Groningse doopsgezinden » Menno Simons (± 1496-1561)

Persoonlijke gegevens Menno Simons 

• Hij is geboren rond 1496 in Witmarsum.Bron 1

  Spellingvariant: Minne Simens, Menne Siemmens, Menno Simonsz of Menno Simonszoon.
  ______________________________________________________________________
  
  In het jaar, dat hij trouwde (1536), werd hij als volwassene gedoopt door Obbe Philips.

• Hij werd gedoopt in het jaar 1536 in Groningen (volwassendoop).Bron 2
• (Levensloop) van 1536 tot 1561.Bron 3

  Menno Simons (Witmarsum, ca. 1496 – Bad Oldesloe (Sleeswijk-Holstein), 31 januari 1561) was een Nederlandse, voormalige rooms-katholieke priester en leidinggevende anabaptistische kerkhervormer. "Menno Simons" is een vernederlandsing; zijn eigenlijke, Friese naam was Minne Simens. Hij werd in Utrecht tot priester gewijd, en werd in 1524 aangesteld als kapelaan in Pingjum. Hij sympathiseerde eerst met Luther in de jaren 20 van de 16e eeuw, daarna voelde hij zich meer aangetrokken door Huldrych Zwingli. Rond 1531 raakte hij onder de indruk van de uit Zwitserland stammende anabaptisten, ook wel dopers of wederdopers genoemd, maar in 1532 werd hij pastoor te Witmarsum. Hij preekte in de jaren 34-36 vurig tegen de militante praktijken van Jan van Leiden en Jan van Batenburg. In 1535 liet hij zich echter opnieuw dopen (wederdopen; hij was reeds als kind gedoopt in de katholieke Kerk). Op 30 januari 1536 kwam het tot een openlijke breuk met de Rooms-katholieke Kerk Op die dag verliet hij Witmarsum. In verband met de vervolgingen vertrok hij naar Groningen en Oost-Friesland. Bij de vergaderingen van Bocholt 1536 en Oldenburg 1538 was zijn aanhang nog een minderheid ten opzichte van die van David Joris, maar later zouden de mennonieten, vooral in Noord-Amerika, de hoofdstroming van de doopsgezinden worden.
  
  Simons organiseerde door heel het Duits-Nederlandse taalgebied de gemeenten, wees leidslieden aan, en steunde zijn geloofsgenoten schriftelijk. In 1539 verscheen zijn 'Fundamentenboek', dat in zijn geloofsgroep zeer geliefd was. Simons was streng opde levenshouding: de gemeente moest 'zonder vlek of rimpel' (Ef. 5:27) zijn. Hij legde daarbij de nadruk op de noodzaak van geestelijke wedergeboorte, het zuivere apostelschap van de christelijke gemeente en verwierp de kinderdoop als bijbels niet-gefundeerd. Hij bleef verdacht vanwege zijn leer over Christus, welke hij aan Hoffman had ontleend: het eeuwige Woord van God zou niet de menselijke natuur verkregen hebben uit Maria, maar het Woord was vlees geworden door een scheppende daad van God. Menno Simons overleed op 65-jarige leeftijd te Bad Oldesloe in Sleeswijk-Holstein en ligt daar begraven onder een linde die, naar wordt aangenomen, door hem zelf is geplant. Op 11 september 1878 werd bij zijn geboortedorp een monument onthuld ternagedachtenis aan Simons. Op de plaats van het monument heeft vroeger een huisje gestaan, waarin de Doopsgezinden bijeenkwamen. Simons zou zijn geloofsgenoten hier hebben toegesproken.
  
  "Tegelijk werd de invloed merkbaar van de dopers onder leiding van de Friese ex-pastoor Menno Simons (1496-1561). Door het optreden van Menno en zijn medestanders ontstonden na 1536 ook in de Ommelanden doperse kernen."

• Hij is overleden op 31 januari 1561 in Bad Oldesloe, Sleeswijk-Holstein, Duitsland.Bron 1
• Een kind van Simon N. N. en Onbekende Vrouw
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 25 april 2024.

Gezin van Menno Simons

Hij is getrouwd met Geertruid Hermansdochter Hoyer.

Ze zijn in de kerk getrouwd in het jaar 1536.Bron 4

Kind(eren):

1. Jan Mennes  > 1536-????

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Menno Simons?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Menno Simons

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen