volgens de lutherse doctrine,maar hij liet de katholieke kerkceremonies behouden, hoewel die in strijd waren met het lutheranisme.

George protesteerde tegen deze halve maatregelen en hij toonde zijn ontevredenheid over de halfslachtige resoluties die in oktober 1526 door de Statenwerden aangenomen. Het was pas na de dood van zijn broer Casimir in 1527 dat hij een ernstige poging kon ondernemen om de Reformatie in te voerenin Brandenburg-Ansbach door in 1528 nieuwe resoluties door de Staten te laten goedkeuren. Tegelijkertijd bleef hij corresponderen met Luther en PhilippMelanchton, waarbij gediscussieerd werd over de evangelisatie van de kloosters, het gebruik van kloostereigendom voor evangelische voorstellen envooral over de stichting van lagere scholen voor het volk en hogere scholen voor getalenteerde jonge mannen die bestemd waren voor kerk- en staatsdienst.Ook werkte George in samenwerking met de Raad van Neurenberg aan een kerkinstitutie naar het voorbeeld van het keurvorstendom Saksen. Na meerdereherzieningen en verbeteringen was het resultaat de in 1533 ingevoerde kerkorde van Brandenburg-Neurenberg. Nadat hij de Reformatie had ingevoerd inNeurenberg en Brandenburg-Ansbach, introduceerde hij het in zijn gebieden in Opper-Silezië.

George gebruikte ook zijn invloed om de Duitse Reformatie te helpen ontwikkelen. Nadat er een unie van protestanten in Opper- en Neder-Duitsland wasgevormd om de verbeterde verdediging tegen de vergeldingsmaatregelen van de katholieke kerk aan te tonen, had George in 1529 een ontmoeting met keurvorstJohan van Saksen waarbij ze overeenkwamen om een aantal geloofs- en belijdenisartikelen door Luther te laten noteren. De commissie die hiermee belastwerd kwam als resultaat met de Zeventien Artikelen van Schwabach, die grotendeels waren gebaseerd op de Vijftien Theses van het Colloquium van Marburg.

Zowel bij de Conventie van Schwabach als die van Schmalkalden ondervond George geen gewapend verzet van keizer Karel V en diens bondgenoten en moesthij zichzelf ook niet verdedigen. Hij verzette zich energiek tegen de keizer toen die bij de Rijksdag van Worms in 1530 voorstelde om het evangelischeprediken te verbieden. Koning Ferdinand van Bohemen en Hongarije, de broer van keizer Karel V, bood George een aanlokkelijk voorstel aan: als hijde keizer zou steunen, kreeg hij een groot aantal Silezische bezittingen. George weigerde en bleef samen met de keurvorst van Saksen de Reformatieverdedigen. Toen zijn neef, de streng katholieke keurvorst Joachim I Nestor van Brandenburg, in 1535 stierf, begeleidde George diens zonen bij hetinvoeren van de Reformatie in hun gebieden. In 1541 nam hij deel aan het religieus colloquium van Regensburg, waar zijn neef Joachim II Hector eenlaatste vergeefse poging deed om de verschillen tussen protestanten en katholieken te overbruggen. Dit was de laatste religieuze conferentie die Georgebijwoonde.

Hij stierf op 59-jarige leeftijd.

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit George van Brandenburg-Ansbach?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken George van Brandenburg-Ansbach

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder