Tijdstip: 20.50
Stond ingeschreven in het bevolkingsregister van Grave periode 1922-1935.
Auwina Maria Lovendaal Kunstschilderes. Voornamelijk portretten.Is in de jaren 1955/1956 naar Amerika vertrokken en is weer naar Nederland teruggekeerd in september 1971.Heeft veel gezworven in haar leven.
Heeft nadat ze was teruggekeer in Nederland een paar maanden gewoond in het huis van vrienden.Een tijdje in Den Haag gewoond, daarna vertrokken naar Limburg.Gewoond op kasteel Chaloen te Valkenburg, kateel Borgharen, twee keer in Reijmerstal of Reijmerstok, eveneens in huis van een vriendin in Zutendaal te België. Vanuit Reijmerstok is ze in Euveren gemeente Gulpen terrecht gekomen. Helaas is ze daar in het huis gevallen in januari 1992 en heeft een aantal dagen gelegen voordat men haar ontdekte. Ze had een heup gebroken en heeft zich in leven gehouden met flessen water en een potje jam. Ze is opgenomen in het Weverziekenhuis te Heerlen en vandaar is ze verhuisd naar het naastgelegen verpleeghuis. Op vrijdag in januari 1993 kregen Richard Lovendaal en zijn vrouw Ria een telefoontje met het verzoek zo spoedig mogelijk te komen.Ze zijn direct gegaan en is haar zuster Mona Irene ook megegaan. Ze was reeds bediend. Op 5 februari 1993 om 20.50 uur is ze overleden. Ze is op 10 februari begraven op Insterrade te Heerlen.
Wat er ooit met haar schilderijen is nooit achterhaald. Alwine was een goed gelovige ziel, die waarschijnlijk in haar laatste jaren "ingepakt" is door louche figuren. Er waren een paar prachtige schilderijen bij o.a. een van John en Robert Kennedy en een van een neger en een schilderij visioen Nieuwe Wereld.
Dit verhaal is geschreven door Henrica Hillechiena(Ria)Lovendaal-Doesburg
Op 26 mei 2006 wordt een e-mail gestuurd door Lilian van de B.waarin zij verteld dat zij Auwina Lovendaal heeft gekend toen zij in Reijmerstok woonde. Zij was toen 17 jaar oud. Auwine Lovendaal had haar ouders bezocht en had een heleboel interessante verhalen. Zij wou graag een spreekbeurt over haar houden op school en heeft haar meerdere keren bezocht.(1974) Ze vertelde dat ze jaren in Amerika had gewoont (buurvrouw van Cary Grant, zoals ze vertelde) en terug in Nederland had ze geen inkomen. Maar ze was heel self suporting. Ze had geen verwarming en kookte op een olie kacheltje. Ze had toen geen inkomen, want ze herinerde zich dat ze geen recht had op AOW, totdat ze weer 5 jaar in Nederland gewoond zou hebben.
Het opvallenste aan haar was haar mooie spierwitte haar, dat ze overigens zelf knipte en werd toen aangenomen dat ze geen geld had om naar de kapper te gaan. Pas later toen Lilian zelf ouder werd heeft ze haar vrijgevochten manier van leven beter begrepen. Auwina vertelde dat ze van de ene op de andere dag helemaal wit geworden was. Terwijl Lilian dit schrijft, beseft ze dat ze zo goed als niets, van haar wist. Auwine was enorm gelovig en erg zwartwit daarin, maar ze had op haar als jong meisje toch een blijvende indruk gemaakt. Lilian heeft zelfs nog een soort blouse van Auwine gekregen, een mooi glimmende stof en deze rook en ruikt nog steeds naar verf. Auwines uitleg bij al haar schilderijen, haar verhalen, Lilian denkt dat ze bij haar iets losgemaakt heeft, haar geraakt heeft. Ze denkt dat ze een glimp, een straaltje van een puur en waarachtig mens haar in haar hart geschenen heeft en dat ze de warmte ervan nog voelt.
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.