(1) Er ist verheiratet mit Emilie Adelheid Maria van Filleul.
Sie haben geheiratet.
(2) Er ist verheiratet mit Maria Amalia Therese de Bourbon Prinses der beide Siciliën.
Sie haben geheiratet am 25. November 1809 in Palermo, Sicilië, er war 36 Jahre alt.
Kind(er):
Hertog van Chartres en Orleans; graaf van Neuilly. Koning van Frankrijk. Tijdens de regering van Napoleon leefde hij vier jaar in Philadelphia. In 1814 kwam hij terug als koning Lodewijk XVIII van Farnkrijk. De laatste jaren van zijn regering werden gekenmerkt door corruptie en een slappe houding tegenover het buitenland. Hij werd afgezet door de revolutie van 1848. Na de abdicatie woonde hij met zijn familie in Engeland.
Lodewijk Filips I (Frans: Louis-Philippe) (Parijs, 6 oktober 1773 – Claremont, 26 augustus 1850), bijgenaamd de Burgerkoning (le Roi Citoyen) was in de Julimonarchie van 1830 tot 1848 de laatste koning van Frankrijk. Hij voerde de titel koning der Fransen.
Hij werd geboren in Parijs als zoon van Filips IV van Orléans (Philippe Égalité) en diens vrouw Louise Marie Adélaïde van Bourbon-Penthièvre en was een afstammeling van Lodewijk XIV.
Tijdens de Franse Revolutie en het daaropvolgende regime van Napoleon Bonaparte verbleef Lodewijk Filips meestal buiten Frankrijk, waar hij vele reizen maakte, onder andere naar de Verenigde Staten, waar hij vier jaar in Philadelphia verbleef. Zijn enige zus, prinses Louise Marie Adélaïde Eugénie van Orléans trouwde in de VS.
Na het aftreden van Napoleon keerde Lodewijk Filips terug naar Frankrijk, en meende sympathie te hebben van de bevrijde burgers van het land. Met het herstel (de Restauratie) van de monarchie onder zijn neef Lodewijk XVIII en onder diens broer Karel X, groeide de populariteit van Lodewijk Filips.
Koning der Fransen
In 1830 wierp de Julirevolutie het onderdrukkende regime van Karel X omver. Karel trad af ten gunste van zijn kleinzoon Henri d'Artois, die door monarchisten werd gezien als de rechtmatige Bourbon-koning. Aanhangers van de troonpretendent van de Bourbons, Hendrik V, werden Legitimisten genoemd. Zijn kleinzoon kreeg de troon aangeboden in de jaren 1870, maar weigerde na een dispuut betreffende de Franse driekleur.
De republikeinse achtergrond van Lodewijk Filips en zijn populariteit onder de massa brachten de Kamer van Afgevaardigden ertoe om de wensen van de Legitimisten, die Karels kleinzoon als koning erkend wilden zien, te negeren en Lodewijk Filips tot de nieuwe Franse koning uit te roepen. De nieuwe monarch koos als titel koning der Fransen, een constitutionele innovatie bekend als volksmonarchie die de titel van de monarch aan de mensen bond en niet aan de staat, zoals het geval was met de vorige titel koning van Frankrijk. Een symbolisch verschil werd duidelijk zijn troonsbestijging; hij werd niet gezalfd en gekroond (zoals al zijn voorgangers) maar moest een eed afleggen.
De nieuwe koning schafte de oude Franse orden als de Orde van de Heilige Geest, de Orde van Sint-Michel en de Orde van de Heilige Lodewijk af. Daarvoor in de plaats kwam een vernieuwd Legioen van Eer met een portret van de populaire Hendrik IV van Frankrijk en Franse driekleuren op de ster. Voor de revolutionaire strijders van de julidagen werden een Kruis van Juli en een medaille ingesteld.
Louis-Philippe gaf actieve steun aan de Belgische opstand, die direct op de julirevolutie was gevolgd. Tenslotte was het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden in het leven geroepen om Frankrijk aan de noordgrens af te grendelen. In 1832 werd zijn dochter, Louise, de eerste koningin der Belgen, toen ze in het huwelijk trad met koning Leopold I.
Enkele jaren lang regeerde Lodewijk Filips op een bescheiden wijze en vermeed hij de arrogantie, pracht en weelderige uitgaven van zijn voorgangers. Ondanks zijn uitstraling van eenvoud ontving de koning zijn steun van de rijke middenklasse. In het begin was hij erg geliefd en uit die periode stamt ook zijn officieuze titel Burgerkoning. Daarna begon zijn populariteit te tanen en zijn regering werd steeds meer gezien als conservatief en monarchaal. Onder zijn leiding verslechterden de leefomstandigheden van de arbeidersklasse en werden de tegenstellingen tussen armen en rijken verscherpt. Een economische crisis in 1847 dreef de burgers van Frankrijk opnieuw tot revolutie tegen hun koning.
Aftreden
Op 24 februari 1848 trad koning Lodewijk Filips tot ieders verbazing af, ten gunste van zijn jonge kleinzoon Philippe (zijn zoon en troonopvolger Ferdinand was enkele jaren daarvoor omgekomen bij een ongeluk). Bevreesd door wat Lodewijk XVI en Marie-Antoinette was overkomen, vermomde hij zich snel en vluchtte weg uit Parijs.
Rijdende in een onopvallend rijtuig onder de naam 'Mister Smith', ontsnapte hij naar Engeland. De Nationale Vergadering was aanvankelijk van plan zijn kleinzoon als koning te erkennen, maar liet zich meeslepen door de publieke opinie en riep de Tweede Republiek uit, onder controversiële omstandigheden, in het stadhuis van Parijs. In een verkiezing met algemeen mannenstemrecht werd prins Lodewijk Napoleon Bonaparte verkozen tot president. In 1851 verklaarde deze zichzelf tot president voor het leven en binnen een jaar riep hij zichzelf uit tot keizer Napoleon III en herstelde het concept van een 'Napoleontisch Keizerrijk'.
Lodewijk Filips en zijn familie leefden in Engeland tot aan zijn dood op 26 augustus 1850, in Claremont, Surrey. Hij is begraven met zijn vrouw Amelie (25 april 1782 - 24 maart 1866) in de Chapelle Royale te Dreux, Frankrijk, waar Lodewijk Filips in 1816 een familiecrypte liet bouwen.
Huwelijk en kinderen
Op 25 november 1809 huwde Lodewijk Filips in Palermo met prinses Marie Amélie van Bourbon-Sicilië (1782 – 1866), dochter van koning Ferdinand I der Beide Siciliën. Ze hadden de volgende kinderen:
* Ferdinand Filips (1810-1842), hertog van Orléans; huwde op 30 mei 1837 te Fontainebleau met hertogin Helena van Mecklenburg-Schwerin (1814-1858), dochter van erfgroothertog Frederik Lodewijk
* Louise (1812–1850), huwde in 1832 met koning Leopold I van België
* Marie Christine (1813-1839), huwde op 17 oktober 1837 te Versailles met Frederik (1804-1881), zoon van Alexander Frederik van Württemberg,
* Lodewijk (1814–1896), hertog van Nemours; huwde in 1840 met prinses Victoria van Saksen-Coburg-Gotha-Koháry
* Francisca (1816–1818)
* Clementine (1817–1907), huwde in 1843 prins August van Saksen-Coburg en Gotha
* Frans (1818-1900), prins van Joinville; huwde op 1 mei 1843 te Rio de Janeiro met prinses Franscisca van Brazilië (1824–1898), dochter van keizer Peter I
* Karel (1820-1828), hertog van Penthièvre
* Hendrik (1822-1897), hertog van Aumâle; huwde op 25 november 1844 te Napels met prinses Maria Carolina van Bourbon-Sicilië (1822-1869)
* Anton, (1824–1890), hertog van Montpensier; vanaf 1859 infante van Spanje; huwde op 10 oktober 1846 te Madrid met infanta Luisa Fernanda van Spanje (1832-1897), dochter van koning Ferdinand VII
Lodewijk Philips I (de Burgerkoning) de Bourbon-Orléans Koning van Frankrijk | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Emilie Adelheid Maria van Filleul | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) 1809 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.