Sie ist verheiratet mit Cornelis van der Kade.
Sie haben geheiratet am 20. Oktober 1947 in Rotterdam , sie war 23 Jahre alt.
Kind(er):
De atletiek kampioen van de familie Koudijs!
Onderscheiding vanaf 1942: Nederlands kampioen 200m.
Onderscheiding vanaf 1943: Nederlands kampioen 200m.
Onderscheiding vanaf 1943: Nederlands kampioen verspringen.
Onderscheiding vanaf 1946: Europees kampioen verspringen.
Onderscheiding vanaf 1946: Europees kampioen 4 x 100m. estafette
Onderscheiding vanaf 1948: Olympisch kampioen 4 x 100m. estafette
Londen
Opleiding: Lerares lichamelijke opvoeding.
Academie 's-Gravenhage
Vermelding: Oprichter A.V. Impala in Drachten.
Biografie
Op grond van haar prestaties kan de Rotterdamse atlete geschaard worden onder de atletes van wereldklasse. Haar prestaties leverde ze in de schaduw van de successen van Fanny Blankers-Koen, de Vliegende huisvrouw uit Hoofddorp. Illustratief is bijvoorbeeld, dat Gerda van der Kade-Koudijs in 1944 op de 100 yards met 11,0 s slechts twee tiende en op de 80 m horden met 11,4 slechts één tiende boven het wereldrecord bleef. Beide wereldrecords waren in handen van de Hoofddorpse.
Haar eerste grote internationale overwinning behaalde Van der Kade-Koudijs in 1946 toen zij in Oslo, tijdens het eerste Europees kampioenschap na de Tweede Wereldoorlog, Europees kampioene verspringen werd. Op de 100 m eindigde ze als zesde. Een tweede gouden medaille veroverde ze in Oslo als lid van de 4 x 100 m vrouwenestafetteploeg, tezamen met Fanny Blankers-Koen, Martha Adema en Nettie Witziers-Timmer. De tijd van het viertal, 47,8, was een nationaal record.
Haar grootste succes was het olympisch goud dat zij in 1948 tijdens de Spelen van Londen won met de 4 x 100 m estafetteploeg. Net als in Oslo maakte naast Gerda van der Kade-Koudijs ook Fanny Blankers-Koen en Nettie Witziers-Timmer deel uit van die ploeg, die dit keer werd gecompleteerd door Xenia Stad-de Jong als startloopster. Ze miste tijdens die Spelen bij het verspringen de bronzen medaille met een halve centimeter. De euforie die na de Spelen in Nederland ontstond, was overigens vrijwel geheel gericht op Fanny Blankers-Koen. De andere Nederlandse atleten deelden nauwelijks in de belangstelling. Van der Kade-Koudijs zou daar later over zeggen: 'Wij deelden natuurlijk in de vreugde, maar toch meer als decor.'[1]
Gerda van der Kade-Koudijs was driemaal lid van een estafetteteam dat een wereldrecord verbeterde. Bij nationale kampioenschappen veroverde zij in totaal negentien medailles, waarvan er 'maar' drie goudgekleurd waren. Wat eens te meer de overheersing van Fanny Blankers-Koen in haar tijdperk illustreert. In haar actieve tijd was Van der Kade-Koudijs aangesloten bij het Rotterdamse Victoria en PAC. Ze zette in 1953 een punt achter haar atletiekloopbaan, na de geboorte van haar tweede dochter.
Gerda Johanna Marie Koudijs | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
1947 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cornelis van der Kade |
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.