Stamboom De Beyer » Egbert Willem Justinus (Jonkheer) de Beyer (1884-1957)

Persoonlijke gegevens Egbert Willem Justinus (Jonkheer) de Beyer 

• Hij is geboren op 27 mei 1884 in Kedengkebo op Java.
• Beroep: Burgemeester van Callandsoog en Oterleek.
• Hij is overleden op 8 februari 1957 in Amsterdam, hij was toen 72 jaar oud.

  Vlak voor dat zij naar den Haag zouden verhuisen kreeg hij een beroerte en viel dood van zijn stoel. Hij leed aan huidkanker.
  

• Een kind van Egbert Willem Justinus (Jonkheer) de Beyer en Sophia Carolina Frederika Saueressig

Gezin van Egbert Willem Justinus (Jonkheer) de Beyer

Hij is getrouwd met Maria Johanna van Blom.

Zij zijn getrouwd op 9 februari 1915 te Drachten, hij was toen 30 jaar oud.

Notities over Egbert Willem Justinus (Jonkheer) de Beyer

Hij trouwde met de rijke notarisdochter Maria van Blom uit Drachten. Zij was enigs kind met een erg oude vader. Zij erfde behalven veel geld ook nog 13 Boerderijen met land. Op iedere boerderij moest voor de eigenaar een kamer vrijgehouden worden om eventueel te slapen. Met mijn ouders ben ik eens door Friesland getrokken en wij hebben toen van dit recht gebruik gemaakt. Zijn adelstitel bezorgde hem een aanstelling als burgemeester, maar hoewel hij dit erg goed deed, was zijn vrouw van mening dat men met zoveel geld eigenlijk beter kan gaan rentenieren en van het leven genieten. Dus hield hij op met werken em maakten zij grote reizen en kochten het landgoeg "de Heuvel" bij Arnhem (daar helaas het huis "de Hulse" te veel vervallen was). kort voor de tweede wereldoorlog verlieten zij "de Heuvel" om in den Haag te gaan wonen omdat hier meer te beleven viel. Egbert meende dat hij nu wel genoeg naar koeien konten hat gekeken ! Den Haag moesten zij in de oorlog verlaten vanwegen de duitse verdedigingswerken aan de kust. Zij vertrokken naar Drachten waar hun zonen in de boerderij onder konden duiken. Toen zij na de oorlog terugwilde naar "de Heuvel" ging dit niet meer omdat zij niet economisch aan Arnhem gebonden waren en verhuisde zij naar Amsterdam. Voor dat zij weer terug verhuisde naar den Haag stierf hij aan een beroerte. Een familielid van zijn vrouw, oom van der Meulen hat veel bezit waaronder een groot landgoed op de Veluwe. Hij hat geen kinderen en dus zou Maria van Blom dit landgoud van ca. 500 hektaren erven. Omdat het allemaal bos was moest het bejaagt worden. Hoewel Egbert een sportief figuur was (tennissen, vissen enz.), hat hij geen gevoel voor jagen. Tijdens een jachtpartij bij oom van der Meulen schoten de gasten gedurende de gehele dag geen wild, iets wat voor de jachtheer een blamage is. Na de jacht liepen de heren vermoeid over een bospad naar huis terug. Plotseling kruisde een groot hert vlak voor Egbert dit bospad. Hoewel het voor hem haast onmogelijk was om op deze korte afstand mis te schieten, lukte dit. Wat oom van der Meulen binnensmonds gemompelt heeft weet ik niet, maar het landgoed heeft hij aan een of andere instelling vermaakt! Toen mijn ouders (Willem en Be') voor het eerst een Karavan hadden, moest deze natuurlijk uitgeprobeert worden. Wij hebben dat op dit landgoed in het bos gedaan en mijn grootouders, die dit eens wilde zien, sliepen komfortabel bij oom van der Meulen. Helaas was ik toen noch te jong om de eer van de familie te redden en mijn grootvader te tonen hoe je zoiets doet.
Mijn grootouders vertrokken, voor de tweede Wereldoorlog, naar den Haag en sloegen hun spullen op onder het dak van de KEMA te Arnhem. Dit dak werd in de Schlag om Arnhem zwaar beschadicht waardoor ons familie archief veel schade, van granaatscherven en later van regenwater, opliep. Mijn vader groeide op "de Heuvel" op maar mocht er later na de oorlog, evenals zijn ouders, niet in wonen daar hij economisch niet aan Arnhem gebonden was (de Burgemeester van Arnhem had zich op dit landgoed breed gemaakt). Bovendien moest iedere Nederlander na de oorlog een deel van zijn bezittingen aan de staat schenken voor de wederopbauw. Als je veel land bezit ben je gedwongen erg veel te verkopen (tegen een veel te lage prijs in deze slechte tijden) en dus werd, naast enige boerderijen, ook "de Heuvel" verkocht. Later werd het huis afgebroken en op het landgoed (16 hectaren) een dorp voor gehandicepten gebouwd. Door het slechte rendement van de boerdereien werden deze deels verkocht of alleen het gebouw werd wegens de hoge onderhoudskosten verkocht, het land behouden. Op het land van de boerderij "Blomzate", direkt ten oosten van Drachten, heb ik mijn jachtakte en jaag er eens per jaar. Het was ook deze boerderij waar mijn vader in de tweede wereldoorlog ondergedoken zat. Hij had zich verstopt in het hooi boven de koeien, zodat door de stank de honden van de duitsers hem niet konden ontdekken.
De hobby van Egbert de Beyer was vissen. Hiertoe hadden zij een grote boot. Tot zijn grote ergenis ving zijn vrouw, die uit verveling mee deet, meer als hij. Als klijn kind heb ik eens bij hem thuis in de badkuit een reusachtige Karper gezien. Deze vis moest daar enige dagen zwemmen om zijn grondigheit te verliezen. Kennerlijk heeft mijn interesse voor dit beest mijn grootvader er van overtuigt dat ik, in tegenstelling tot zijn zonen, een toekomstige visser zou kunnen worden. Ik erfde van hem zijn vissers uitrusting en gebruik deze na 45 jaren nog steeds. Hij was een vrolijke en sportive man die, hoewel hij financieel afhankelijk was van zijn vrouw, een goed huwelijk voerde.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Egbert Willem Justinus (Jonkheer) de Beyer?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Egbert Willem Justinus (Jonkheer) de Beyer

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen