Kwartierstaat van Gijs en Frank Edelbroek » Herman 'de Zwakke' van Lotharingen (± 920-996)

Persoonlijke gegevens Herman 'de Zwakke' van Lotharingen 

[Herman 'Pusillus' van Lotharingen],

• Hij is geboren rond 920.
• Beroep: graaf van de Bonngouw, Eifelgouw, Mieblgouw, Zülpichgouw, Keldagouw, Alzey en de Auelgouw,.

  voogd van het aartsbisdom Keulen, paltsgraaf van Lotharingen,

• Hij is overleden op 16 juli 996.
• Een kind van Ehrenfried II van Zülpichgau en Richwara NN

Gezin van Herman 'de Zwakke' van Lotharingen

Hij is getrouwd met Heilwig van Dillingen.

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. Ezzo van Lotharingen  ± 955-1034 

Notities over Herman 'de Zwakke' van Lotharingen

[zie http://de.wikipedia.org/wiki/Stammliste_der_Ezzonen ],
.,
[zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_van_Lotharingen - deze pagina is het laatst bewerkt op 15
mrt 2013,
.,
Herman van Lotharingen, "Pusillus", de Zwakke, (ca. 920 - 16 juli 996) was paltsgraaf van
Lotharingen en de machtigste edelman van het Rijnland.,
.,
Herman volgde zijn vader op als graaf van de Bonngouw, Eifelgouw, Mieblgouw, Zülpichgouw,
Keldagouw, Alzey en de Auelgouw. Daarnaast was hij voogd van het aartsbisdom Keulen en van een
groot aantal kloosters. Ook had hij grote persoonlijke bezittingen in het Rijnland, het Moezeldal
en Opper-Lotharingen.,
.,
In 955 nam hij als een van de weinige Lotharingse edelen deel aan de slag op het Lechveld,
vermoedelijk omdat zijn vrouw verwant was aan bisschop Ulrich van Augsburg die die stad tegen de
Hongaren had verdedigd. Herman volgde keizer Otto I de Grote meerdere malen op zijn Italiaanse
veldtochten. Herman steunde Otto III en onderhandelde namens hem met de troonpretendent Hendrik
II van Beieren. Als dank daarvoor werd hij in 985 benoemd tot paltsgraaf. Hij was ook aanwezig
bij de ontmoeting van Otto III en regentes Adelheid, met koning Hugo Capet van Frankrijk.,
.,
Er is geen enkele aanwijzing dat hij in enige zin "zwak" zou zijn, aangenomen wordt dat zijn
bijnaam is ontstaan uit een grap.,
.,
Herman was getrouwd met Heilwig van Dillingen, dochter van Hucbold van Dillingen (graaf van
Dillingen en Donauwörth) en Dietberg. Herman en Heilweg kregen de volgende kinderen:,
.,
1. Ezzo,
2. Hezzelin (Herman), († 20 november 1033, begraven te Brauweiler), graaf van de Zülpichgouw en
voogd van de abdij Kornelimünster.,
3. Richenza, abdis van Nijvel,
.,
Zie ook,
.,
Ezzonen,
zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Ezzonen,
.,
Bronnen, noten en/of referenties,
.,
Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Duitstalige Wikipedia,
die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de
bewerkingsgeschiedenis aldaar.,
.,
Herman in Genealogie der Mittelalter,
.,
Herman in Foundation for Medieval Genealogy,
zie http://fmg.ac/Projects/MedLands/LOTHARINGIA.htm#Hermanndied996B ],
.,
[zie ook http://de.wikipedia.org/wiki/Hermann_I._(Lothringen) - diese Seite wurde zuletzt am 13.
September 2014 geändert,
.,
Hermann I. genannt Pusillus (so viel wie der Kleine, der Schwache, der Zarte; † 996) war ab etwa
985 Pfalzgraf von Lothringen; darüber hinaus war er der Inhaber einer ganzen Reihe von
Grafschaften entlang des Rheins, darunter der Bonngau (970, 992, 993), der Eifelgau (975, 978),
der Zülpichgau (991), der Auelgau (996); schließlich war er Graf in Gerresheim (976), wobei nicht
sicher ist, ob Gerresheim damals für den Keldachgau oder den Ruhrgau stand. Hermann war der Sohn
von Erenfried II. aus der Familie der Ezzonen und Richwara. Er heiratete Heylwig aus der Familie
des heiligen Ulrich, Bischof von Augsburg,
.,
Ihre Kinder waren:,
.,
1. Ezzo (Erenfried) † 21. Mai 1034 in Saalfeld, Graf im Auelgau und Bonngau, 1020 Pfalzgraf
von Lothringen, 1024 Stifter und Vogt der Abtei Brauweiler, dort auch begraben; 8 vor 15. Juni
991 Mathílde von Sachsen, † 4. Dezember 1025 in Echtz[1], Tochter von Kaiser Otto II., begraben
in Brauweiler (Liudolfinger),
2. Hezzelin (Hermann), † 20. November 1033, Graf im Zülpichgau, Vogt von Kornelimünster, begraben
in Brauweiler; 8 NN (wohl Tochter von Konrad I. von Kärnten (Salier)),
3. Richenza, 1040/49 Äbtissin von Nivelles,
.,
Literatur,
.,
Ruth Gerstner: 'Die Geschichte der lothringischen Pfalzgrafschaft (von den Anfängen bis zur
Ausbildung des Kurterritoriums Pfalz)', Rheinisches Archiv 40 (Bonn 1941),
.,
E. Kimpen: ‘Ezzonen und Hezeliniden in der rheinischen Pfalzgrafschaft’, Mitteilungen des
Österreichischen Instituts für Geschichtsforschung. XII. Erg.-Band. (Innsbruck 1933) S.1-91.,
.,
Ursula Lewald: 'Die Ezzonen. Das Schicksal eines rheinischen Fürstengeschlechts', Rheinische
Vierteljahrsblätter 43 (1979) S.120-168,
.,
F. Steinbach: ‘Die Ezzonen. Ein Versuch territorialpolitischen Zusammenschlusses der fränkischen
Rheinlande’, Collectanea Franz Steinbach. Aufsätze und Abhandlungen zur Verfassungs-, Sozial- und
Wirtschaftsgeschichte, geschichtlichen Landeskunde und Kulturraumforschung, ed. F. Petri en G.
Droege (Bonn 1967) S.64-81.,
.,
Detlev Schwennicke: Europäische Stammtafeln Band I.2 (1999) Tafel 201,
.,
Quellen,
.,
[1] und nicht Esch an der Sauer wie bei [1], zur Begründung siehe Hauptartikel Mathilde
(Lothringen)],

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Herman 'de Zwakke' van Lotharingen?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Herman 'de Zwakke' van Lotharingen

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen