Voorouders Janssen & de Groot » Rudolf III van Bourgondië (± 970-1032)

Persönliche Daten Rudolf III van Bourgondië 

• Er wurde geboren rund 970.
• (deceased) .
• Er ist verstorben am 6. September 1032.
• Ein Kind von Conrad I van Bourgondië und Mathilde van West-Francië
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 7. August 2019.

Familie von Rudolf III van Bourgondië

Er hat eine Beziehung mit Ermengard.

Notizen bei Rudolf III van Bourgondië

Rudolf III van Bourgondië (circa 970 - 6 september 1032) was van 993 tot aan zijn dood koning van Bourgondië. Hij behoorde tot het Welfenhuis Auxerre.

Rudolf III was de zoon van koning Koenraad van Bourgondië en diens tweede echtgenote Mathilde, dochter van koning Lodewijk IV van Frankrijk.

Na het overlijden van zijn vader in 993 werd hij in Lausanne verkozen en gekroond tot koning van Bourgondië. Rudolf heerste echter enkel over hetland tussen de Midden-Rhône tot aan het Meer van Genève. Rudolfs pogingen om kort na zijn machtsaantrede confiscaties door te voeren, leidde toteen opstand van de regionale adel. Hij werd door zijn tegenstanders in een oorlog verslagen. Enkel met de steun van keizer Otto III en diens grootmoederAdelheid van Bourgondië slaagde hij erin om zijn koninklijke autoriteit opnieuw te herstellen.

Eerst was Rudolf gehuwd met ene Agiltrud, die in februari 1011 stierf. Het huwelijk bleef kinderloos. Vervolgens huwde hij op 28 juni 1011 met Irmingard.Nog tijdens de verloving schonk Rudolf zijn tweede echtgenote het graafschap en de stad Vienne met de burcht van Pipet, het graafschap Sermorens ende talrijke bezittingen tussen het graafschap Vienne en het Meer van Genève. Ook het huwelijk met Irmingard bleef kinderloos. Wel had hij een buitenechtelijkezoon Hugo, die in 1019 bisschop van Lausanne werd.

Rudolf kon in 17 van de 35 Bourgondische bisdommen koningsrechten uitoefenen. Als eerste koning van Bourgondië begon hij de bisschoppen graafschappente verlenen. In 996 droeg Rudolf het graafschap in en rond Tarentaise over aan de aartsbisschop van Tarentaise, in 999 gaf hij de bisschop van Sionhet graafschap Wallis, in 1011 schonk hij het graafschap Vaud aan de bisschop van Lausanne en in 1023 kreeg de aartsbisschop van Vienne het graafschapin en rond Vienne toegewezen. Op die manier wilde Rudolf zijn koninklijke macht consolideren en de loyaliteit van de bisschoppen belonen.

In 1016 ontstond er een conflict tussen Rudolf en graaf Otto Willem van Bourgondië over de installatie van de nieuwe bisschop van Besançon. OmdatRudolf kinderloos bleef, kon Otto Willem zijn aanspraken op het koninkrijk Bourgondië geldig maken. Als gevolg van het conflict stelde Rudolf IIIin maart 1016 keizer Hendrik II, de zoon van zijn zus Gisela van Bourgondië, in Straatsburg aan tot officiële erfgenaam. Hendrik voerde vervolgenseen onsuccesvolle oorlog tegen Otto Willem. Desondanks onderwierpen de bondgenoten van Otto Willem zich aan Rudolf en vroegen ze hem vergeving voorhun rebellie. Tijdgenoten vermoedden dat de Bourgondische adel daarmee een sterke koninklijke macht probeerden af te weren.

In februari 1018 werd in Mainz het erfrecht van keizer Hendrik II op Bourgondië bevestigd. Hierdoor verloor Rudolf het grootste deel van zijn machten was hij vanaf dan een schaduwkoning die zich buiten lokale conflicten hield. Na de dood van Hendrik II in 1024 was de vraagstuk rond de erfopvolgingin Bourgondië terug open. Hendriks opvolger Koenraad II had geen familiebanden met Rudolf. Koenraad II wilde echter ook de erfrechten van HendrikII erven en bezette daarom in 1025 Bazel. Eind 1026 was er een toenadering tussen Koenraad en Rudolf merkbaar. Nadat Rudolf op Pasen 1027 de keizerskroningvan Koenraad II in Rome had bijgewoond, sloten de twee in augustus 1027 in Bazel vrede. Hierdoor kreeg Koenraad II de erfrechten over Bourgondiëtoegewezen.

Rudolf III van Bourgondië stierf in april 1032 en werd bijgezet in de Kathedraal van Lausanne. Hiermee kwam een einde aan het huis Auxerre, de Bourgondischetak van de Welfen. Na zijn dood ontstond er een kort erfconflict over Bourgondië tussen keizer Koenraad II en graaf Odo II van Blois. Uiteindelijkwist Koenraad zijn macht in Bourgondië door te drukken en in 1038 benoemde hij zijn zoon Hendrik III tot koning van Bourgondië.

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Rudolf III van Bourgondië?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Rudolf III van Bourgondië

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder