Familienstammbaum Van den Brande » Charlemagne Rex Francorum & Imperator Romanorum (747-814)

Persönliche Daten Charlemagne Rex Francorum & Imperator Romanorum 

• Er wurde geboren am 2. April 747 in Herstal, Liege, Wallonië, België.Quelle 5
• Beruf: Charlemagne, Emperor Of The Holy Roman Empire, King of the Franks was king of the Franks from AD 768 to 814 and 'Emperor of the Romans' from 800 to 814. He became a key figure in the development of western Europe's medieval civilization. By his almost con.
• Wohnhaft: Aachen, Nordrhein-Westfalen, Deutschland.
• Er ist verstorben am 28. Januar 814 in Aachen, Cologne, North Rhine-Westphalia, Deutschland, er war 66 Jahre alt.
• Er wurde beerdigt am 5. Februar 814 in Royal Church of St. Mary (present Aachen Cathedral or Kaiserdom), Aachen, Nordrhein-Westfalen, Germany.
• Ein Kind von Pippin III. König der Kurze Pippijn de Korte und Bertrada Bertha Gravin Van Laon

Familie von Charlemagne Rex Francorum & Imperator Romanorum

(1) Er ist verheiratet mit Empress Hildegarde Carolingian.

Sie haben geheiratet im Jahr 792 in Aachen, Rheinland-Pfalz, Germany, er war 44 Jahre alt.

Echtgeno(o)t(e) of partner: Regina , concubine of Charlemagne

Kind(er):

1. Altrudis Der Karolingers  > 770-852 
2. Pépin Pipino di Italia Pepijn van Italië born Carloman Pippin Carloman "Pepin" King of Italy and of the Lombards King of Italy King of the Lombards born Carloman Pepin I Carloman son of Charlemagne & Hildegard rex Italiæ  773-810
3. Louis I Carolingian son of Charlemagne & Hildegard roi des Francs  778-840 

(2) Er ist verheiratet mit Gerperga Desiderata Sibilla Empress The Lombard.

Sie haben geheiratet

Notizen bei Charlemagne Rex Francorum & Imperator Romanorum

KAREL DE GROTE (Lat.: Carolus Magnus; Fr. en Eng.: Charlemagne) (wrsch. 2april 742 - Aken 28 jan. 814), koning der Franken van 768 tot 814, koningder Longobarden van 774 tot 814 en Rooms keizer van 800 tot 814, stamdeuit het geslacht der Arnulfingen, was de oudste zoon van Pippijn III,koning der Franken, en Bertrada. Zijn ouders zijn pas in 744 of 749 inhet huwelijk getreden, omtrent welk feit de bronnen uit die tijd hetstilzwijgen bewaren. Karel was vier keer gehuwd en had achttien kinderen(incl. bastaards).

andezelfde gelegenheid ontving hij de titel van Patricius Romanorum, diehem tot bescherming van de kerk van Rome verplichtte. De paus was voordeze drievoudige kroning persoonlijk naar het Frankische Rijk gekomen. Nade dood van Pippijn III (768) begon de regering van Karel, aanvankelijkslechts over een deel van het rijk, later, na de dood van zijn broerKarloman (771) en de uitsluiting van diens kinderen uit de erfopvolging,over het gehele rijk der Franken. Karel zocht aanvankelijk toenaderingtot de Longobarden in Noord-Italië en huwde de dochter van deLongobardische koning Desiderius. Later verstootte hij deze eerstegemalin en huwde hij (771) de Alamaanse Hildegard (gest. 783), die hemdrie zoons schonk, Karel (gest. 811), Pippijn (gest. 810) en Lodewijk deVrome (gest. 840). De verslechtering van de betrekkingen met deLongobarden en de vraag om hulp van paus Adrianus I, die door hen werdbedreigd, leidden tot een Frankische inval en de verovering van het rijkder Longobarden. Dit laatste werd niet ingelijfd, maar bleef alskoninkrijk met eigen identiteit, recht en instellingen voortbestaan,echter met het Frankische Rijk door een personele unie verbonden, daarKarel koning van de Longobarden werd (774). Bij dezelfde gelegenheidbegaf Karel zich naar Rome en vestigde daar een protectoraat over depauselijke staat (773-774).

n en de Saksen. Hijzochtlater tegen hem optreden en hem in 788 afzetten, wat het einde van deBeierse onafhankelijkheid betekende. Tegen de niet-christelijke Saksenondernam Karel vanaf 772 een reeks tochten en richtte hij een mark, dwz.een grensgebied onder militair gezag, in. Ook ondernam hij de hardhandigekerstening van deze Germanen. De Saksen werden nu weer roerig enplunderden het Rijnland. Karel bond de strijd tegen hen aan en na eenbloedige zevenjarige oorlog werd het land veroverd en in 785 aan eenterreurregime onderworpen om het politieke gezag van de Franken en deheerschappij van de kerk te verzekeren. Ook tegen de Friezen werd oorloggevoerd en Oost-Friesland werd bezet. De Elbe was voortaan de oostgrensvan het rijk. Meer zuidelijk kwam Karel in botsing met de Avaren. In 791ondernam hij een tocht tegen hen. Vanaf 785 begon de verovering van hetnoordoosten van Spanje, waar naderhand zoals in andere grenszones eenmark, nl. de Marca Hispanica, werd opgericht.

ciale imperium van Karel bestonden stromingen ten gunstevanen ook ter bevordering van een zekere decentralisatie werden de jongstetwee zonen van Karel, Pippijn en Lodewijk, tot koningen van resp. Italiëen Aquitanië aangesteld. De jaren 792-793 werden gekenmerkt dooropstanden in Saksen en in Italië, invallen van de Saracenen inZuid-Gallië, hongersnood en een samenzwering geleid door Pippijn met deBult, een bastaardzoon van Karel. Deze laatste kwam de crisis te boven enconsolideerde zijn gezag in Saksen en versloeg de Avaren in 795-796,voorgoed een einde makend aan hun macht. Het westen van hun land werd eenoostmark van Beieren (het latere Oostenrijk), de rest van het rijk derAvaren, vnl. bestaande uit onderworpen Slaven, werd onder Frankischprotectoraat geplaatst. 2. KEIZERSKRONING Door zijn heerschappij over een multinationaalimperium en door zijn beschermheerschap over de Rooms-Katholieke Kerk wasKarel meer geworden dan een nationale koning, zoals zijn voorgangerswaren geweest. Hij werd dan ook op 25 dec. 800 te Rome in deSt.-Pieterskerk door paus Leo III gekroond tot Rooms keizer. Het momentwas gunstig, Karel was naar Rome getrokken om de paus te beschermen tegenzijn belagers en te Constantinopel heerste een onscrupuleuze vrouw,keizerin Irene, zodat, volgens sommigen in het westen, de Roomsekeizerstroon vacant was. Constantinopel was ontstemd, maar het kwam niettot een gewapend conflict, ondanks enkele dreigingen (bezetting van hettoen Byzantijnse Venetië in 810), en in 812 erkende keizer Michael I dekeizerlijke titel van Karel.

GING Karel is na de keizerkroning nooit naar Rometeruggegaan. Hijwegens de aanwezigheid van geneeskrachtige wateren, vanaf 794 zijnvoornaamste residentie had gemaakt. In 806 had Karel door de DivisioRegnorum zijn rijk onder zijn drie zoons verdeeld en aan alle drie deplicht werd opgelegd de kerk, in het bijzonder die van Rome, tebeschermen. In 810 overleed echter Pippijn, de tweede zoon, en in 811overleed de oudste zoon, Karel (nadat in 794 Karels derde gemalin, deOost-Frankische Fastrada, was overleden; Karels laatste huwelijk met deAlamaanse Liutgard, gest. 800, bleef kinderloos), zodat Lodewijk de Vromede enige overlevende erfopvolger was. Karel liet hem in 813 te Aken totkeizer uitroepen en kroonde hem zelf. Na Karels dood was de eenheid vanhet Frankische imperium althans voorlopig gewaarborgd onder deheerschappij van Lodewijk de Vrome.

hebbeneeuwenlang de Europese geschiedenis beïnvloed. Karel heeft zich beijverdom de werking van het gerecht te verbeteren, o.m. door de invoering vande schepenen (scabini) als rechtsprekende colleges, dwz. van permanenterechters in plaats van de occasionele bijzitters van vroegere tijden. Hijheeft regelmatig koninklijke of keizerlijke commissarissen op inspectiegezonden met de opdracht de naleving van de wetten te verzekeren ennieuwe wetgeving af te kondigen en er de eerbiediging van af te dwingen(missi dominici). Karel heeft talrijke capitularia uitgevaardigd, dwz.wetgevende en administratieve voorschriften en besluiten, strekkende totbetere administratie, bescherming van de kerk, van de arme vrije lieden,enz. Zorg voor het openbaar welzijn is hierin onmiskenbaar. In de nauwesamenwerking tussen de monarchie en de kerk hield Karel het roer stevigin handen, ook in kerkelijke zaken; op zijn initiatief werd zelfs in hetFrankische Rijk partij gekozen tegen de Byzantijnse beeldenstrijd (Libricarolini). Hij heeft op belangrijke schaal het leenstelsel ingeschakeldin het systeem van de staatsinstellingen. Door de vazallen werd eenpersoonlijke band van eenheid geschapen in het grote rijk met zijnverscheidenheid van volken, talen, culturen en sociaal-economischestelsels. Op cultureel gebied ondernam Karel een grootscheepse poging deachterstand in te lopen die de Franken vertoonden in vergelijking metandere westerse volken en ook met de Byzantijnse en islamitische wereld(zie Karolingische cultuur). Ook op economisch gebied heeft Karel invloeduitgeoefend, o.m. door zijn maatregelen in verband met de domanialeexploitatie (capitulare de villis) en inzake de munt: de verhouding 1pond = 20 schellingen = 240 penningen, die tot zijn regering teruggaat,vond men tot 1971 terug in het Engelse muntstelsel (£ 1 = 20 shilling =240 dime).

wetgever.Hij werd door toedoen van Frederik I Barbarossa in 1165 zalig verklaard.Het Luikse gewoonterecht werd naar hem de Loi Charlemagne genoemd en deFriezen beweerden dat de Friese vrijheid tot een privilege van Karelterugging. Karels tijdgenoot Einhard heeft een interessante biografie vande grote keizer nagelaten (Vita Karoli Magni imperatori, Ned. vert.1955)."Karel [Frankische Rijk]," Encarta® - Encyclopedie 2000 - Winkler Prins.© 1993-1999 Microsoft Corporation/Elsevier. Alle rechten voorbehouden.

e geleerde Einhart(Eginhard) eensedert 796 in de omgeving van Karel de Grote vertoefd en had opvertrouwelijke voet gestaan met de vorst. Het is voornamelijk dank zijzijn beroemde biografie, dat men zich een voorstelling kan vormen van depersoonlijkheid van Karel de Grote. Hieronder volgen enkele fragmentenuit zijn werk.'Zijn gestalte was rijzig en krachtig, hoog uitgegroeid, maar nietabnormaal groot. Want gelijk men weet was zijn lengte zeven voet. Zijnschedel was rond, zijn ogen waren zeer groot en levendig, zijn neus wasiets groter dan normaal, zijn grijze haar schoon, zijn gelaat vriendelijken opgewekt... Hoewel zijn hals vlezig en iets te kort was, en ook zijnbuik wat sterk naar voren welfde, viel dat door de welgeproportioneerderest van het lichaam niet op.Naar de gewoonte van zijn volk oefende hij zich voortdurend inpaardrijden en jagen... Aangenaam deden hem ook de dampen vanwarmwaterbronnen aan; zijn lichaam trainde hij door herhaaldelijk tezwemmen.

edde zich in de inheemse, Frankische dracht. Op het lichaam droeghij eenen broek. Zijn benen omwond hij met banden, zijn voeten waren geschoeid,en 's winters beschermde hij borst en schouders door een buis van otter-of marterbont.' (Vertaling: C. van Zuylichem, in: Visum - ElseviersModerne Gezinsencyclopedie, deel 4, 1966).

en duidelijke wijzezijnmet de kennis en het gebruik van zijn moedertaal, maar gaf zich ookmoeite vreemde talen te leren. In de kennis van de Latijnse taal brachthij het zó ver, dat hij deze taal zonder veel moeite sprak, maar metGrieks had hij moeilijkheden; deze taal kon hij beter verstaan dan zelfspreken. Hij was spraakzaam, zelfs zó, dat hij wel eens de indruk maaktete veel te praten. Met toewijding beoefende hij de wetenschap; hijwaardeerde in bijzondere mate de werkzaamheden van geleerden en deeddaarvan blijken door hun grote eer te bewijzen. In de taalwetenschap liethij zich onderrichten door Petrus van Pisa en in de overige wetenschappendoor de diaken Albinus, ook Alcuinus genaamd, een zeer geleerd man vanSaksische afkomst. Onder zijn leiding hield Karel de Grote zich ijverigbezig met de studie van retorica en dialectica, maar vooral met de studievan de astronomie. Hij bestudeerde met grote wetensdrang de loop dersterren en maakte zich daartoe ook de rekenkunde eigen. Hij beoefendeeveneens de schrijfkunst en placht daartoe op zijn vele reizenschrijfmateriaal en schrijfvoorbeelden mede te nemen om in vrije urenzijn hand aan het schrijven van letters te wennen, en des nachts legdehij dit materiaal onder zijn hoofdkussen. Maar in de schrijfkunst brachthij het niet ver, mogelijk omdat hij daarmede eerst laat begonnen was.''De christelijke godsdienst, waarin hij van kindsbeen af was opgevoed,onderhield hij met de grootste ernst en vroomheid. Daarom ook bouwde hijte Aken een kerk, die hij met goud, zilver en fraaie luchters versierde,zomede met bronzen leuningen en deuren.' (Vertaling: C. van Zuylichem.Visum - Elseviers Moderne Gezinsencyclopedie, deel 4, 1966).In de door Karel de Grote nieuw verworven Saksische gebieden werdenbisdommen ingericht, missionarissen aangetrokken en spoedig daarnakloosters gesticht. Ook tot het houden van concilies en het vaststellenvan kerkelijke uitspraken strekte Karel de Grote zijn bemoeienissen uiten hij gaf zich moeite de culturele ontwikkeling van de geestelijkheid tebevorderen. In een brief, bestemd voor rondzending aan bisschoppen enkloosters, schrijft Karel de Grote in 787, dat hij uit vele kloostersbrieven ontvangen heeft waaruit blijkt dat de monniken een vroom levenleiden. Maar dan vervolgt hij:'In de meeste van deze brieven troffen wij weliswaar een zeer goede envrome gezindheid aan, maar ook een onbeschaafde wijze van uitdrukkingomdat de nalatigheid in het studeren ten gevolge had, dat de schrijverniet in staat was aan datgene wat de innige vroomheid hem ingaf, zonderfouten uitdrukking te geven. Daarom maken wij er ons zorgen over, dat hetgebrek aan schriftelijk uitdrukkingsvermogen gepaard gaat met een gebrekaan kennis van de heilige geschriften. En toch is het aan ons allenbekend, dat - waar fouten in de woorden reeds gevaarlijk kunnen zijn -fouten in de betekenis van de woorden nog veel bedenkelijker zijn. Wijmanen u daarom aan de studie niet te verwaarlozen en in deemoed aan Goduwe kennis te vermeerderen opdat gij de heilige geschriften gemakkelijken met zekerheid kunt begrijpen. Omdat in de bijbel vele retorischefiguren en wendingen voorkomen, is het onbetwistbaar, dat de lezer debetekenis daarvan des te beter zal begrijpen naarmate hijwetenschappelijk geschoold is.'Bron: Grote Winkler Prins Encyclopedie, 8ste druk (1979-1984)"Karel de Grote gezien door een tijdgenoot," Encarta® - Encyclopedie 2000- Winkler Prins. © 1993-1999 Microsoft Corporation/Elsevier. Alle rechtenvoorbehouden.

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Charlemagne Rex Francorum & Imperator Romanorum?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Charlemagne Rex Francorum & Imperator Romanorum

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder