Elk_1844_Johannes van: 2230 van Elk, Jean, né a Druten (Hollande), 9 fevrier 1844, Z.P. 10 fevrier 1866, Liberé 16 fevrier 1868, Campagne 1867. Médaille de Mentana (Boek/Régiment des zouaves pontificaux 1861 a 1870, tome 1, uitgave 1910 (via Geneanet)
Vermelding
De Nederlanders gingen eerst naar Amsterdam, het aanmeldpunt, en vervolgens naar de West-Brabantse plaats Oudenbosch, het verzamelpunt. De pastoor van Oudenbosch, pastoor Hellemons, bijgenaamd de zoeavenpastoor, bood een groot aantal van hen onderdak in Pensionaat Saint Louis om daar voor hun uitzending naar Rome een eerste oefening te ondergaan. Daarna vertrokken ze per trein naar Marseille.
De zoeaven waren de pauselijke zaak volledig toegewijd maar ze bleken onvoldoende getraind en moesten uiteindelijk, geconfronteerd met een Italiaanse overmacht, de strijd staken. Veel van de naar Nederland terugkerende zoeaven raakten hun staatsburgerschap kwijt, omdat ze in vreemde krijgsdienst waren getreden zonder hiervoor toestemming aan koning Willem III te vragen.
Als blijvende herinnering aan de zoeaven bouwden de Oudenbosschenaren onder de leiding van pastoor Hellemons de Basiliek van de H.H. Agatha en Barbara, een nabootsing van de grote Sint-Pietersbasiliek te Rome, met een standbeeld van de zoeaven op het voorplein. In de jaren van het Rijke Roomsche Leven, pakweg de eerste helft van de twintigste eeuw, zouden veel oud-strijders met hun aanwezigheid in zoeavenuniform hoogmissen en processies blijven opluisteren. De laatste Nederlandse zoeaaf overleed kort na de Tweede Wereldoorlog.
BIDPRENTJE/Elk_1844_Jan van
In uwe godvruchtige gebeden wordt aanbevolen de Ziel van Zaliger Jan van Elk
Weduwnaar van Hendrica van Stevens
Lid der Derde Ord van den H. Franciscus
Zouaaf in het Pauseijke Leger van 1866-1868
Lid van het R.K. Kerk- en Armbestuur
Van krachten uitgeput, stierf hij in een gelukkiger ouderdom. Gen. XXV
Hij was eenvoudig, rechtvaardig en godsdienstig, een man vol geloof, die God vreesde en den evenmensch liefhad. Job. Act.
Om het werk van Christus is hij tot nabij den dood gekomen in den strijd, zijn leven prijsgevende; want hij offerde zich zelf, om zijn volk te redden en zich een eeuwigen naam te verwerven, den jongelingen een krachtig voorbeeld nalatende. Philip., Mach.
Hij verheerlijkte de heilige plaatsen, ijverde voor de Kerk en beminde en bevorderde den luistr van het Huis des Heeren. Act., Ps
Hij heeft den armen niet onttrokken, wat zij verlangden, de oogen der weduwen niet laten wachten en den wees meegedeeld. Job.
Daarom zal hij gelukkig zijn en gezegend worden op den dag van zijn dood. Ps.
Bloedverwanten en vrienden, ik zal u niet vergeten..., eenige herinnering in uwe gebeden, ziedaar wat ik van u verwacht. H. Ephrem.
Mijn Jezus, barmhartigheid (300 dag. afl)
Zoet Hart van Jezus, wees mijne liefde (300 dag. afl)
Zoet Hart van Maria, wees mijne zaligheid. (300 dag. afl)
Bronnen: akteno. 20 inv.no. 8324 Gemeente Ewijk
Hij is getrouwd met Hendrika STEVENS.
Zij zijn getrouwd op 8 januari 1877 te Druten, Gelderland, Nederland , hij was toen 32 jaar oud.Bron 2
Godsdienst:
Lid van het R.K Kerk- en Armbestuur
Lid der Derde Orde van het H. Franciscus
Johannes van Elk vertrok uit Druten 29 januari 1866 Naar Brussel en meldde zich daar op 05 februari 1866 Met de volgende documenten: Militie, bewijs van goed gedrag en zijn paspoort. Hij plaatste zijn handtekening en hij was Pauselijk Zouaaf van 10 februari 1866 tot 16 februari 1868.
Hij deed mee aan de Campagne van 1867 en hij ontving de Mentana-medaille.
Hij keerde terug naar Druten 2 maart 1868.
Hij was 1892 aanwezig te Utrecht bij het Mentana Herdenkingsfeest, hij was toen wonend te Ewijk. [FROM 29 JAN 1866 TO 2 maart 1868] (Source: Matricule nummer 2230)
Johannes (1) van ELK | ||||||||||||||||||
1877 | ||||||||||||||||||
Hendrika STEVENS |