Voorouders in het Eemland, Stichting Groenegraf.nl » Kornelis "Kees" van Essen (1863-1952)

Persönliche Daten Kornelis "Kees" van Essen 

• Spitzname ist Kees.
• Er wurde geboren am 5. Oktober 1863 in Nijkerk.
• Berufe:
• gemeentearbeider.
• laatste beheerder oude begraafplaats in Baarn.
• landbouwer.
• Er ist verstorben am 5. Juni 1952 in Baarn, er war 88 Jahre alt.
• Er wurde beerdigt in Baarn, Nieuwe Algemene Begraafplaats aan de Wijkamplaan.
• Ein Kind von Johannes van Essen und Hentje Woutersen
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 10. April 2021.

Familie von Kornelis "Kees" van Essen

Er ist verheiratet mit Leisje Kleijer.

Sie haben geheiratet am 20. Juli 1887 in Nijkerk, er war 23 Jahre alt.

Kind(er):

1. Heintje van Essen  1887-???? 
2. Nn van Essen  1889
3. Reijer van Essen  ± 1891-1892
4. Cornelia van Essen  1893-???? 
5. Johannes van Essen  1896-1971
6. Reijer van Essen  1899-1973 
7. Petrus van Essen  1900-
8. Hendrikje van Essen  1903- 
9. Wijmpje van Essen  ± 1903-1903
10. Wijmpje van Essen  1905-
11. Aalbertha van Essen  1907- 
12. Gerrit van Essen  1910-1983 

Notizen bei Kornelis "Kees" van Essen

Interview Historische Kring Baerne

Naam :Kees v. Essen tel. 0162-402560
Onderwerp: Zijn opa Cornelis v. Essen
laatste beheerder Oude Begraafplaats Berkenweg
Locatie: bij broer Henk v. Essen thuis
Datum opname: 28 maart 2008
Interviewer: Ans van Egdom

In 1828 werd de Oude Begraafplaats aan de Berkenweg aangelegd. De reden daarvan was dat Baarn meer dan 1000 inwoners had en daarom mocht er niet meer in de bebouwde kom worden begraven. Kosten van aanleg fl. 2400.-. De begraafplaats is in 1987 gesloten verklaard, de laatste begrafenis vond in 1975 plaats.

Ik ontmoette Kees op de verjaardag van zijn broer Henk. Hij vertelde dat hij op internet had gekeken en daar informatie had gezien van de Oude Begraafplaats aan de Berkenweg. Sommige dingen klopten niet, volgens Kees. Hij wist het nog precies, want zijn opa was de laatste beheerder geweest van de Oude Begraafplaats. Een afspraak werd al gauw gemaakt, thuis bij zijn broer Henk.

Kees: Hoe heette je opa?
Mijn opa heette net als ik, Cornelis van Essen.
Hij was beheerder van de begraafplaats. Hoe woonde hij. Stond zijn woning op de begraafplaats?
Ja, het was een dienstwoning. Aan de Acacialaan. Als je het hek binnenkwam vanaf de Berkenweg af een meter of 15. Gewoon de hekingang. En daar voorbij daar was de hoofdingang. Dus als ze naar mijn opa toegingen dan gingen ze daarheen. Ze mochten er niet zo op. Het huisje was keurig verzorgd. Als je binnenkwam stond er links een prieeltje en zomers zat ik er altijd thee te drinken of er waren bezoekers die zo even aan kwamen lopen.En rechts stond een huisje. Eerst een portaaltje daar stonden klompen en dergelijke dingen. Dan ging je door de deur heen en kwam je in de keuken met aan de achterkant een groot fornuis.
En als je de keuken doorging kreeg je rechts de woonkamer met een ouderwetse bedstee.en voorbij de bedstee kwam je in een portaaltje met een toilet, wc een oude poepdoos. En links kon je omhoog de trap op naar boven naar de slaapkamers. En de huiskamer uit daar had je de mooie kamer. Het was allemaal sier. Voor als er visite kwam en feestdagen en zo. Ik kwam er wel maar heel weinig. Er stonden echt ouderwetse biedermeiers met oranjekleurige bekleding en mooi versiert. Echt een origineel stel, kast en alles erbij. Er was ook een moestuin bij. Als je achter het prieel dan kon je doorlopen, links af en achter het prieel tot aan de hoek van de Verlengde Dalweg had je de moestuin. Daar kweekten ze het hele jaar door voor d’r eigen.
Wat was je opa voor een man?
Het was een hele rustige man. Hij had overdag zijn taken. De eerste zes jaar heb ik in Amsterdam gewoond. Daar ben ik geboren, Naderhand in 1931 ben ik naar Baarn gekomen. Vader had geen werk meer in Amsterdam dus die kwam weer terug. Ik ben naar mijn opa vernoemd. Dat had zo zijn voordelen. Mijn grootmoeder die maakte uit waar ik naar school ging. Daar hadden ze thuis niets over te vertellen. Ik moest naar de Oorsprong. En ik moest elke dag bij mijn grootmoeder komen uit school. Want dan lag daar een plak bolle koek klaar met een glas melk. En elke dag moest ik daar komen. En als ik niet kwam dan hoorde ik wat. Zo gauw de school uitkwam dan ging ik erheen. Dan was het: melk op, koek opeten en dan ging ik weer heen. Er waren misschien wel 20 kleinkinderen maar er waren maar twee Kees v. Essen’s. De andere was mijn neef, van oom Rijer. Met Nieuwjaar kregen de anderen allemaal een dubbeltje. Maar wij moesten naar de keuken komen en wij kregen een kwartje.
Vond je niet dat je opa een apart beroep had
Nee, ik vond het eigenlijk heel gewoon. IK geloof dat er maar twee waren in Baarn.
Hoe kwam je opa in Baarn terecht
Mijn opa werkte in Nijkerk. En op een gegeven moment kwam men erachter dat hij lid van de NSDAP en toen kon hij nergens meer werk krijgen. Toen kon hij in Baarn werk krijgen en dat heeft hij toen aangepakt. Zo is hij in Baarn gekomen. Hij is weggepest. Hij hield de paden bij en het tuinwerk. Onderhoud. Dat hoorde erbij
En als er wat was dan moest hij dat melden. Of graven gingen kapot. Dan vroeg hij of die geruimd mochten worden . Die stenen braken dan in stukken
Je kon altijd zien welke klasse er begraven werd
Dat kon je zien aan de aankleding van de paarden. Als het een derde klas begrafenis was dan kwamen ze met een koets met vier paarden ervoor en er lagen zwarte dekkleden op. En zwarte pluimen op de hoofden van de paarden. En als het tweede klas was dan was het, die koorden van de dragers waren gevlochten zilverdraad met zwart. En de franjes van de kleden waren ook zilver met zwart. En eerste klas was wit met zilver. En ook de tressen waren zilver. Zo kon je het zien
Waar kwamen de paarden vandaan
Die stonden op de Eemnesserweg, daar was een stoeterij. Daar stonden de koetsen en daar stonden ook de paarden.
Hoe zag de begraafplaats eruit
Die was goed verzorgd. Er lagen allemaal lui met veel geld. Het hek is verplaatst.Toen ik er kwam was dat aan de Acacialaan, voorbij de dienstwoning. Een groot versierd hek. Daar reden ze omheen Tenminste de draagbaar. De koets ging zelf niet het kerkhof op. En dan werd ie gedragen. Hij kwam achteruit. Van het kerkhof af. Er was een groot pad in het midden dat splitste. Hij liep niet door Links af achter het huis, achter de dienstwoning liep wel een groot pad die naar achteren liep
Vroeger was er ook een baarhuisje. Weet je dat nog
Ja. Heel achteraan stonden twee muren en daar tussen stonden schuurtjes. En in een gedeelte van die muur was een gebouwtje daar stond een draagbaar en touwen en alles wat ze nodig hadden om te begraven werd daar opgeslagen. En het gebeurde een keer dat als ze iemand gevonden hadden .Ik kan me nog herinneren dat zich iemand verdronken had in het bos, in het Roosterbos heb je die sloten lopen. Hij lag daar voorover in die sloot. Je kon haast niet eens verdrinken dan moest je je kop onder water houden. Maar die hebben ze daar tijdelijk opgebaard en later afgevoerd.
Er liepen dus twee stenen muren met een poortje erin en daar sloegen ze ouwe rommel op. Gebroken zerken, bloemen en rommel. Er waren dus twee schuurtjes. Gereedschap, harken en schoffels en wat je nodig had.
Gras werd ook niet gemaaid, dat ging met een zeis
De meest gegoede lui werden daar begraven zoals?
Schimmelpenninck kan ik me herinneren. Gebr. Bruidegom en Jiskoot. Die liggen er allemala begraven. Meester Pluim ligt er ook. En de grafkelder van Guimond de Briquemond. Dat ligt een beetje achteraan. In de oorlog moest ik onderduiken. En als er razzia of zo was. ….Mijn opa had gezegd….Ik laat de deur open en als er dat iets is dan duik je daar maar in daar gaat toch geen mof kijken. Ik heb er toch een paar keer ingezeten. Was niet prettig. Maar liever daar dan in een kamp
Bij de Oorsprong school was de centrale keuken. En ja, in die schuurtjes hadden we altijd duiven.. Daar zijn onze duiven ondergedoken geweest. We mochten geen duiven hebben. Die waren door de Duitsers in beslag genomen. We moesten ringen inleveren ten teken dat je ze niet meer had. Aan de pootjes. Maar vader heeft op de een of andere manier de ringen eraf kunnen krijgen en twee pootjes ingeleverd van 1 duif.Zo zijn wij erdoor gekomen. Ze konden niet weg, zaten bovenop een vliering. Mijn opa heeft ze in leven gehouden met beukennootjes en eikels. En die zaten we fijn te snijden, want ze moesten eten hebben. Ik weet nog
Die Duitsers stonden bij de Oorsprongschool met gerst. Opa zei kijk eens een gerstwagen. Als je er een gaatje in prikt loopt hij vanzelf leeg. Daar zitten zakken op en dan vang je al gauw een emmer op. Dus dat hebben we gedaan. En hij had ook een fiets in de schuur staan. Ze vroegen of hij nog een fiets had, want die wilden ze in beslag nemen. Opa had er één maar zei dat hij hem eerst achter de rommel vandaan moest halen en schoonmaken. Met een ijzerzaag zaagde hij de trapper door en deed er lak overheen. Daar hebben ze weinig plezier van gehad
Je vader moest ook wel eens helpen in de oorlog
Ja, met graven uitgraven en ook op het nieuwe kerkhof. In de oorlog kwamen er heel veel evacués uit Arnhem en daar gingen er verscheidene van dood. Die heeft hij allemaal moeten begraven. Soms wel 4 of 5 op een dag. Met een lege maag. Hij was in Gemeentedienst dus dan moest ie
Na de oorlog moesten ze weer opgegraven worden, want ze moesten weer naar Arnhem. Hij heeft geen best leven gehad
Hij heeft ook moeten helpen met blindgangers. Als er geschoten was moest hij ze helpen uitgraven. Wel Duitsers erbij maar hun moesten graven
Foto gezien van opa en oma. Ze had een klederdracht aan
Als zij naar Putten ging waar ze vandaan kwam dan ging ze in Veluwse klederdracht. Met een grote wijde rok, een strak lijf en een witte huif, een muts. Dan stond ze te persen om daar al die plooitjes in te krijgen en daar stond een gouden kap onder. Als je haar zag gaan was het de koningin zelf
Wanneer is je opa opgehouden met zijn werk
Ik geloof dat hij het na de oorlog niet meer gedaan heeft.Toen was die functie vervallen. Hij is er wel blijven wonen tot hij gestorven is.. Hij is 84 geworden en heeft er een hele tijd gezeten met een ongelukkige dochter, met een bultje.Tante Wijmpie. Zij hebben er samen gewoond. Zij heeft hem aan het eind geholpen.
Toen hij stierf had hij nog al zijn tanden en kiezen. En hij las de krant zonder bril
Hij ligt op de Nieuwe Begraafplaats op de Wijkamplaan begraven.
Net voor opa stierf, en later nog een keer, ben ik voor het laatst op de Oude Begraafplaats geweest. Tante Wijmpie woonde daar.toen nog.
Oude Begraafplaats wordt weer opgeknapt. Stenen worden opgeknapt en zo
Oh ja, ook een taak van opa was de letters op de grafstenen zwart maken. Als ze niet goed meer leesbaar waren. Dat gebeurde met een soort lak.
Het is ideaal als zo’n begraafplaats in de originele staat blijft.

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Kornelis "Kees" van Essen?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Kornelis "Kees" van Essen

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder