Hij is getrouwd met Judith van Vlaanderen (Fausta van Beieren).
Zij zijn getrouwd in het jaar 1071, hij was toen 46 jaar oud.
Kind(eren):
uit het huwelijk van markgraaf Albert Azzo II van Este, uit het huis der Otbertijners, en Kunigonde van Altdorf.
Na het overlijden van zijn oom Welf III, verwierf Welf alle Welfse bezittingen. In 1170 volgde hij zijn schoonvader, hertog Otto II van Northeim, op als hertog van Beieren.
In de slag bij Homburg van 1075 stond hij nog aan de zijde van keizer Hendrik IV, maar nadien nam hij afstand van de keizer en steunde hij de tegenkoningen Rudolf van Rheinfelden en Herman van Salm en werd in 1080 zelf tegenkandidaat tegen Hendrik IV, die hem had afgezet als hertog van Beieren.
In 1096 verzoende hij zich tenslotte met de keizer en kreeg hij Beieren terug.
Vanaf 1097 streed hij met zijn broer Fulco over de Italiaanse erfgebieden, die hen tenslotte moest overlaten.
Hij stierf op terugtocht van de eerste kruistocht in Cyprus.
Welf IV der Welfen (Hertog van Beieren 1070) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1071 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Judith van Vlaanderen (Fausta van Beieren) |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.