Hij is getrouwd met Anna Verhulst.
Zij zijn getrouwd op 15 mei 1818 te 's-Hertogenbosch .Bron 1
Kind(eren):
Grondlegger van de grootgrutter P. de Gruijter en Zn. B.V.
https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Gruyter_(winkelketen)
Geen buren voor Piet
door Henny Molhuysen
Lopend door de Orthenstraat denk je nog wel eens terug aan De Gruyter die hier zijn grote fabriek en kantoor bezat. Op de Hoge Steenweg is Piet de Gruyter begonnen in 1818. Zijn grote groei heeft hij aan de Orthenstraat gekend, achter de voorgevel van het tussen het Eerste en het Tweede Straatje van Best gelegen pand.
Het is opmerkelijk dat dit pand niet genummerd is aan de Orthenstraat. Het was bereikbaar via het Eerste Straatje van Best. Maar, in het begin van de negentiende eeuw zal dat anders geweest zijn; toen stond er het pakhuis De Lintmolen.
Piet de Gruijter had in 1818 een winkel gehuurd die hij vier jaar later voor ƒ 3.000,- kocht. Piet was grutter en verkocht er peulvruchten en zaden. In zijn zaak stond een molen die met de hand werd aangedreven. Hij draaide er tien jaar lustig op los en wilde zijn zaak graag uitbreiden. Er werd in het geheel nog niet gedacht aan een stoommachine, De Gruijter wilde 'een paarden-grut-molen'. Daar was aan de Hoge Steenweg geen plaats voor en daarom zocht hij naar een geschikte ruimte elders in de stad. Die vond hij in de vorm van een pakhuis in de Orthenstraat, staande tussen de huizen van de heren Laffertee en Perkin.
De Gruijter diende een verzoek in bij het stadsbestuur om er een paardemolen te mogen oprichten. Daar maakte zijn buurman, de heer Laffertee, bezwaar tegen. Onze Piet zat in de problemen, 'vreezende de oppositie van voorn. Heer Laffertee niet te zullen kunnen overwinnen'. De grutter ging opnieuw op zoek naar een geschikt pand. Toen ontdekte hij in dezelfde straat het pakhuis De Lintmolen, 'tusschen twee vrij breede straatjes en alzoo aan geen ander eigendom van voren en terzijde belend', terwijl hij bovendien in het Eerste Straatje van Best een viertal kleine huisjes kocht; nu had hij tenminste geen lastige buren meer!
In de Lintmolen kon hij met een paard granen malen en De Gruijter breidde zijn zaak uit met diverse meelsoorten: koren, gerst en boekweit. Hij had verstand van zaken en werd officieel door de stad aangesteld tot berichtgever van de graanmarkten.
In 1862 kwam zijn zoon Louis in de zaak en de grutterij werd omgedoopt tot 'P. de Gruyter en Zoon'. Het waren echter vooral de twee kleinzoons Lambert en Jacques die voor een grote bloei zouden zorgen. Aan de overzijde van de Orthenstraat, aan de Haven, begonnen zij in het begin van deze eeuw met een nieuwe fabriek die zich steeds meer moest uitbreiden. Toen ook werd De Lintmolen verlaten.
Het voormalige pakhuis werd afgebroken en er kwam een school voor in de plaats. Zelfs tot lang na de Tweede Wereldoorlog werd er onderwijs gegeven: door de Hogere Agrarische School. Toen deze school naar nieuwbouw ging op De Vliert, trok de studentenvereniging Gremio Uno in het pand. Inmiddels maakt het nog steeds tussen de twee steegjes gelegen pand deel uit van het grote complex van de bankiers Van Lanschot.
Brabants Dagblad donderdag 13 januari 1994
Petrus de Gruijter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1818 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anna Verhulst |