Nachkommenschaft Hemerik-Broekhuizen-Huner-Koper-Barink » Karel de Grote (748-814)

Persönliche Daten Karel de Grote 

• Er wurde geboren am 2. April 748 in Ingelheim.
• Eigentum:
• Koning der Franken.
• Ab 800 Keizer der Romeinen.
• Er ist verstorben am 28. Januar 814 in Duitsland, er war 65 Jahre alt.
• Ein Kind von Pepijn III de Korte und Bertrada van Laon
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 10. September 2011.

Familie von Karel de Grote

Er ist verheiratet mit Hildegard von der Vinzgouw.

Sie haben geheiratet rund 771.

Kind(er):

1. Pippijn I der Franken  ± 770-810 
2. Lodewijk I de Vrome  778-840 

Notizen bei Karel de Grote

Karel de Grote (Duits: Karl der Große; Latijn: Carolus Magnus of Karolus Magnus; mogelijk 742 of 748[1] - Aken, 28 januari 814[2] - 28 januari 814) was de Koning der Franken van 768 en Keizer der Romeinen van 800 tot zijn dood in 814. Hij breidde het Frankisch koninkrijk uit tot een rijk dat het grootste deel van West en Centraal-Europa had opgenomen. Tijdens zijn heerschappij veroverde hij Italië en werd hij gekroond tot Imperator Augustus door Paus Leo III op 25 december 800. Zijn heerschappij wordt ook geassocieerd met de Karolingische renaissance, een herleving van de kunst, religie en cultuur door middel van de Rooms-katholieke Kerk. Hij is genummerd als Karel I in de koninklijke lijsten van Duitsland, het Heilige Roomse Rijk en Frankrijk

Hij was de zoon van Koning Pepijn de Korte en Bertrada van Laon[3], een Frankische koningin. Hij volgde zijn vader op in 768 en vormde met zijn broer Carloman I in eerste instantie in tweehoofdige heerschappij. Er wordt vaak gesuggereerd dat de relatie tussen Karel de Grote en Carloman niet goed was, maar ook dat de spanningen werden overdreven door Karolingische kroniekschrijvers. Als er al wrijving tussen hen was, dan kwam daar een eind aan door de plotselinge dood van Carloman in 771, in onverklaarbare omstandigheden. Karel de Grote handhaafde het beleid van zijn vader tegenover het pausdom en werd zijn beschermer, door het breken van de machten van de Longobarden in het noorden van Italië en door het leiden van een inval in het Iberisch Schiereiland, waar hij was uitgenodigd door de islamitische gouverneur van Barcelona. Karel de Grote werd verschillende Iberische steden beloofd in ruil voor het geven van militaire hulp aan de gouverneur, maar de deal werd ingetrokken.

Vervolgens leed Karels terugtrekkende leger zijn grootste nederlaag door de Basken, bij de Slag van de Roncevaux-Pas (778). Hij leidde ook veldtochten tegen de volkeren in het oosten, vooral tegen de Saksen en na een langdurige oorlog onderwierp hij hen aan zijn heerschappij. Door gedwongen kerstening van de Saksen en een verbod met de doodstraf op het praktiseren van hun traditionele Germaanse heidendom integreerde hij ze in zijn rijk en maakte daarmee de weg vrij voor de latere Liudolfingen.

Karel werd in de 12e eeuw officieel zalig verklaard, hoewel hij al langer bij het volk bekend stond als "heilige", maar hij wordt alleen in Aken als zodanig vereerd.[4] Ook in seculiere zin heeft hij door de eeuwen heen tot de verbeelding gesproken, wat geleid heeft tot de zgn. 'Karel-epiek': verhalen waarin Karel een belangrijke rol speelt. In de Middelnederlandse literatuur is het korte verhaal Karel ende Elegast het bekendst, maar (veel) representatiever voor het genre zijn het Roelantslied, Ogier van Denemarken en Reinout van Montalbaen alias de Vier Heemskinderen. Karel wordt wel de Vader van Europa genoemd; daarom werd in 1949 de Internationale Karelsprijs Aken in het leven geroepen voor personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de Europese eenwording.

Tegenwoordig wordt hij niet enkel gezien als de stichter van zowel de Franse en de Duitse monarchie, maar ook als een Pater Europae (vader van Europa): zijn rijk verenigde het grootste gedeelte van West-Europa voor de eerste keer sinds de Romeinen;de Karolingische renaissance moedigde de vorming van een gemeenschappelijke Europese identiteit aan.
Karel is meerdere malen getrouwd geweest en had een aantal minnaressen.

Huwelijken:
1.van 767-769? met Himiltrude (?-780) - Zij was een jeugdliefde van Karel. Het is onduidelijk of dit wel een geldig huwelijk was. 1.Amaudru, een dochter
2.Pepijn met de Bult (770-811)

2.van 769?-770 met Desiderata van Lombardije (750-?) - Deze vrouw werd door Karel verstoten.
3.van 771-783 met Hildegard (758-783): 1.Karel de Jongere (772-811), koning van Neustrië
2.Adelais, geboren tijdens het beleg van Pavia, maar overleden op de terugreis. Begraven in de abdij van St.-Arnulf te Metz
3.Rotrudis (775-839), verloofd met keizer Konstantinos VI van Byzantium, maar de verloving werd verbroken. Minnares van graaf Rorico van Maine.
4.Pepijn (777-810), koning van Italië (was koning van 781 tot 810).
5.Lodewijk de Vrome (778-841), koning van Aquitanië, keizer (heerste van 814 tot 840)
6.Lotharius (778-779), tweelingbroer van Lodewijk, jong overleden.
7.Bertrada (775-825), minnares van Angilbert, lekenabt van de Abdij van Saint-Riquier. Zij werd door Lodewijk de Vrome van zijn hof verbannen toen hij keizer werd.
8.Gisela (781 - rond 808), gedoopt in Milaan.
9.Hildegard (783-783), 40 dagen oud geworden en begraven in de abdij van St.-Arnulf te Metz. Haar moeder overleed tijdens of na haar geboorte.

4.van 783-794 met Fastrada (768-794). Zij was afkomstig uit het hertogdom Franken en is bekend om haar harde opstelling tegen de Saksen en haar poging om Karels oudste zoon Pepijn met de Bult te laten doden. 1.Theodrada (785- ca. 850), abdis van Argenteuil tot 828, daarna abdis van de abdij van Schwarzach-am-Main.
2.Hiltrudis (787- na 800), minnares van Richwin van Padua.

5.van 794-800 met Luitgarde van Alemanië (776-800) - Dit huwelijk bleef kinderloos.

Bekende minnaressen:
Gersuinda, ongeveer 773 Adeltrud

Madelgard, ongeveer 775 Routhildis (784-24 maart 852), werd abdis van Faremoutiers

Sigrada?, ongeveer 783 Rothaid (784- na 800)

Reginoprycha, ongeveer 790-794
Amaltrude, ongeveer 794
Regina, ongeveer 800 Drogo (17 juni 801-8 december 855). Hij werd in 818 door Lodewijk de Vrome gedwongen in het klooster in te treden. Drogo werd abt van Luxeuil en bisschop van Metz. Hij verdronk toen hij tijdens het vissen in het water viel.
Hugo (ca. 804-14 juni 844)

Ethelinde, ongeveer 806 Theodorik (807- na 818) In 818 door Lodewijk de Vrome gedwongen in het klooster in te treden

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Karel de Grote?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Karel de Grote

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder