Familienstammbaum Ros van Zegwaart » Hendrik I (de Jongere) van Wassenberg Graaf van Gelre (1125-1179)

Persönliche Daten Hendrik I (de Jongere) van Wassenberg Graaf van Gelre 

• Er wurde geboren im Jahr 1125.

  Pass auf: Alter bei der Heirat (??-??-1134) war unter 16 Jahre (9).

  Pass auf: War jünger als 16 Jahre (10), als Kind (Gerard van Wassenberg Graaf van Gelre) geboren wurde (??-??-1135).

  Pass auf: War jünger als 16 Jahre (15), als Kind (Margaretha van Wassenberg Graaf van Gelre) geboren wurde (??-??-1140).

• Er ist verstorben im Jahr 1179, er war 54 Jahre alt.
• Ein Kind von Gerard I (de Lange) Graaf van Wassenberg Graaf van Gelre und Ermengarde Gravin van Zutphen
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 8. Oktober 2016.

Familie von Hendrik I (de Jongere) van Wassenberg Graaf van Gelre

(1) Er ist verheiratet mit Agnes van Arnstein.

Sie haben geheiratet im Jahr 1134, er war 9 Jahre alt.

Hendrik was hier 9 jaar en zijn bruid 14 jaar oud

Kind(er):

1. Gerard van Wassenberg Graaf van Gelre  1135-1179
2. Margaretha van Wassenberg Graaf van Gelre  1140-????

(2) Er ist verheiratet mit Laurette van Lotharingen.

Sie haben geheiratet im Jahr 1163, er war 38 Jahre alt.

Hendrik was toen 38 jaar oud

Kind(er):

1. Adelheid van Wassenberg  1145-1218
2. Agnes van Wassenberg Graaf van Gelre  1150-1195
3. Otto I van Wassenberg Graaf van Gelre  1155-1207 

Notizen bei Hendrik I (de Jongere) van Wassenberg Graaf van Gelre

Notities bij Hendrik I (de Jongere) van Wassenberg Graaf van Gelre
vanaf 24-10-1131: Graaf van Gelre
vanaf 1138: Graaf van Zutphen
Hij is overleden na de vermelde datum en voor 10 sep. 1182. 1e Graaf van Zutphen (1138) en, na het overlijden van zijn grootvader, ook graaf van Gelre (24 okt 1131).
Hendrik is de oudste zoon van gravin Ermgard van Zutphen en graaf Gerhard II van Gelder en hij mag zich in 1131 als eerste tooien met de titel graaf van Gelre en graaf van Zutphen. Al schijnt hij die tweede titel pas later te krijgen. Niettemin zullen alle Gelderse vorsten zich vanaf nu zo noemen. Ook als Gelre een hertogdom wordt, blijven ze zich graaf van Zutphen noemen.
Het bezit van Zutphen verschaft namelijk veel aanzien, want Zutphen is een vrij goed, terwijl Gelre slechts een leen van de keizer is. De keizer kan Gelre weer opeisen als niet aan de leenplichten wordt voldaan, maar van Zutphen moet hij afblijven.
In Zutphen laat Hendrik zijn eigen munten slaan. Deze munten zouden te veel lijken op de munten uit Deventer, hetgeen ze daar niet kunnen waarderen. Dit is de eerste vastgelegde animositeit tussen de buren.
In 1138 getuigt Hendrik voor keizer Konrad III als deze de Oostergo en Westergo aan de kerk van Utrecht teruggeeft. In hetzelfde jaar getuigt Hendrik voor Konrad III als deze opnieuw schenkingen verricht aan het klooster Bedburg. Hij behoort tot de eerste aanhangers van Konraad III, nadat deze op een overrompelende wijze tot koning is gekozen en is Staufisch gezind. Hij komt tamelijk veel in diens oorkonden als getuige voor, doch uitsluitend wanneer deze in dit gedeelte van het Duitse Rijk vertoeft.
Ook al verschijnt Hendrik geregeld aan het keizerlijke hof, het graafschap Zutphen is toch in het begin onbeduidend van grootte en invloed. Het omvat een klein deel van de huidige Graafschap: het 's-Gravenhof, het dorp Zutphen met omliggende vruchtbare landen en weilanden, het hof te Lochem met het dorp zelf en zijn omgeving, het hof te Steenderen (in leen van Utrecht), het hof te Baak en enkele bezittingen op de Veluwe. De Graafschap zou steeds groeien en Hendrik is de eerste in een lange rij die daarvoor zorgt.
De tweede helft van de twaalfde eeuw wordt gekenmerkt door vermindering van de centrale macht van de keizer en de dalende invloed van de bisschoppen op de wereldlijke heren binnen het bisdom. De graven krijgen in de loop der tijden steeds meer invloed in het bisschoppelijke gebied en weten zo hun territorium ten koste van het Sticht te vergroten.
Het bisdom Utrecht staat aan het eind van de twaalfde eeuw onder invloed van de graven van Holland, die de voornaamste tegenstrevers van het jonge Gelre zijn. De graven van Holland weten met enige regelmaat een eigen kandidaat op de bisschoppelijke troon te krijgen. Zo is bijvoorbeeld bisschop Boudewijn II (1178-1196) een jongere broer van graaf Floris III van Holland en een van de felste tegenstanders van Gelre.
Hendrik werkt met succes aan goede contacten met het aartsbisdom in Keulen, om niet door het samenwerkende Utrecht en Holland te worden opgeslokt. Ook heeft hij goede contacten met de proosten van Emmerik, Deventer en Xanten, die allemaal binnen de invloedssfeer van Gelre liggen. Zo weet hij zijn jongste zoon Otto I tot proost en aartsdiaken van het Sticht Xanten te laten benoemen. Ook het kapittel van Deventer wordt met succes bewerkt. In 1176 wordt daar Arnold van Isenburg (1176-1196), een bekende van Hendrik, als proost van Deventer benoemd. Zo blijft de balans met Utrecht-Holland in evenwicht.
Met enige regelmaat wordt Hendrik ingeschakeld bij het uitbreiden van de Keulse macht in Westfalen. En als de Keulse bisschoppen strijd moeten leveren tegen de Saksische hertog Hendrik de Leeuw is hij diverse malen in het Keulse leger te vinden.
Hendrik komt in bezit van de Veluwe, maar dan als achterleenman van de hertog van Brabant. Deze moet op zijn beurt leenhulde brengen aan de bisschop van Utrecht, maar daarvoor is hij te trots zodat hij dat maar achterwege laat. Hendrik stelt zijn zoon Gerhard III aan als graaf van de Veluwe.
De legitieme overerfbaarheid van zijn ambt als graaf maakt van Hendrik een onafhankelijke vorst. Hij heeft nu de macht om kleinere heren te dwingen aan hem leenhulde te bewijzen.
In overeenstemming met zijn machtstoename groeit ook de staat van de huishouding die hij voert, inmiddels een heuse hofhouding. Hierdoor is het gewenst dat hij zich geregeld verplaatst, want voedselvoorziening het hele jaar rond is een probleem. Bovendien moet hij elders zijn neus laten zien om zijn macht te tonen en recht te spreken. Het verspreide bezit noopt hem tevens hiertoe. Op veel kasteelheren rust dan ook de verplichting om voor de graaf en zijn talrijke gevolg "open hof" te houden, hetgeen een grote last is.
Vanaf nu zullen de Gelderse vorsten geen vaste residentie meer hebben. Wel heeft Hendrik zijn eigen hoven, te Gelder, te Zutphen, te Rozendaal, te Hattem en andere plaatsen. Gezien de toestand der wegen toentertijd zal het geen plezier zijn geweest om continu op reis te zijn.
Hendrik geniet veel aanzien bij de grote keizer Friedrich I Barbarossa. Zo gaat hij mee met een van de veldtochten van de keizer om de Lombardische steden te onderwerpen, die een vertwijfelde vrijheidsstrijd voeren. Hendrik is er getuige van dat de machtige stad Milaan zich moet overgeven (1161/62). Hij ziet de stoet der onderworpen stedelingen die tussen twee rijen Duitse soldaten doortrekt, de aartsbisschop met alle geestelijken in vol ornaat, de burgemeesters en de raad en daarna alle andere mannen uit de stad met een strop om de hals. Een indrukwekkend tafereel voor graaf Hendrik van Gelre en Zutphen, die tevens ziet, net als alle andere aanwezige edelen en vorsten, welk een macht keizer Friedrich I Barbarossa kan ontwikkelen. En dat komt de keizer natuurlijk goed uit. Hij is overigens meer gemengd in Utrechtse kwesties.
In 1178 is Hendrik vanwege zijn hoge leeftijd niet meer in staat zijn graafschap rond te reizen om zijn macht te tonen. Zijn zoon Gerhard III neemt het bestuur van het graafschap over. In 1179 sterft zijn vrouw Agnes en in 1182 volgt Hendrik haar. Iets dat niet veel graven op een dergelijk hoge leeftijd gegeven is in die jaren. Hij maakt nog mee hoe zijn opvolger Gerhard III op jonge leeftijd sterft en zijn tweede zoon Otto I het graafschap overneemt.

Zeitbalken Hendrik I (de Jongere) van Wassenberg Graaf van Gelre

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder