Familienstammbaum Bouwman » Mgr Lambertus Johannes V Heijgen (1920-2007)

Persönliche Daten Mgr Lambertus Johannes V Heijgen 

• Er wurde geboren am 9. Dezember 1920 in 's-Gravenhage.
• Er wurde getauft am 9. Dezember 1920 in 's-Gravenhage.Quelle 1
• Berufe:
• Emeritus-Aardbisschop van Bertoua cameroun Afrique.
• im Jahr 1934 Emeritus-Aardbisschop van Bertoua cameroun Afrique.
• Er ist verstorben am 30. Mai 2007 in Gemert, er war 86 Jahre alt.Quelle 1

  Monseigneur Lambert van Heijgen, CSSp
  In de vroege ochtend van 30 mei is in Weert overleden Monseigneur Lambert van Heijgen. Hij was de emeritus aartsbisschop van Bertoua, Kameroen. Monseigneur was begin mei vanuit Kameroen naar Nederland overgevlogen omdat hij bij een val zijn heup gebroken had. Hij was in coma en werd na aankomst in Nederland meteen in het St Jan ziekenhuis te Gemert opgenomen, alwaar hij werd geopereerd. De operatie slaagde, maar hij was erg verzwakt, zodat er regelmatig door medebroeders en door Agathe Baleba, zijn onvermoeibare secretaresse, bij hem gewaakt moest worden. Vannacht is hij rond 2 uur rustig ingeslapen. Het bericht van zijn overlijden zal in Kameroen, vooral in de Oost provincie, bij vele mensen, bij groot en klein, hard aangekomen zijn. Zij verliezen in Monseigneur een groot en energiek missionaris en een geliefde herder. Wij, zijn familie, medebroeders, vrienden en medewerkers, verliezen in hem een hartelijk familielid, een plezierige en gastvrije medebroeder.
  Monseigneur Lambert werd geboren op 9 december 1920. Als jongen leerde hij via pater van Hillo de Congregatie van de H.Geest kennen en kwam zo in 1934 naar het klein seminarie in Weert. In 1940 werd hij toegelaten tot het noviciaat te Gennep en het jaar daarna begon hij op het kasteel te Gemert aan zijn filosofie en theologie opleiding. Hij werd op 20 juli 1947 priester gewijd en vertrok een jaar later naar Kameroen, waar hij benoemd werd voor Lomié, een missiepost in het ondoordringbare regenwoud. Daar aangekomen moest hij eerst de Ewondo taal leren en zich meester maken. Afgelopen donderdag vertelde hij me vanuit zijn ziekbed nog wat voor een geweldige tijd hij daar had gehad en hoe hij er als jong missionaris van zijn overste Willem van Son de ruimte kreeg zijn talenten te ontplooien. Hij was in het immense regenwoud vaak wekenlang te voet onderweg van dorp naar dorp om er de boodschap van het evangelie te verkondigen. De kerk van Lomie werd door hem gebouwd. In 1954 volgde de benoeming als overste van Doumé. Daar werkte hij als actieve en ondernemende pastoor totdat hij in 1962, een jaar na de dood van Mgr. Teerenstra, tot bisschop van het bisdom werd benoemd. Zijn wapenspreuk luidde: “Sumus invecem membra” “Wij zijn elkaars ledematen”(Rom. 12,5) Op 29 juni van dat jaar werd hij in Doumé door de aartsbisschop van Yaoundé Monseigneur Jean Zoa tot bisschop geconsacreerd. Hij kon zo nog deelnemen aan het tweede Vaticaans Concilie.
  Het bisdom omvatte toentertijd nog geheel Oost Kameroen. Op 17 maart 1983, na de verdeling van het bisdom, werd hij de 1ste bisschop van Bertoua. Op 1 januari 1995 - Oost-Kameroen telde intussen 4 bisdommen – werd hij de eerste aartsbisschop van deze nieuwe kerkprovincie. Pas in 1999, op 78 jarige leeftijd, droeg Monseigneur zijn verantwoordelijke functie over aan zijn opvolger Monseigneur Pirenne.
  Maar wie gedacht had dat voor Monseigneur Lambert de tijd aangebroken was om rustig op zijn levenswerk terug te zien en ervan te genieten heeft het mis gehad. Voor hem was het werk nog niet klaar en moest er nog veel gedaan worden. Al zijn aandacht ging uit naar het voltooien van het groot seminarie van Bertoua. Daar verbleef hij ook totdat hij begin mei vanwege een gebroken heup plots naar Nederland terug moest.
  Monseigneur heeft op geheel eigen wijze getuigenis afgelegd van het geloof en de hoop die in hem leefde. Hij heeft de mensen van Kameroen doen delen in de bevrijdende kracht van het evangelie. Als bisschop was hij hen jarenlang zorgend en belangstellend nabij. Hij stak ieder die het nodig had een helpende hand toe en stond jong en oud met raad en daad bij. Niets was hem ooit teveel, geen project te groot.
  Ik waag me er hier niet aan om alles wat Monseigneur gedaan heeft en waarvoor hij zich ingezet heeft, op te noemen. Maar ik denk met name aan al die kerken, missieposten, scholen, seminaries, dispensaires, gemeenschapscentra die onder zijn bezielende leiding gebouwd zijn, aan projecten ook op het gebied van gezondheid, onderwijs, landbouw en zoveel anderen die onder zijn leiding op gang gekomen zijn zowel bij de Bantoe bevolking, de Baya, als bij de Baka.
  Zijn belangstelling en zorg gingen ook uit naar de opleiding en vorming, naar het geestelijke en materiele welzijn van de inlandse en buitenlandse medewerkers: priesters, broeders, zusters, catechisten, onderwijzers en alle leken die hun tijd en talenten gaven aan de opbouw en ontwikkeling van de Kerk en het land van Oost Kameroen. Zijn energieke inzet te midden van de mensen was voor hem echter geen dienstbetoon of hulpverlening, maar een “opkomen voor mensen zoals wij”.
  ‘L’homme debout’, de mens overeind helpen, dat bewerkstelligen, daarvoor zijn we hier, zo hield hij ons voor. Dan geef je iemand zijn waardigheid als mens en stel je hem in staat zelf de verantwoordelijkheid voor zijn leven in handen te nemen. Zo kregen de mensen kansen en ruimte.En zelf deed Monseigneur zijn werk als bisschop met overtuiging en enthousiasme.
  Maar ook hij heeft de zwaarte van zijn ambt ervaren, de verantwoordelijkheid en de zorgen die het met zich mee bracht. Hij heeft ook moeilijke momenten gekend, van grote zorgen, van frustratie, machteloosheid en strijd. Maar hij was een man van geloof, wist de inspiratie voor zijn leven en de motivatie voor zijn werk steeds opnieuw uit zijn dagelijkse eucharistie en gebed te halen. Daar kwam zijn bewogenheid voor God en mens samen. Zo kreeg zijn missionarisleven vorm en kwam er een levende Kerk tot stand. Wij, zijn naaste medewerkers, zijn er trots op dat we die Kerk mee hebben mogen opbouwen’.
  Toch moet ik eerlijkheidshalve ook zeggen dat we het niet altijd met Monseigneur eens waren. Af en toe plaatsten we toch wat kanttekeningen bij zijn grote plannen, projecten en gebouwen. Maar hoe of wat we ook vonden of dachten, allemaal hadden we bewondering voor zijn gedrevenheid en betrokkenheid en voor zijn nooit aflatende inzet voor de mensen. Zijn betekenis voor de mensen, voor de Kerk en voor de ontwikkeling voor Oost Kameroen is bewonderenswaardig en met geen pen te beschrijven.
  Zijn sterven kwam toch nog onverwacht. Het maakt een eind aan een rijk en vruchtbaar leven. Monseigneur was bijna 60 jaar in Kameroen werkzaam en wonderwel ook de laatste Nederlandse spiritijn in Oost Kameroen. In de kathedraal van Bertoua zal hij zijn laatste rustplaats vinden. Aan een rijk en vruchtbaar leven is nu een einde gekomen
  Als gelovige mensen vertrouwen we erop dat Gods Woord gezaaid is en vrucht gezet heeft, anderen zullen het nu oogsten.
  Wij allen familie, medebroeders, medewerkers en mensen uit Oost-Kameroen zijn dankbaar voor zijn leven vol toewijding aan God en medemens. Moge hij rusten in vrede.
  Monseigneur zal in Kameroen worden begraven temidden van zijn volk, dat hem zo liefhad. Een plechtige Eucharistieviering zal worden gehouden in de St. Janskerk in Gemert op dinsdag 5 juni om 11.00 uur. Vanaf 10.00 uur is er gelegenheid afscheid van hem te nemen in voornoemde kerk. Vanaf 9.30 is er koffie in de aula van het kasteel aan de H. Geestlaan.
  Congregatie van de H. Geest Martin van Moorsel CSSp Ridderplein 17 5421 CW Gemert
  Familie van HeijgenContactadres: B.M.C. de Jong – BouwmanPB 17 Bentelerweg 277554 RB Hengelo(Beckum)
  
  Nederlandse Spiritijnen in Kameroen
  De eerste spiritijnen kwamen in Cameroun aan in 1916. Nu werken er nog ruim 50, waaronder 10 Nederlanders.
  De spiritijnen werken nog hard en met veel enthousiasme. Ze zijn ook heel mobiel en beschikbaar voor die posten waar maar moeilijk iemand voor te vinden is. De taak van de spiritijnen is helpen, mensen van dienst zijn. Behalve in de geestelijke verzorging zijn ze ook actief zowel op het gebied van het humane en sociale ontwikkelingswerk en als van strijd tegen onrecht en corruptie. Helpen en van dienst zijn wil dan vooral zeggen: de lokale, de plaatselijke bevolking helpen zichzelf te helpen. Het geven van cursussen voor allerlei groeperingen van de bevolking heeft dan ook grote aandacht.
  
  De Nederlandse spiritijnen werken vooral in het zuidoosten. In Bertoua is de bisschop nog een Nederlandse spiritijn, Mgr. L. van Heijgen. Verder werken de Nederlanders in parochies.
  
  Een Nederlandse spiritijn geeft al zijn tijd aan de Pygmeeën en spreekt hun taal. In zijn werk van evangelisatie gaat hij vooral uit van de creativiteit van de Pygmeeën Hij leest bv. een tekst uit de Bijbel en de Pygmeeën vertalen dat onmiddellijk in een lied. Anderen maken beeldjes van de figuren die in de tekst voorkomen. Deze gebruikt de spiritijn dan weer voor verdere uitleg van het evangelie.

  Oorzaak: Hartfalen

  Tijdstip: 02:00:00

• Er wurde beerdigt am 20. Juni 2007 in Bertoua.
• Ein Kind von Willhelmus V Heijgen und Catharina Johanna Maria Waterreus
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 17. Juni 2007.

Familie von Mgr Lambertus Johannes V Heijgen

Zeitbalken Mgr Lambertus Johannes V Heijgen

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder