zijn operateursbewijs is voor een Ernemann bioscooptoestel met motoromvormer
[misschien een Ernemann Kinox II 35mm]
boven de lunchroom
Hij is getrouwd met Antoinetta Helena van der Waarden.
Zij zijn getrouwd op 8 april 1926 te Amsterdam , hij was toen 26 jaar oud.Bron 2
Kind(eren):
Jo Hoevers wordt geboren op zaterdag 2 december 1899 in de Lange Koestraat in Utrecht op nummer 57. Zijn geboortehuis is een oud pakhuis in wijk C, welke rond 1970 gesloopt zal worden.
Wijk C is een echte volksbuurt met veel overbevolking. Na de cholera-epidemie in 1866 is de wijk opgeknapt, en in 1883 is in de wijk het Oranjepark geopend.
In maart 1904 verhuist Jo met zijn ouders, broer en zus naar Amsterdam, naar een vrij nieuw appartementencomplex aan de Eerste Oosterparkstraat 117, tussen het Weesperpoortstation en het Onze Lieve Vrouwe gasthuis. Kennelijk is het gras bij de buren groener, want een paar maanden later, in mei, verhuizen ze naar een appartement verderp[ om de straat op nummer 133.
Zijn vader Cor is locomotiefpoetser (of: wagenpoetser) voor de Staatsspoorwegen op het nabijgelegen Weesperpoortstation.
Bij zijn keuring voor de Nationale militie in mei 1918 is Jo 1 meter 712 millimeter en geschikt bevonden. In maart 1923 verlaat hij enige tijd zijn ouderlijk huis om de komende 5 jaar te dienen bij het Korps Politietroepen in Simpelveld.
Daarna gaat Jo thuis vader helpen bij de Staatsspoorwegen en wordt net als zijn vader rijtuigpoetser.
Niet zo ver bij hen vandaan, in de Tweede Jacob van Campenstraat, woont de weduwe Van der Waarden met haar jonge zoon en vier dochters. Hun vader is omgekomen in de kolenmijnen in het Roergebied. Jo wordt verliefd op één van hen: Annie van der Waarden, en in april 1926 trouwen zij in Amsterdam. Aansluitend gaan ze wonen bij haar moeder, en een klein jaartje later gaan ze in februari 1927 samen wonen een paar huizen verderop in de Tweede Jacob van Campenstraat 146.
Annie heeft een zwager Herman die net directeur is geworden van de Burgerschouwburg in Tilburg: een toneelzaal, sociëteit, dancing én... een bioscoop! In oktober 1927 verhuist Jo met zijn vrouw naar Tilburg om daar te gaan werken bij zijn zwager, waar hij zijn operateursbewijs haalt voor een Ernemann bioscooptoestel, daar leert expliqueren (bij de toen geluidloze film uitleggen wat er gebeurt). In de jaarverslagen van de Nederlandse Bioscoop Bond over 1926 en 1927 staat bij de Stadsschouwburg in Tilburg de naam 'J. Th. Hoevers' vermeld naast die van zijn zwager Herman.
In mei 1928 wordt Jo eervol ontslagen uit het korps Politietroepen wegens 'beëindiging van zijn dienstverband, gebracht in de positie van gewoon dienstplichtig korporaal en met groot verlof'. Later zou hij tussen 1933 en 1939 nog deelnemen aan het Regiment Motor-Artillerie (RMA) en eind 1938 worden overgeplaatst bij het 10e (?) Regiment Artillerie.
In september 1928 krijgen Annie en Jo hun eerste kind: hun zoon Cor Hoevers.
Eind 1929 wordt de hele wereld meegesleept in de crisisjaren. In Amersfoort blijft de crisis beperkt door de werkgelegenheid vanuit het leger en de spoorwegen. De ondernemende Jan Jogchem neemt in 1930 alle filmzalen in Amersfoort over en doopt de oude bioscoopzaal aan de Langestraat om tot het Rembrandt Theater. Hij vindt Jo bereid voor hem als explicateur en operateur te komen werken in het Rembrandt Theater en maakt hem het jaar erna, in 1931, zelfs bedrijfsleider!
Samen met zijn gezin woont Jo vanaf 1931 boven de bioscoop aan de Langestraat 129 in Amersfoort. Zijn vrouw Annie gaat kaartjes verkopen en de catering verzorgen.
Eind 1933 wordt Annie opnieuw zwanger, en in augustus 1934 wordt hun tweede zoon Joop geboren.
Ondertussen wordt buiten het veilige thuis van Jo, Annie en hun zoons, de wereld grimmiger. In Duitsland komt het nationaal-socialisme op, en in 1933 wordt Adolf Hitler eerst rijkskanselier en daarna alleenheerser over Duitsland. In 1936 worden in Berlijn de Olympische spelen gehouden, met veel propaganda voor de nationaal-socialistische NSDAP of 'nazi' partij en hun leider Hitler.
In augustus 1939 ziet de Nederlandse regering de spanning zo hoog oplopen dat er wordt besloten tot een algemene mobilisatie, waarin alle dienstplichtige mannen van de lichtingen tussen 1924 t/m 1939 worden opgeroepen. Jo behoort tot de lichting van 1918 en mocht dus thuis blijven bij zijn gezin en zijn werk.
Van 10 t/m 14 mei 1940 wordt Nederland overrompeld door het moderne Duitse leger met diens 'blitzkrieg' (bliksemoorlog), waarna Nederland zich moet overgeven. De Duitsers bezetten Nederland.
In 1942 wordt door de bezetters de dienstverplichting afgekondigd en worden vele mannen gedwongen te werk gesteld in Duitsland om de oorlogsindustrie vol te kunnen houden. Jo heeft geluk dat de Duitsers zich graag kwamen ontspannen in zijn bioscoop, en dat hij al ouder is dan 40 jaar.
Ondertussen groeit het verzet: de Duitsers laten dienstweigeraars, zigeuners, Joden en vele andere mensen oppakken. In Amersfoort doet Jo een klein beetje mee: hij laat af en toe mensen onderduiken onder het toneel. Later vertelt zijn dochter dat haar broers eens in de kelders half-ingestorte gangen vonden die lopen tot onder de Langestraat.
In mei 1945 is de oorlog ten einde: samen met zijn gezin ziet Jo de bevrijders langs de bioscoop trekken.
In de jaren daarna komt de wederopbouw, zware jaren waarin ook het land wordt gezuiverd. Jo's zwager Herman, bij wie hij 20 jaar eerder in de leer was geweest, wordt ervan beschuldigd dat hij lid is geweest van de NSB en te aardig is geweest toen rijkscommissaris Seyss-Inquart bij hem in het theater was geweest. Na een lang voorarrest wordt zwager Herman vrijgesproken, maar ondertussen is die zijn Stadsschouwburg kwijtgeraakt.
In 1952 gaat zoon Cor op de grote vaart, en gaat varen als clerk en purser op de s.s. Nieuw Amsterdam en de Groote Beer. Later krijgt hij verkering met een Amerikaanse, en na hun trouwen gaan ze wonen in Louisville (Kentucky, USA).
Hun zoon Joop besluit beroepsmilitair te worden, en verlaat daarmee zijn ouderlijk huis.
In januari 1956 wordt het zilveren jubileum gevierd: Jo heeft 25 jaar gewerkt voor Jogchem's Theaters. Samen met zijn vrouw en de andere twee jubilerende collega's wordt het een onvergetelijke dag, zoals de krantenartikelen getuigen.
In het jaar erna gaat het echter achteruit: Jo krijgt ruzie met de jonge Jogchems en wordt uiteindelijk begin 1957 ontslagen. Ze verhuizen naar een woning aan de Aldegondestraat, en Jo én Annie gaan werken bij de firma Sier, die de catering bij het station en in de treinen verzorgt. Na enige tijd gaat Jo werken bij Bronswerk, waar later zijn dochter ook gaat werken.
Uiteindelijk nemen Jo en Annie een grote stap en kopen een berucht café in Hilversum aan de Koninginneweg 161, wat ze na enige tijd verbouwen tot een lunchroom, die de naam 'De Luifel' krijgt. Jo blijft werken bij Bronswerk, dus overdag staat Annie in de lunchroom, om 's avonds bijgestaan te worden door Jo. Ze gaan wonen boven het café.
Hun dochter Ann krijgt bij Bronswerk verkering en trouwt in 1960 vanuit de lunchroom in Hilversum, om met haar man te gaan wonen in Amersfoort.
In 1968 gaan Jo en Annie met pensioen, en verhuizen naar een woning aan de Koningsstraat in Hilversum.
Helaas kan Jo niet lang genieten van zijn pensioen en zijn kleinkinderen: op 14 oktober 1970 overlijdt hij in Hilversum.
Johannes Theodorus Hoevers | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1926 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Antoinetta Helena van der Waarden |