Etymologie
Door de tijd heen heeft Arnhem diverse officiële namenenbijnamen gekregen. De huidige naam van deGeldersehoofdstad is Arnhem. Een van de namen, Arneym, zouafgeleidzijn van Arn of Aro - van het Germaanse arnu(arend) - enheem (thuis). Tijdens de tijd van het RomeinseRijk had destad echter een Latijnse aanduiding, Arenacum.
De naam Arneym wordt voor het eerst genoemd in 893 ineengoederenregister van de abdij Prüm. Eerder, rond 814,werdal een schriftelijke vermelding gemaaktvanMeginhardeswich; dit is het huidige MeijnerswijkinArnhem-Zuid. Het werd in 847 geplunderd door de Vikingen.
In de Arnhemse tongval heet de stad 'Èrnem'. HetErnemswijkt sterk af van Zuid-Gelderse dialecten door deHaagseinvloeden: in de tweede helft van de 18e eeuw trokkenrijkeHagenaars naar buitenhuizen in de bossen rondomArnhem. HetHaagse accent werd door de lokale Arnhemsebevolkingovergenomen omdat het accent status verschafte.Het accentwordt heden ten dage nog voornamelijk in devolkswijken als't Broek, de Geitenkamp en Klarendal(uitspraak klèrendoal)gesproken.
Arnhem heeft ook enkele bijnamen. Zo werd de stad in de2ehelft van de 19e eeuw het 'Haagje van het Oosten'genoemd;in Arnhem vestigden zich net als in Den Haag in dieperiodeveel oud-Indiëgangers. Vooral in Indië rijkgewordenhandelaren, oud-officieren en suiker- entabaksplantersbouwden huizen langs de Velperweg, UtrechtseenAmsterdamseweg. De middenstand en het culturelelevenfloreerden door hun komst. Arnhem werd daardoor eenstadmet elitaire uitstraling.
Arnhem aan de Rijn, met op de achtergrond de groenebossen,was een geliefd thema van schilders. Ook kent Arnhemveelparken die de stad nog groener maken. Dit leverdeArnhem denaam 'Groene stad aan de Rijn' (vanaf de 17e eeuw)of'Parkstad' (vanaf de 19e eeuw) op. In 2008 riep de juryvanEntente Florale Arnhem uit tot de 'Groenste stadvanNederland'. In 2009 werd Arnhem tevens 'Groenste stadvanEuropa'.
De Duitse naam van Arnhem is Arnheim, en als zodanigstaatde stad dan vaak nog in het naburige Duitsland opdebewegwijzering aangegeven.
Tegenwoordig vindt men langs de Duitse snelwegen ook weldeaanduiding Arnhem i.p.v. Arnheim.
de algemene begraafplaats
Elle est mariée avec Jacobus Bouter.
Ils se sont mariés le 18 juillet 1912 à Ameide , elle avait 23 ans.
Enfant(s):
Evénement (huwelijk) le 18 juillet 1912 dans Ameide .
Bron Burgerlijke stand - Huwelijk ArchieflocatieNationaalArchief (Rijksarchief Zuid-Holland) AlgemeenGemeente:Ameide
Soort akte: Huwelijksakte
Aktenummer: 6
Datum: 18-07-1912 Bruidegom Jacobus Bouter
Geboortedatum: 28-09-1890
Leeftijd: 21
Geboorteplaats: Ameide Bruid Maria Johanna Jansen
Geboortedatum: 31-05-1889
Leeftijd: 23
Geboorteplaats: Arnhem Vader bruidegom Gerrit BouterMoederbruidegom Willempje van Zoest Vader bruid Gerrit JanJansenMoeder bruid Wilhelmina Petronella Winterink
akteno. 6
Evénement (tekst) en l'an 1913.
De grootste bewondering heb ik voor mijn grootmoedervanmijn vaders kant: Maria Johanna Jansen. Weliswaar iszijniet geboren in het Groene Hart, maar is er welopgegroeiden later getrouwd. Juist omdat ze uit een heelanderestreek van Nederland kwam en hier zomaar pardoes"tussen deboeren " terechtkwam heb ik grote bewonderingvoor haar.
Zij is geboren in Arnhem op 31 mei 1889. Waarom zijinArnhem is geboren is niet duidelijk. De grootouderswoondenook in Zutphen. Toch was er een familieband metArnhem. Hethuwelijk was niet erg gelukkig. Gerrit Jan wassergeant derinfanterie en gedroeg zich niet altijd volgensde regels.Dit liep zo erg op dat hij uit dienst werdontslagen. Eengrote schande, en er volgde een scheidingwaarschijnlijkonder druk van de familie. Hierop is hijnaar Amerikageëmigreerd. Er zijn nog brieven van hembewaard uitBuffalo uit 1937, lange brieven maar zonderinformatie overhemzelf; wel vroeg hij hierin hoe het methet gezin vanzijn dochter ging.
Dus was er een alleenstaande moeder met dochter:WilhelminaPetronella en Maria Johanna. Via relaties van deouderswerd Wilhelmina huishoudster bij Hendrik vanEeten,burgemeester van Ameide en Tienhoven. Hendrik wasnietgehuwd en woonde alleen. Maria Johanna bleef in Zutphenbijhaar grootouders en mocht in de vakanties en opbijzonderedagen naar Ameide komen om bij haar moeder telogeren.Hendrik was erg gesteld op de kleine meid.
Toen zij in de zomer van 1911 weer eens in Ameide was,waser juist een gymnastiekuitvoering in de open lucht. Ditwaszoals gewoonlijk een bijzondere gebeurtenis in hetaltijdzo rustige stadje Ameide. Omdat Maria niet zo grootwaskon ze van de voorstelling niet veel zien. Een heelaardigedorpsgenoot bood aan dat ze op zijn klompen mochtstaan enzo werden ze later mijn grootouders. Die aardigejongenwas Jacobus Bouter, de oudste zoon van Gerrit Bouterdie inAmeide een loodgietersbedrijf had annexkoperslagerij. Zetrouwden op 18 juli 1912 in Ameide. Zijwas 23 en hij 21jaar oud.
Inmiddels was Koos ( Jacobus ) ook aan het werk inKrimpenaan de Lek. Met een tas vol gereedschap was hij opdeLekboot gestapt om in het huis van Jan Kees Smiteendakreparatie te verrichten. Op advies van één vandedirecteuren van Smit koopt hij een schuurtje en begintzijnloodgietersbedrijf. Er was werk genoeg en na hethuwelijkkoopt hij de voormalige manufacturenwinkel van H.L.Vos aande Rijsdijk.
Dit was voor Marie een hele overgang. Ze was tochredelijkstads opgevoed, had een echte deftige uitspraak ennu zatze hier op het dorp. Koos ontpopte zich als eengoedvakman, maar was ook erg sociaal bewogen. Hij zat inhetbestuur van meerdere verenigingen, gymnastiek, zwembadenleerde zo veel mensen kennen. Als hij wist dat er ineengezin financiële problemen waren en hij had er gewerkt,danverminderde hij de rekening of verscheurde hemhelemaal.Dat kon natuurlijk geen stand houden.
Inmiddels was er een zoon geboren : Gerrit, die latermijnvader zou worden. De band met de Hendrik bleef bestaan.Ikheb een getypte brief van hem van mei 1914 aan:"WaardeMarie " Later werd er nog een zoon en 2 dochtersgeboren.Een hele drukte aan huis, met ook een winkel eneenwerkplaats met personeel. Oma had wel altijd eendienstbode Ze kon heel lekker koken en zorgde altijd vooreenbepaalde sfeer. Toch moet ze eenzaam zijn geweest zozonderhaar eigen familie in de buurt.
Er kwamen wel veel mensen op visite 's avonds enzaterdagswerd er gemusiceerd. Een tante speelde piano, 2zongen eraria's uit opera's en operettes. Dan gingen deschuiframenomhoog en konden de voorbijgangers meegenieten.Door devader van mijn opa waren er bij een bezoek aanDuitsland 2piano's besteld voor de familie.
Haar kinderen trouwden en kregen hun eigen gezinnen.Welallemaal in de buurt. Alleen Gerrit, mijn vader dus,kwamin de zaak en bleef dus thuis wonen. Mijngrootoudersverhuisden naar boven en mijn ouders bewoondende beganegrond, achter de winkel en boven de werkplaats.Despeciale band met mijn oma kwam ook doordat ze mooikonvertellen met haar nog steeds een beetje deftigeuitspraak.De verhalen over Zutpen en over de vader inAmerika.Vooreen kind is dat iets onbereikbaars.
Toen ik zo rond 16 jaar oud was, werd zij een keereenbeetje grieperig. Mijn ouders gingen bij een oude tanteopbezoek en ik zou af en toe even bij oma boven gaankijken.Ik vond wel dat ze erg lang sliep. Toen mijn oudersna eenpoosje terugkwamen was mijn vader in 2 stappenboven,dokter Boomkens was ook meteen in huis. Oma wasoverleden.Gelukkig heel rustig in haar slaap, maar ik bennu 67 endat vergeet je nooit meer. Ik heb nog meerovereenkomstenmet haar, ben ook iets ouder dan mijn man ikwas evenalszij al heel vroeg grijs. Ook ben ik naar haarvernoemd.Maar dat was in die tijd natuurlijk meer eengewoonte.
Hierbij de foto van mijn oma en opa en de baby dielatermijn vader zou worden, 1913.
Riet Bouter, dochter van de jonge Gerrit op de foto.
Maria Johanna Jansen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1912 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jacobus Bouter |
Les données affichées n'ont aucune source.