Zij is getrouwd met Cornelis Droog.
Zij zijn getrouwd op 9 mei 1872 te Terschelling (Frl.) , zij was toen 23 jaar oud.
Erg bosrijk is Terschelling vroeger nooit geweest. Afgezien van de elzenbosjes hier en daar in de polder was het met de beplanting altijd maar matig gesteld. Anders was het met de Oranjebomen op ons eiland. In 1813, het jaar van de inhuldiging van onze eerste echte Nederlandse koning Willem I, liep Terschelling reeds voorop.
De vrijheidsbomen en de rode Jacobijner mutsen van 1795 werden vol enthousiasme onder gejuich verbrand en een nieuwe Oranjeweg werd ingeslagen. Op een koude stormachtige middag in het laatst van november 1813 werd een jonge boom uit het landje van Wulp (tegenover Landzicht in 't Land) gehaald en voor het gemeentehuis in de Torenstraat op West geplant. De kroniekschrijver van de familie Eschauzier, Jean Pierre Brand Eschauzier (1803 -1871), vermeldde in zijn familie geschrift dat de boom ondanks de weinige zorgzaamheid toch welig bleef tieren en voor het raadhuis staande was omgeven door een aankondigingsbord.
Echter in 1872 moet het met haar gedaan geweest zijn, doodgegaan of omgezaagd? Wij weten het niet. Wel dat begin april 1872 Maamke Droog-Groendijk, echtgenote van de niet onbemiddelde schipper en winkelier Cornelis Droog uit de burgemeester Mentzstraat, een nieuwe jonge boom voor het gemeentehuis plantte. Volgens overlevering stonden beide bomen als sta-in-de-weg midden in de Torenstraat.
De inhuldiging van prinses Wilhelmina tot koningin in 1898 werd dan ook aangegrepen om voor de Hervormde kerk bezijden de straat een nieuwe boom te planten. In de volksmond werd dit de Wilhelminaboom. Inmiddels ook alweer gestorven. In 1948 werd onder het toeziend oog van vele Terschellinger prominenten en nog meer schoolkinderen en hun ouders in het 'uitbreidingsplan' door huisarts 'dokter Smit' de Julianaboom geplant. Op de plek waar in 1898 de Wilhelminaboom stond werd als aandenken aan de troons- wisseling op 30 april 1980 als vijfde wisseling op 30 april 1980 als vijfde Oranjeboom een jonge Beatrixboom geplant. Terschelling heeft zich in het verleden dus goed van haar Oranjetaken gekweten. In tweehonderd jaar vijf Oranjebomen, allemaal op West. De zesde om Oost?
Bron: de TERSCHELLINGER'" 07-02-2013
Maamke Pieters Groendijk | ||||||||||||||||||
1872 | ||||||||||||||||||
Cornelis Droog |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.