D.L.Broeckhoven was arbeider en E.Braekman was koetsier, beiden woonachtig in Borgerhout
1900-1910
11de linieregiment
1,701 m- blond
oorspronkelijk begraven: Avekapelle graf nr.18 F.R.1573
huidige begraafplaats: Steenkerke, militaire begraafplaats, achter de Sint Laurentiuskerk, graf nr 317 (nr.594)
onderscheiding: Eretekens:Ridder in de Leopold II orde met palm en Oorlogskruis (K.B. dd.1817/09/15)
Volgens mondelinge overlevering binnen de familie zou Jozef op 5 mei 1915 een gevaarlijke opdracht aanvaard hebben als 'vrijwiliger' en hierin het leven gelaten,maar wetenschappelijk medewerrker Dominiek Dendooven in Ieper,Flanders War Musseum-St Maartensplein 3, vindt hier geen gegevens over.
volgens het dagboek van dokter Hertoghe, legerarts aan het front in WOI was het weer voortreffelijk in de buurt van Ieper op 5 mei 1915 (uit Dokter Albert De Moor-Hannibal 2012_ ISBN 978 94 9137 605 4. p.167): "Lente.Bloemen in de weide: paardenbloemen,Stellaria holostea,Veronica,Lamium album,Ficaria ranunculoides enz.Heggen en struiken staan sedert veertien dagen in blad, grote bomen in knop. Het koren in de velden staat al tot 30 cm hoog,de buiten groent. Het is heel heet vandaag, vanavond krijgen we onweer......"
Joe English lag aanvankelijk begraven in STEENKERKE vooraleer hij bijgezet werd in de Ijzertoren in Diksmuide.
wikipedia:
Oud-Stuivekenskerke
In 1866-1872 wil men de Sint-Pieterskerk restaureren. Omdat dit te veel werk bleek, besliste burgemeester J.B. De Graeve om een nieuwe kerk te laten bouwen. De nieuwe kerk zou echter een tweetal kilometer ten noorden van de dorpskern worden gebouwd, in de nabijheid van zijn landgoed Vicogne. De jaren erna ontstaat al gauw een nieuwe dorpskern rond deze kerk, met een pleintje, een schooltje, een pastorie, een herberg en een kruidenierswinkel. De oude kerk wordt afgebroken, op de toren na. De oude dorpskern vervalt tot een klein gehuchtje, met enkele kleine woningen en een hoeve. Het krijgt de naam "Oud-Stuivekenskerk".
Belgische militairen bij het Onze-Lieve-Vrouwhoekje, gedurende de Eerste Wereldoorlog
Het dorp kreeg het zwaar te verduren in de Eerste Wereldoorlog. De Duitsers proberen van het westen over de IJzer de Belgische stellingen op de linkeroever in te nemen. De IJzerbocht ter hoogte van Tervate is een van de zwakke schakels. Op 19 oktober 1914 wordt de brug er opgeblazen door het Belgisch leger. Drie dagen later slagen de Duitsers er echter toch in de IJzer over te steken. Het Belgisch leger kan ze niet terugdringen, enkel tot stilstand brengen. De nacht van 22 op 23 oktober wordt door Belgische officieren de kerk van Stuivekenskerke in brand gestoken, zodat de Duitsers deze niet als observatiepost zouden kunnen gebruiken. De volgende dag dringen de Duitsers echter verder door en bezetten verschillende hoeves, waaronder ook Vicogne. De hoeve wordt echter volledig in puin geschoten. De nacht van 30 op 31 oktober wordt de IJzervlakte door de Belgen onder water gezet, waarmee een eind komt aan de Duitse opmars. De volgende vier jaar blijft het ondergelopen Stuivekenskerke verdeeld in een noordelijke deel met Duitse posten, en Oud-Stuivekenskerke met Belgische voorposten. Deze belangrijke Belgische voorpost "De Grote Wacht Zuid" werd van december 1914 tot mei 1915 bemand door de artilleriewaarnemer Edouard Lekeux, een reserveluitenant die in feite een kloosterling was. Na de oorlog werd hij weer franciscaan. Hij nam het initiatief tot de bouw van een gedenkkapel "Onze-Lieve-Vrouw der Zege".
Op 16 oktober 1918 verlaten de Duitsers het gebied.
Het Onze-Lieve-Vrouwhoekje in Stuivekenskerke ligt tussen Nieuwpoort en Diksmuide. Tijdens W.O. I is de kerktoren een belangrijke Belgische voorpost. De herdenkingskapel, de restanten van de kerktoren met oriëntatietafel, de gedenkstenen voor diverse Belgische legereenheden en de ongeschonden demarcatiepaal met het opschrift "Hier werd de overweldiger tot staan gebracht" vormen samen een beschermd dorpsgezicht en oorlogslandschap.
TORENRUÏNE
Gedurende de Slag aan de IJzer ( 18 - 31 oktober 1914) werd de toren van Oud-Stuivekenskerke door artilleriegranaten beschadigd. Na de onderwaterzetting (eind oktober 1914) stond hij met de omringende huizen op een eiland.
In december 1914 richtte de artilleriewaarnemer reserveluitenand Edouard Lekeux er een observatiepost in. De toren werd verschillende malen door granaten geraakt en tot een puinhoop herschapen. Vanaf maart 1915 had luitenant Lekeux zijn observatiepost in de geveltop van de beschadigde hoeve ernaast. Hij bleef er tot in mei 1916, ondertussen was hij tot kapitein bevorderd.
GROTE WACHTPOST
Tijdens de Slag aan de IJzer had een Duits detachement Oud-Stuivekenskerke bereikt maar door de onderwaterzetting moest het terugtrekken. Vanaf 3 november 1914 werd hier een Belgische voorpost ingericht, vóór de frontlijn aan de spoorweg Nieuwpoort-Diksmuide.
Gedurende de stellingenoorlog werd die post geleidelijk uitgebreid tot een grand garde, een grote wachtpost. Dit was een geheel van posten in het geïnundeerde gebied tussen de IJzerdijk en de spoorwegberm. Hier was een compagnie infanterie opgesteld, met enkele mitrailleurs. De verbindingsswegen liepen over lange en glibberige loopbruggen.
In de grote wachtpost waren geregeld verliezen: door beschietingen, door het vuur van mitrailleurs en scherpschutters, bij acties van patrouilles, bij de bevoorrading en aflossing. Het was er altijd gevaarlijk, het leven was er hard en ongezond.
SLEUTELPOSITIE
De grote wachtpost Oud-Stuivekenskerke had een belangrijke plaats in de Belgische verdediging. Hij lag meer dan een kilometer voor de frontlijn en op een kleine verhevenheid in het vlakke landschap, hij kon een ruim deel van het front en van het niemandsland waarnemen en onder vuur houden. Oud-Stuv bewaakte de Duitse posten op de westelijke oever van de IJzer en zorgde voor de verbinding met de grote wachtpost Reigersvliet, bij de puinhopen van de hoeve met die naam. Hij beschermde ook de linkerflank van de sector Kaaskerke, vlak tegen de IJzer.
Oorzaak: gesneuveld in oorlog '14-18
Hij is getrouwd met Regina Janssens.
Zij zijn getrouwd
BOrgerhout H akten tot 1906
Kind(eren):
Soldaat 2 kl mil 1909/Belg in dienst 1909. Gesneuveld in WO I. Stamnummer 111/57247.
Regina is na de dood van Jozef hertrouwd met Rik, het huwelijk bleef kinderloos.
oorspronkelijk begraven: Avekapelle graf nr.18 F.R.1573
huidige begraafplaats: Steenkerke, militaire begraafplaats, achter de Sint Laurentiuskerk, graf nr 317 (nr.594)
onderscheiding: Eretekens:Ridder in de Leopold II orde met palm en Oorlogskruis (K.B. dd.1817/09/15)
Volgens mondelinge overlevering binnen de familie zou Jozef op 5 mei 1915 een gevaarlijke opdracht aanvaard hebben als 'vrijwiliger' en hierin het leven gelaten,maar wetenschappelijk medewerrker Dominiek Dendooven in Ieper,Flanders War Museum-St Maartensplein 3, vindt hier geen gegevens over.
volgens het dagboek van dokter Hertoghe, legerarts aan het front in WOI was het weer voortreffelijk in de buurt van Ieper op 5 mei 1915 (uit Dokter Albert De Moor-Hannibal 2012_ ISBN 978 94 9137 605 4. p.167): "Lente.Bloemen in de weide: paardenbloemen,Stellaria holostea,Veronica,Lamium album,Ficaria ranunculoides enz.Heggen en struiken staan sedert veertien dagen in blad, grote bomen in knop. Het koren in de velden staat al tot 30 cm hoog,de buiten groent. Het is heel heet vandaag, vanavond krijgen we onweer......"
Josephus Lemmens | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Regina Janssens |