was de eerste koning (409 - 438) van de van oorsprong West-Germaanse Sueben in Gallaecia.
Hij had zijn volk meegenomen vanuit het oorspronkelijke woongebied bij de Oostzee. In 409 trokken de Sueben, samen met de Alanen en de Vandalen (Asdingen en Silingen), over de bevroren Rijn. Deze stammen trokken de Pyreneeën over en veroverden grote delen van het Iberisch schiereiland. In 411 werden de veroverde gebieden door loting verdeeld en de Sueben vestigden hun koninkrijk in de Romeinse provincie Gallaecia. Hun hoofdstad was Bracara Augusta, de huidige Portugese stad Braga. Als tegenmaatregel sluiten de Romeinen een verdrag met de Visigoten, die daarop (416) de Germaanse stammen op het Iberisch schiereiland aanvallen. De Alanen en de Silingen leiden zware verliezen en gaan noodgedwongen op in de Asdingen. De expeditie van de Visigoten wordt door de Romeinen afgebroken voordat de macht van de Sueben en de Asdingen wordt gebroken. In 419 ontstaat er een conflict tussen de Sueben en de Vandalen, de Sueben worden door Romeinse interventie van een nederlaag gered.
Hermeric bewaart de vrede totdat de Vandalen naar Africa trekken in 429. Daarna begint hij plundertochten in hun vroegere gebieden en tegen de inheems-Romeinse bevolking in zijn eigen koninkrijk. De inheemse bevolking doet een beroep op Flavius Aetius, de sterke man van de Romeinen in Gallië. Zijn afgezanten weten Hermeric te matigen maar pas in 435 wordt door bemiddeling van bisschoppen en directe onderhandelingen met de keizer, een nieuwe vrede gesloten.
In 438 deed hij, ernstig ziek, afstand van de troon en volgde zijn zoon Rechila hem op. In 441 stierf hij.
Kind(eren):