Vorfahren van Gijs en Frank Edelbroek » Koenraad II van het Heilige Roomse Rijk (± 990-1039)

Persönliche Daten Koenraad II van het Heilige Roomse Rijk 

• Er wurde geboren rund 990.
• Beruf: Keizer van het Heilige Roomse Rijk.
• Er ist verstorben am 4. Juni 1039 in Utrecht, Utrecht, Nederland.

  [aan een jicht aanval],

• Er wurde beerdigt in Speyer, Rheinland-Pfalz, Duitsland.
• Ein Kind von Hendrik van Spiers und Adelheid van Metz

Familie von Koenraad II van het Heilige Roomse Rijk

Er ist verheiratet mit Gisela van Zwaben.

Sie haben geheiratet im Jahr 1016.

Kind(er):

1. Hendrik III 'de Vrome' of 'de Zwarte' van het Heilige Roomse Rijk  1017-1056 

Notizen bei Koenraad II van het Heilige Roomse Rijk

[zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Keizer_Koenraad_II - deze pagina is het laatst bewerkt op 12 mrt
2013,
.,
Koenraad II (rond 990 – Utrecht, 4 juni 1039) was vanaf 1024 koning van Duitsland en vanaf 1027
keizer van het Heilige Roomse Rijk. Koenraad was de eerste keizer uit de Salische dynastie. Onder
zijn heerschappij werd het koninkrijk Bourgondië in het keizerrijk opgenomen.,
.,
Koenraads vader was jong overleden en daardoor kreeg zijn oom Koenraad de grote erfenis van zijn
grootvader Otto I van Karinthië. Koenraad zelf werd in bescheiden omstandigheden opgevoed door
Burchard, de bisschop van Worms. Eenmaal volwassen werd hij graaf van Speyer en Worms. In 1017
werd Koenraad gewond aan de zijde van zijn oom Gerard van Metz tegen Godfried II van Lotharingen.
Hij trouwde in 1016 met Gisela van Zwaben. Keizer Hendrik II probeerde (zonder werkelijke grond)
het huwelijk te dwarsbomen op grond van bloedverwantschap en liet het paar in de ban doen.
Koenraad en Gisela gingen in ballingschap en in 1019 hielp Koenraad zijn neef, de latere hertog
Koenraad II van Karinthië tegen de toenmalige hertog van Karinthië, Adalbero van Eppenstein. In
1020 verzoende Koenraad zich met de keizer en deze gaf zijn verzet tegen het huwelijk op.,
.,
Na de dood van de kinderloze keizer Hendrik werd Koenraad tot koning gekozen en op 8 september
1024 in Mainz gekroond. De adel uit Lotharingen en Saksen had de verkiezing niet gesteund maar
Koenraad wist na onderhandelingen ook daar als koning te worden erkend. Hij moest daarvoor wel
concessies doen: zo stemde hij toe dat in Saksen weer het eigen Saksische recht ging gelden en
liet hij dat vastleggen in een wetboek. In 1025 volgde de huldiging door de Italiaanse
bisschoppen te Konstanz en besprekingen met de bevolking van Pavia die na de dood van Hendrik de
koninklijke palts in die stad had verwoest. In 1026 werd Koenraad in Milaan tot koning van Italië
gekroond. In 1027 werd hij in Rome door paus Johannes XIX gekroond tot keizer van het Heilige
Roomse Rijk. Ook was Koenraad in 1026/1027 hertog van het hertogdom Beieren. Zijn zoon Hendrik
III werd in 1028 tot medekoning gekroond en zou zich snel ontwikkelen tot een belangrijke
adviseur van zijn vader.,
.,
Koenraad voerde een actieve en agressieve politiek tegen de oostelijke buurlanden van Duitsland.
In 1028 hield hij een veldtocht tegen Polen. Koning Mieszko moest alle westelijke veroveringen
van zijn vader opgeven en was ook gedwongen zijn koningstitel op te geven en Koenraad als
leenheer te erkennen. In 1029 hield Koenraad een veldtocht tegen Hongarije maar die liep op een
mislukking uit en het Duitse leger moest zich zelfs bij Wenen overgeven. Koenraad sloot een
bondgenootschap met Knoet de Grote en gaf hem gebieden in het noorden van Duitsland in leen. In
1036 liet Koenraad ook zijn zoon Hendrik trouwen met een dochter van Knoet. In 1033 organiseerde
Koenraad een nieuwe aanval op Polen, van drie zijden: Polen werd tegelijk door Duitsland, de
Denen en door het Kievse Rijk aangevallen.,
.,
Koning Rudolf III van Bourgondië had in 1016 keizer Hendrik II als leenheer gehuldigd en beloofd
dat hij Bourgondië aan hem zou nalaten als hij zonder directe erfgenamen zou overlijden. Na de
dood van Hendrik verviel deze belofte maar zijn nicht, keizerin Gisela, wist te bereiken dat
Rudolf de belofte hernieuwde aan Koenraad. Dit leidde direct tot verzet van Gisela's zoon uit een
eerder huwelijk, Ernst II van Zwaben, die zichzelf als kandidaat voor de opvolging van Rudolf
zag. Ernst kwam in opstand tegen Koenraad. Verzoeningspogingen door Gisela mislukten en
uiteindelijk werd Ernst in 1030 gedood door de bisschop van Konstanz. Rudolf overleed in 1032 en
zijn neef Odo II van Blois, de machtigste edelman van Frankrijk, greep de macht in Bourgondië en
riep zich uit tot koning. Koenraad liet zich op 2 februari 1033 te Payerne tot koning van
Bourgondië kronen. Hij vermeed een directe confrontatie met Odo maar wist door diplomatie te
bereiken dat steeds meer edelen en geestelijken in Bourgondië zijn aanspraken steunden. In 1034
werd hij uiteindelijk in Zürich door de edelen als koning van Bourgondië gehuldigd.,
.,
In het zuiden ontnam Koenraad in 1035 markgraaf Adalbero van Eppenstein zijn functies in de marken
Karinthië en Verona, en gaf deze functies aan zijn neef Koenraad II van Karinthië. Koenraad had
de controle over alle belangrijke Alpenpassen nu vast in handen en kon zich nu actief met
Italiaanse zaken bezighouden. In 1038 mengde Koenraad zich in de Italiaanse twisten tussen de
bisschoppen en de hoge adel enerzijds, en de lage adel en steden anderzijds. Toen hij de bisschop
van Milaan gevangen zette, ontstond echter een algemeen anti-Duitse weerstand. Dat anti-Duitse
sentiment was over de jaren versterkt door Koenraads beleid om Duitse bisschoppen in Italië te
benoemen en door de hoge Italiaanse adel bij voorkeur met Duitse families te laten trouwen. Door
slimme wetgeving wist hij de meeste edelen echter weer aan zijn kant te krijgen. Koenraad stelde
ook orde op zaken in Zuid-Italië waardoor het keizerrijk ook daar een aantal vazallen kreeg. Op
de terugweg brak een epidemie uit in het leger waardoor onder andere zijn schoondochter en zijn
stiefzoon overleden. Koenraad zelf bleef gezond.,
.,
In 1039 stierf Koenraad in Utrecht aan een aanval van jicht. Zijn ingewanden werden in de Dom van
Utrecht bijgezet, mogelijk heeft om die reden zijn zoon een vermoedelijk kerkenkruis daaromheen
gebouwd. Zijn stoffelijk overschot werd met grote pracht en praal naar Speyer gebracht en
bijgezet in de dom.,
.,
Koenraad wordt algemeen gezien als een zeer bekwaam bestuurder en diplomaat, ambitieus maar
voorzichtig. Hij continueerde het beleid van de Ottonen op het gebied van godsdienst met een
voortzetting van de Rijkskerk en steunde de hervorming van de kloosters, mede om de politieke rol
van de kloosters in te perken. Zijn bestuur steunde niet zo zeer op de hoge adel maar op de lage
edelen, de opkomende steden en op zijn ministerialen. Hij stelde nieuwe wetboeken op voor Saksen
en voor Italië. Koenraad zou de eerste van de middeleeuwse vorsten zijn die een duidelijk
onderscheid zag in zijn eigen positie en de staat als zelfstandig instituut. Dit kwam naar voren
in de berechting van een edelman die zich had verrijkt uit algemene middelen maar zorgvuldig had
vermeden de belangen van Koenraad te schaden. Het verweer van de edelman was dat hij onschuldig
was omdat hij de koning niet had benadeeld. Koenraad veroordeelde hem toch. Daarbij gebruikte hij
een beeldspraak waarin hij de koning vergeleek met een scheepskapitein en de staat met een schip,
en dat het beschadigen van het schip als een misdaad op zich moest worden beschouwd.,
Aan de andere kant was Koenraad persoonlijk hebzuchtig en maakte hij voortdurend gebruik
(misbruik) van zijn positie om voor zichzelf bezittingen te verwerven. Ook bij de benoeming van
hoge geestelijken keek hij alleen naar politieke en persoonlijke belangen; sommige ambten werden
openlijk verkocht. De geschiktheid van geestelijken voor hun ambt deed voor Koenraad niet ter zake.,
Koenraad gaf opdracht om in Nijmegen, op de restanten van de palts van Karel de Grote, de
Sint-Nicolaaskapel te bouwen.,
.,
Koenraad was de zoon van Hendrik van Spiers en Adelheid van Elzas. Koenraad trouwde in 1016 met
Gisela van Zwaben (995-1043), haar derde huwelijk. Zij kregen de volgende kinderen:,
.,
Hendrik III (1017-1056),
Beatrix (ovl. 24 september 1036),
Mathilde (1027-1034), die zich in 1033 verloofde met koning Hendrik I van Frankrijk (-1060),
begraven in de dom van Worms.],

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Koenraad II van het Heilige Roomse Rijk?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Koenraad II van het Heilige Roomse Rijk

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder