Leven
Isabella wordt samen met haar broer Karel V en zusjes Eleonora van Habsburg en Maria in Mechelen opgevoed door haar tante Margaretha van Oostenrijk, regentes van de Nederlanden.Op 11 juli 1514 wordt zij door haar grootvader Maximiliaan I van Oostenrijk met de handschoen uitgehuwelijkt aan Christiaan II van Denemarken. Een jaar later werd zij opgehaald door de Aartsbisschop van Noorwegen en vergezeld naar Kopenhagen; Daar werd het huwelijk geratificeerd op 12 augustus 1515. In Denemarken krijgt zij een nieuwe naam: Elisabeth.
Het huwelijk van Isabella en Christiaan is te kenmerken als ongelukkig. Dit komt vooral door de relatie van Christiaan met zijn Nederlandse maîtresse Dyveke Sigbritsdochter. Als Maximiliaan in 1515 eist dat Dyveke het hof verlaat, weigert de koning dit. De vierendertigjarige Christiaan is op dat moment al acht jaar samen met Dyveke en hij is niet van plan deze relatie op te geven voor zijn nieuwe echtgenote van slechts veertien jaar oud. Wanneer Dyveke in 1517 overlijdt (vermoedelijk door vergiftiging), krijgt haar moeder Sigbrit steeds meer macht aan het hof. Sigbrit heeft een enorme invloed op staatszaken en wordt aangesproken met de eerbiedige naam 'moeder Sigbrit'.
Christiaans politieke bewind zorgt voor veel tegenstand bij de Zweedse adel en later ook bij de Deense en Noorse adel. In 1520 ontstaat er in Zweden een oproer dat wordt beëindigd met het bloedbad van Stockholm. Door alle tegenstand en door Sigbrits invloed wordt de macht van Christiaan steeds kleiner. Wanneer er in april 1523 weer een opstand uitbreekt, vlucht het koningspaar samen met kinderen, Sigbrit en bedienden naar Vlaanderen.
In Vlaanderen proberen ze hulp te krijgen, maar zowel Karel V als Margaretha van Oostenrijk weigeren dit. In dezelfde periode wordt Christiaan aanhanger van het Lutherse geloof, Isabella volgt hem maar blijft diep in haar hart katholiek. Het nieuwe geloof doet de Deense zaak geen goed en Ferdinand I verklaart zelfs dat Isabella geen zus meer van hem is. Christiaan en Isabella zitten in een zeer pijnlijke situatie, het geld raakt snel op en er is geen uitzicht op hulp. Ondanks het slechte huwelijk vatte Isabella een diepe liefde op voor haar echtgenoot. Dit zorgt ervoor dat zij weigert regentes te worden voor haar zoon en troonopvolger Hans én dat ze haar echtgenoot blijft steunen in zijn acties en geloof.
Uiteindelijk wijst Margaretha van Oostenrijk Lier aan als residentie voor het koninklijke gezin. Wanneer het gezin in december 1525 voor een bezoek naar het kasteel van Zwijnaarde vertrekt, wordt Isabella ziek. Ze overlijdt op 19 januari 1526 in Zwijnaarde en wordt bijgezet in de St. Pietersabdij te Gent.
Kinderen
Isabella baarde zes of zeven kinderen waarvan er nog drie leefden bij haar dood in 1526:
Christiaan (1516), stierf op jonge leeftijd
Hans (21 december 1518-1531)
Maximiliaan en Philip (4 juli 1519), stierven op jonge leeftijd
Dorothea (10 november 1520-1580), huwde Frederik II van de Palts
Christine van Denemarken (1521-1590), huwde Francesco II Sforza en Frans I van Lotharingen
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.