(1) Il est marié avec Johanna Elsman.
Ils se sont mariés le 28 novembre 1934 à Amsterdam (Nh) , il avait 21 ans.
Enfant(s):
Le couple a divorcé de 19 novembre 1949 chez Amsterdam (Nh) .
(2) Il est marié avec Anna Geertruida Maria van den Born.
Ils se sont mariés le 5 janvier 1950 à Amsterdam (Nh) , il avait 36 ans.
Enfant(s):
Le couple a divorcé de 31 mai 1976 chez Amsterdam (Nh) .
(3) Il est marié avec (Ne pas publique).
Ils se sont mariés le 28 septembre 1975 à Graft (de Rijp-Nh) , il avait 61 ans.
Le couple a divorcé de 6 juin 1980 chez Graft (de Rijp-Nh) .
(4) Il est marié avec Agnes Maria Kok.
Ils se sont mariés le 1 avril 1981 à Hoorn (Nh) , il avait 67 ans.
Le couple a divorcé de 2 février 1983 chez Hoorn (Nh) .
Beroep: Huisschilder, schrijfmachine-monteur. Frans kreeg (minstens) 4 kinderen. De zonen Frans en Frits Lavell zijn geboren uit moeder Johanna Elsman. De zoon Charles Frederik en dochter Maria Wilhelmina zijn waarschijnlijk geboren uit Anna Geertruida van den Born.
Met dank aan: Francoise Nunez (historiek.net)
Op 19 september 1941 verscheen op de voorpagina van elke Nederlandse krant het bericht “Zware tuchthuisstraffen voor communisten” De tekst was in alle kranten hetzelfde, dus duidelijk door de Duitse bezetter aan de gelijkgeschakelde pers opgelegd. Wat die zwaar gestraften, behalve hun lidmaatschap van de verboden communistische partij, op hun geweten hadden wordt niet verteld. Dat komen we pas te weten als we het 85 pagina’s dikke ”Anklageschrift” van de Duitse procureurgeneraal lezen. Hun als “Hoogverraad” aangerekende activiteiten blijken de voorbereidingen van de Februaristaking te zijn.
Onzichtbaar en vergeten
Mede door die onzichtbaarheid in de publieke media zijn dit proces en de veroordeelden er bekaaid afgekomen in de geschiedschrijving over de Februaristaking. Niet alleen historici zien het gebeuren meestal over het hoofd, maar zelfs de diverse herdenking-comités lijken tot nu toe weinig geïnspireerd te zijn geweest om er aandacht aan te besteden.
Alleen het verhaal over Piet Nak als voornaamste aanstichter tijdens een bijeenkomst op de Noordermarkt, blijft steeds boven drijven alsof daar de Februaristaking spontaan uit het plaveisel omhoog barstte. Het feit dat juist Piet Nak onverklaarbaar en bijna als door een wonder door de SD werd vrijgelaten, doet vergeten dat er 22 organisatoren met veel geweld van huis zijn gehaald en met nog groter geweld zijn verhoord en de gehele oorlog, zo ze het overleefden, gevangen hebben gezeten.
Al op de tweede dag van de staking, op 26 februari worden de groenteman George Roepke, de losse arbeider Pieter Drukker, de havenarbeider Cornelus Griffioen en de huisschilder FRANS LAVELL door de Grüne Polizei opgepakt. Hoe wist de SD dat ze deze mannen moesten hebben? De bittere waarheid is dat ze dat al ver voor de oorlog wisten! Met goedkeuring van de Nederlandse regering werd door commissaris Broekhoff lijsten gemaakt van anti fascisten en helpers van Duitse Joodse vluchtelingen die hij doorspeelde aan de Gestapo in Duitsland.
Gearresteerd op 26 februari, 1941
1. George Roepke, groenteman, gehuwd, geb. 9.10.1904 in Amsterdam, destijds wonende Jacob van Lennepkade 78, Amsterdam
2. Cornelis Griffioen, arbeider, gehuwd, geb. 2.10.1908 in Uithoorn, destijds wonende Jacob van Lennepstraat 21, Amsterdam
3. Pieter Drukker, havenarbeider, gehuwd, geb. 27.8.1904, destijds wonende Kinkerstraat 13, Amsterdam
4. Frans Lavell, schilder, gehuwd, geb. 24.11.1913 in Amsterdam, destijds wonende 1e Atjehstraat 133, Amsterdam
De gearresteerden werden bij de verhoren ontmoedigd door de kennis die hun beulen al hadden en overrompeld door de wreedheid waarmee ze werden mishandeld. FRANS LAVELL die na de oorlog in opdracht van zijn therapeut Prof Bastiaans een verslag moest schrijven over zijn ervaringen, schrijft hierover:
“…het ergste was, zij wisten alles, steeds kreeg ik nieuwe namen voor ogen en steeds maar weer ontkennen, dat bracht nieuwe mishandelingen. Mijn weerstand verminderde en ik moest een uitweg vinden. Ik ging in op bij hun bekende namen. Ik wist dat Gerrit Blom al bij de eerste razzia van 22 februari op het Waterlooplein was gepakt, sloeg dus door op hem. Gerrit werd toen uit Buchenwald terug gehaald. Hij werd niet zoals de 425 andere anderen in Mauthausen vermoord. Mijn doorslaan heeft zijn leven gered.”
“ Na de verhoren in het Lloyd hotel werd ik op de Weteringschans (vroegere gevangenis naast De Balie FN) in een cel ondergebracht. Daar zat een jonge partijgenoot: Herman Conradi. Ik kon niet meer lopen, had dagen niet gegeten en ik moet ook geestelijk verward zijn geweest. Die jongen bracht mij er weer bovenop, dwong mij te eten, gaf mij weer geestkracht. Op een middag werd hij uit de cel gehaald, wij dachten voor verhoor. Toen hij om ongeveer vijf uur weer terug kwam bleek dat hij door snelrecht in het Carlton hotel ter dood was veroordeeld. De jongen was kapot. Bij stukjes en beetjes kwam het verhaal. Zij waren met zijn drieën in een café bij elkaar geweest en hadden over de staking gesproken. Maar een foute gast in het café had ze verraden. Hijzelf en Hellendoorn werden ter dood veroordeeld, Heemskerk kreeg levenslang. Deze jongens waren tienmaal minder schuldig dan ik, dus ook bij mij kwam de doodsangst.”
.
Frans Lavell | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) 1934 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Johanna Elsman | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) 1950 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anna Geertruida Maria van den Born | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
(3) 1975 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Ne pas publique) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
(4) 1981 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Agnes Maria Kok |
Les données affichées n'ont aucune source.