Stamboom de Haan - Visser » Berent Albertsz Barendinck (1690-1782)

Persoonlijke gegevens Berent Albertsz Barendinck 

• Hij werd gedoopt op 12 oktober 1690 in Lichtenvoorde.
• Geloof: Ned herv.
• Hij is overleden december 1782 in Vlaardingen.
• Een kind van Aelbert te Colckmans en Jenneken te Knippenborghs
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 11 december 2021.

Gezin van Berent Albertsz Barendinck

Hij is getrouwd met Susanna Maertens Schaart.

Zij zijn getrouwd in het jaar 1730 te Vlaardingen.

Zij komt op 15 mei 1730 met akte van indemniteit van Den Haag naar Vlaardinger-Ambacht. (Trouwdag zal rond die datum liggen.)

Kind(eren):

1. Johannes Barents Barendinck  1731-1731
2. Martina Barents Barendinck  1732-????
3. Simon Barents Barendinck  1734-1734
4. Adelbertus Barendsz Barendinck  1735-1801 
5. Johanna Barents Barendinck  1737-1740
6. Jan Barendse Barendinck  1739-1800
7. Johanna Barents Barendijks  1740-1780
8. Ariaentje Barendinck  1742-1805

Notities over Berent Albertsz Barendinck

Ook wel Barend Berlijn

Vermeld te Vlaardingen 11.5.1767.
Hij komt in de acten voor als Berendinck en Barendink, Berninck, Berning, Dinck.
Barent komt op 6 december 1731 als Beerent Albertse Bernink met akte van indemniteit van Lichtenvoorde naar Vlaardinger-Ambacht (Amb. bestuur VA 459-9); legt in Vlaardingen als 'Barend Dinck, geboortig van Lichtenvoorde' op 25 juni 1734 de poortereed af; in het midden van de 18e eeuw dragen hij en zijn kinderen (en later ook hun nageslacht) de achternaam Berlijn; op 22 november 1762 staat Barent Berling terecht voor schepenen omdat hij in dronkenschap op diverse dagen in september en oktober met verschillende burgers ruzie heeft gezocht en zijn mes heeft getrokken. Ook heeft hij op 10 oktober 'met zijn vrouw gekrakeeld, waarbij zij naar elkaar vuur door het huis hebben geworpen'. De eis van de baljuw is 12 jaar verbanning uit Vlaardingen en Vlaardinger-Ambacht, maar de schepenen geven hem slechts een reprimande 'in aanmerking genomen de hoge leeftijd (in de 70) en zijn lange detentie'. Hij was toen overigens al recidivist (RAV 11). Op 11 mei 1767 leggen drie Vlaardingse burgers voor schepenen een verklaring af dat Barend Berlijn op 9 mei langs de Zusterkade heeft gelopen met een 'bloot mes', waar hij Jacobus van Witsenburg met dat mes heeft bedreigd en aangevallen (NAV 45 -20; deze akte voor schepenen is klaarblijkelijk per abuis gevoegd tussen de notariële akten, wat zich eenvoudig laat verklaren omdat Michiel de Voocht zowel schout en secretaris als notaris was); naar aanleiding hiervan staat staat de 77-jarige 'Barend Berling', geboortig van Lichtenvoorde op 5 juni 1767 terecht voor schepenen van Vlaardingen vanwege dronkenschap met geweldpleging. Omdat hij al twee keer eerder in hechtenis is geweest wegens gepleegd molest en messentrekkerij in verregaande dronkenschap, eist de baljuw levenslange verbanning uit Vlaardingen en Vlaardinger-Ambacht, maar de schepenen veroordelen hem tot '14 dagen besloten hechtenis op water en brood'(RAV 11); hij wordt - ca. 92 jaar oud - begraven als Barend Barendinck.

We richten ons vizier op Barent Albertsz. Barendinck (1690-1782) die ook wel Berninck, Berlinck, Berling of Berlijn wordt genoemd. Hij was vanuit Lichtenvoorde naar Vlaardingen gekomen en werd er op 25 juni 1734 poorter, wat betekent dat hij toen burger en inwoner van Vlaardingen werd in volle rechten. Dat was nodig om bijvoorbeeld een eigen bedrijf te hebben of om openbare functies te vervullen. Tot dat laatste is hij nooit geroepen, maar we vinden hem wel in een aantal bronnen terug als recidivist inzake geweldsincidenten.
Op 2 mei 1754 staat Barent voor het eerst terecht voor schepenen vanwege ‘moetwilligheden en vloeken’. Hij komt er nog goed vanaf met een boete van drie gulden en de aanzegging dat hij bij herhaling de gevangenis in zal gaan.
In het najaar van 1762 gaat het qua drankgebruik veelvuldig mis met de ouwe baas. Op 26 september bedreigt hij Jan Bouw die aan de kade zit en zoekt ruzie met hem. Een dag later rent hij achter ene Anthony Lankhorst aan en bedreigt hem met een mes. Op 10 oktober maakt hij ‘de hele dag geweld’ en ‘krakeelt hij met zijn vrouw’ en wat later gooien die twee in huis ‘met vuur naar elkander’. Op 15 oktober ten slotte zoekt hij ruzie met Jacob van der Gaag, hoewel Jacoba Varenburg, de huisvrouw van Aalbregt Vink, hem had aangeraden naar huis te gaan. Hij wordt opgepakt en na zes weken voorarrest is de eis van de aanklager deze keer niet mis: twaalf jaar verbanning uit Vlaardingen en Vlaardinger-Ambacht, maar op wonderlijke wijze wordt hij gespaard vanwege zijn 72-jarige leeftijd. De betreffende passages uit de Criminele rollenNa een ‘scherpe reprimande’ wordt hij op 22 november 1762 vrijgelaten ‘in aanmerking nemende de hoge ouderdom en lange detentie’. Hij kan zich dus nu beter wat gedeisd houden, maar op 9 mei 1767 valt hij op de Zusterkade kuiper Jacobus van Witsenburgh aan met ‘een bloot mes’. Schepenen stellen vast dat hij, hoewel hij dus al twee keer in hechtenis is geweest en beterschap heeft beloofd, ‘in sijn vorig slegt en godloos leven volhardt'. Nu is de eis levenslange verbanning uit Vlaardingen en Vlaardinger-Ambacht, maar zelfs deze derde keer zijn de schepenen buitengewoon lankmoedig en de 77-jarige dronkaard hoeft slechts veertien dagen op water en brood te zitten.
In vergelijking met vele andere vonnissen in Vlaardingen, is het is opmerkelijk te noemen dat zijn leeftijd hem telkens weer voor erger behoedt. De laatste vijftien! jaar van zijn leven – hij wordt maar liefst 92 – komt hij niet meer met justitie in aanraking.
Ook andere familieleden hebben gewelddadige trekjes. Neem bijvoorbeeld Barents schoondochter Poulijntje Rosman die getrouwd is met zijn zoon Jan Berlijn. In maart 1770 baart zij uit een overspelige relatie met Johannes Schilder een kindje, dat ze na acht dagen ombrengt. Hierna berooft ze zichzelf van het leven. De overspelige Poulijn Rosman had 'vleeschelijke conversatie' met Johannes SchilderDat van de ene ellende de andere komt, blijkt op 29 juli 1782. Dan steelt Barents 18-jarige kleindochter Susanna (dochter van de genoemde Jan Berlijn en Poulijntje Rosman) samen met Barbara Bakker en ‘twee haar onbekende kerels, een scholleboer uit Katwijk en een varensgezel’, allerlei kledingstukken van een bleekveld. Hierna maakt Poulijntje zich ook nog eens schuldig aan heling. Een dag later ontvreemdt ze ergens een trekpot, twee kopjes en twee bakjes. Deze vergrijpen worden extreem veel zwaarder bestraft dan die van haar grootvader. Zij wordt evenals Barbara Bakker ‘binnenskamers met roeden gegeseld en voor twaalf jaar verbannen uit Holland en West-Friesland’. De twee ‘kerels’ hebben na het vergrijp de benen genomen. Maar het leed is nog niet geleden.
In de winter van 1782 breekt Susanna haar verbanning door grootvader Barent in Vlaardingen te bezoeken. Wanneer ze dat vanwege ziekte op 26 april 1783 weer doet (‘ze wist niet waar ze anders heen moest’), wordt ze opgepakt. Opnieuw wordt zij met roeden gegeseld, veertien dagen op water en brood gezet en wederom voor twaalf jaar verbannen uit haar geboortestreek. Daarna wordt niets meer van haar vernomen.

Kortom, eind 18e eeuw kwam je er als bejaarde recidiverende dronken geweldpleger veel en veel beter vanaf dan als stelende tiener. Dat zou nu vast heel anders gaan.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Berent Albertsz Barendinck?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Berent Albertsz Barendinck

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen