Paul Christiaan Smis. Oude namen. » Cornelis van Aerssen (1543-1627)

Persoonlijke gegevens Cornelis van Aerssen 

• Hij is geboren mei 1543 in Antwerpen, Antwerpen, België.
• Hij is overleden op 22 maart 1627 in Den Haag, Zuid-Holland, Nederland, hij was toen 83 jaar oud.

Gezin van Cornelis van Aerssen

Hij is getrouwd met Emmerentiana de Regniers.

Zij zijn getrouwd op 5 september 1567 te Tubize, Waals-Brabant, België, hij was toen 24 jaar oud.

Tubeke

Kind(eren):

1. François van Aerssen  1572-1641 
2. Jacques van Aerssen  1576-1660 
3. Jehan van Aerssen  

Notities over Cornelis van Aerssen

Zie voor Wikipdedia-informatie over Cornelis van Aerssen (1543-1627) bij:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Cornelis_van_Aerssen_(1543-1627)

Opmerkingen over de geslachten behandeld in het Nederland's Adelsboek

door W. J. J. C. Bijleveld

VAN AERSSEN

Patronym van Aert. Tot diep in de 17e eeuw werd de naam ook doorgaans slechts als Aerssens gekend.

De bekende diplomaat en griffier der Staten, Cornelis Aerssens, die in 1543 te Antwerpen geboren is, kan onbetwist als stamvader gelden. Daar zijne zoons allen eene rol van groote beteekenis kwamen te spelen, moest hun een overeenkomend voorgeslacht toegekend worden van vier geslachten boven hunnen vader, waarvoor de bewijzen echter ontbreken. Vrijwel vast staat, dat de vader van den griffier een Antwerpsch hovenier was, die in de gunst stond van het Brusselsch Hof.

Mij lijkt het niet onwaarschijnlljk, dat de familie afkomstig uit het land van Altena (DussenI, waarop ook het wapen zou wijzen.

De oudste zoon van den griffier, François, befaamd diplomaat, is in 1605 door Koning Henri IV van Frankrijk in den adelstand verheven. Prins Maurits heeft zijne benoeming tot lid der Hollandsche ridderschap, tegen den wil der leden, doorgedreven. In 1636 verhief Koning Louis XIII hem tot Baron, doch deze tak stierf in 1793 uit.

De tak van den volgenden broeder Jacques heeftook steeds eene vooraanstaande plaats in de generaliteit ingenomen en verkreeg door huwelijk in 1719 met de erfdochter der van Beyeren-Schagen’s dien naam erbij.

In 1822 werd de titel van baron op alle voor hen erkend; de woorden ,,hun vanouds competeerend”, daarbij gebezigd, zijn het beste bewijs, dat men niet op de hoogte was der waarheid.

Voor 70 jaren stond het voortleven van dit geslacht zeer zwak; thans zijn er weder een vijftal stamhouders.