Stamboom Bas » Liudolf van Saksen (< 806-866)

Persoonlijke gegevens Liudolf van Saksen 

• Hij is geboren voor 806.
• (Levens event) .Bron 1

  Liudolf (vóór 806 - 11 maart 866) is vanaf 840 vermeld als graaf in Saksen. In 845 bezocht hij met zijn vrouw de paus in Rome, om zijn steun te vragen voor de oprichting van een vrouwenklooster. Dat klooster werd door hen gesticht in 852 in Brunnshausen, en zou later naar Gandersheim worden verplaatst. Vanaf 850 wordt hij ook genoemd als hertog van de Oost-Saksen (Latijn: dux orientalis Saxonum), hij vocht tegen de Slaven en de Vikingen. Zijn persoonlijke bezittingen lagen ook in het oosten van Saksen. Liudolf is begraven in zijn eigen klooster in Brunnshausen.
  
  Het geslacht van de Liudolfingen (ook de Ottonen) is naar hem genoemd, omdat hij er de oudste met zekerheid bekende vertegenwoordiger van is.
  
  De Liodolfingen (Liudolfingers), ook wel Ottonen genoemd, waren een Saksisch hertogelijk geslacht en een Duitse koningsdynastie die het Duitse Rijk meer dan een eeuw regeerde (919-1024). De stamvader van het adellijk geslacht was graaf Liudolf (†866). Men spreekt door hun afkomst ook wel van het Saksische Huis.
  
  De benaming Ottonen verwijst naar de keizers Otto I, Otto II en Otto III. Zij legden de basis van een machtig Duits keizerrijk, waarvoor de aanzet werd gegeven met koning Koenraad I. Die duidde de hertog van Saksen, Hendrik de Vogelaar, als zijn opvolger aan.
  
  Hendrik de Vogelaar was de zoon van hertog Otto I van Saksen en kleinzoon van Liudolf. In 919 werd hij tot Duits koning verkozen. Een van zijn belangrijkste opdrachten was de verdediging van het rijk tegen de herhaaldelijk binnenvallende Magyaren. Hij versloeg hen in 933 en onderwierp hetzelfde jaar ook de Elbeslaven en de Bohemen, waardoor het rijk intern werd gestabiliseerd. Een van zijn betrachtingen was de rijkseenheid. In 929 overtuigde hij daartoe de rijksgroten om zijn tweede zoon Otto tot troonopvolger te verkiezen. De andere zonen volgden op in het hertogdom Saksen.
  
  Met Otto I besteeg in 936 een der belangrijkste persoonlijkheden uit de dynastie de troon van het Duitse keizerrijk. in 955 wist Otto de Magyaren in de slag op het Lechveld een vernietigende nederlaag toe te brengen. Daarmee maakte hij definitief een einde aan de bedreigingen aan zijn zuidoostelijke grens. In 962 werd Otto I door paus Johannes XII tot keizer gekroond. Met zijn regeerperiode begint ook de zogenaamde Ottoonse renaissance.
  
  Zijn zoon Otto II huwde met de Byzantijnse prinses Theophanu.
  
  In 973 werd Otto II tot Duits koning en keizer gekroond. Toen Otto II in 983 stierf, was zijn zoon Otto III nog minderjarig, waardoor de keizerin regentes werd. Otto III stierf echter jong en liet geen erfgenamen na. Het koningschap ging over op zijn neef Hendrik II, zodat er toch nog een Liudolfinger Duits koning en keizer werd.
  
  Hendrik II stierf in 1024 zonder mannelijke erfgenamen, waardoor de Ottoonse dynastie uitstierf en de kroon op de Salische dynastie overging.

• (Levens event) .Bron 2

  Liudolf (born c.?805, died 12 March 864 or 866) was a Saxon count, son of one count (Graf) Brun (Brunhart)[1] and his wife Gisla von Verla;[2] later authors called him duke of the Eastern Saxons (dux orientalis Saxonum, probably since 850) and count of Eastphalia. Liudolf had extended possessions in eastern Saxony, and was a leader (dux) in the wars of King Louis the German against Normans and Slavs. The ruling Liudolfing House, also known as the Ottonian dynasty, is named after him; he is its oldest verified member.
  
  Before 830 Liudolf married Oda, daughter of a Frankish princeps named Billung and his wife Aeda. Oda died on 17 May 913, supposedly at the age of 107.[3]
  
  They had six children:[4]
  
  Brun
  Otto the Illustrious, father of Henry the Fowler
  Liutgard married King Louis the Younger in 874.[5]
  Hathumoda, became an abbess
  Gerberga, became an abbess
  Christina, became an abbess[6]
  
  By marrying a Frankish nobleman's daughter, Liudolf followed suggestions set forth by Charlemagne about ensuring the integrity of the Frankish Empire in the aftermath of the Saxon Wars through marriage.
  
  In 845/846, Liudolf and his wife found a house of holy canonesses, duly established at their proprietary church in Brunshausen around 852, and moved in 881 to form Gandersheim Abbey. Liudolf's minor daughter Hathumoda became the first abbess.
  
  Liudolf is buried in Brunshausen.

• Hij is overleden op 11 maart 866.
• Een kind van Bruno II van Saksen en Auda Addida
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 20 november 2012.

Gezin van Liudolf van Saksen

Hij is getrouwd met Oda Billung.

Zij zijn getrouwd in het jaar 835.Bron 3

Kind(eren):

1. Bruno van Braunschweig  835-880 
2. Otto I "de Illustere" van Saksen-Ludolf  836-912 
3. Thankmar van Saksen  838-????
4. Hathumoda van Saksen  840-874
5. Gerberga van Saksen  842-896
6. Enda van Sachsen  845-< 874 
7. Liutgard van Saksen  845-885 
8. Oda van Saksen  845-< 874 
9. Christina van Saksen  847-920

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Liudolf van Saksen?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Liudolf van Saksen

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen