Tijdstip: 12:00
tot 1942
bij Bruynzeel Vloerenfabriek
bij Bruynzeel Vloerenfabriek
Oorzaak: hartinfarct
Er ist verheiratet mit Antje Margaretha Huigen.
Sie haben geheiratet am 25. Mai 1950 in Zaandam , er war 29 Jahre alt.
kerkelijke bevestiging van het huwelijk om 15.00 uur in de hervormde kerk, Westzijde - Zaandam, door ds J. FokkemaSie haben in der Kirche geheiratet am 25. Mai 1950 in Zaandam , er war 29 Jahre alt.
Kind(er):
Fragmenten uit het leven van Gerard Voorhaar, mijn vader - door Jan Voorhaar:
Mede door het jong overlijden van mijn vader, ken ik niet veel verhalen uit zijn jeugd. Hij is geboren vlak bij de Hembrug in Zaandam, waar zijn vader Jan Voorhaar seinhuiswachter was.
In zijn kleuterjaren dacht hij dat je op het kroos in de sloot achter zijn huis kon lopen. Dankzij zijn pijpenkrullen die bleven drijven is hij, onder water liggend, ontdekt en gered.
In de oorlogsjaren overleed zijn vader. Zij woonden toen aan de Willemstraat 46 in het centrum van Zaandam. Onder het schuine dak was een schuilplaats met bedden gemaakt waar zijn broers en hij (allen rond de 20 jaar) konden onderduiken bij een razzia.
Mijn moeder, Antje Margaretha Huigen, woonde toentertijd in de Oranjestraat, een straat die naast de Willemstraat lag. Rond 1948 verbleef mijn vader voor zijn werk bij Bruynzeel in Groningen. Wekelijks reed hij met de motor op en neer. Brieven die hij in die tijd aan mijn moeder schreef (en die ik na hun overlijden vond en die ik uit respect pas circa 25 jaar later 'wilde' lezen) geven het beeld van een liefhebbende, zorgzame, empathsiche man. Een beeld dat ook in hun huwelijk voor mij herkenbaar was. Hij was de leidende figuur in het gezin, zette de lijnen uit, maakte de belangrijke keuzen - mijn moeder volgde veelal. Op zich een vertrouwd beeld in de jaren vijftig en zestig. Maar in onze situatie ook sterk ingegeven door de onderscheiden karakters. Mijn vader werkte hard, de meeste jaren van zijn loopbaan als vertegenwoordiger van Bruynzeel vloeren in het rayon Utrecht. Ik herinner mij de vele keren dat ik na schooltijd als jonge jongen met hem mee mocht op klantenbezoek. Met hem samen in de auto was waardevol en leerzaam - vooral in de zin van 'leren aan het leven'. Bij Bruynzeel werkte hij meer dan 25 jaar. Toen het bedrijf in andere handen kwam en 'veramerikaniseerde' had hij daar veel moeite mee, ging hem dat aan het hart, ook letterlijk.
De spaarzame vrije uren verdeelde hij tussen ons gezin en vrijwilligerswerk in de kerk. Dat kerkenwerk en kerkbezoek eindigden ineens bij een ruzie tussen predikanten in Driebergen. Hij liep woedend de kerk uit, belde de hun collega niet goed gezinde predikanten op met de mededeling dat hij 'ds' voor hun naam schrapte en namhet initiatief tot een comité ter ondersteuning van de andere predikant.
Mijn vader was een mensen-mens. Geliefd bij velen, ook in de familie. Hij had een luisterend oor en gaf waardevolle adviezen. Hij stond ruimdenkend in het leven, weloverwogen maar vooral ook door zijn gevoel te laten spreken. Hij maakte het zichzelf en anderen niet altijd makkelijk. Zijn mening stak hij niet onder stoelen of banken. Zijn handelen kon rigoreus zijn.
Na zijn eerste hartinfarct veranderde zijn leven en dat van zijn omgeving. Hij werd kwetsbaarder, maar hield de wil om voluit te blijven leven. Een tweede infarct werd hem fataal.
Een vader om trots op te zijn.
=
De foto van de Bruynzeel bestelauto is gemaakt voor een regionale krant nadat deze langs de Driebergseweg in Zeist betrokken raakt bij een ongeval. Het is 27 juni 1960, ca 16.15 uur. De auto staat geparkeerd langs de Driebergseweg in Zeist. Gerard Voorhaar is kort daarvoor uitgestapt en zit bij een klant binnen. Een vrachtwagen wijkt iets naar links om de auto te passeren. Een N.B.M.-bus wil dat ook doen maar dat lukt niet vanwege tegemoetkomend verkeer. De bus botst op de bestelauto en deze wordt op een boom totaal in elkaar gedrukt. De lading boenwas in de auto maakt de weg zo glad dat er zand over gestrooid moet worden. Jaren later is de was nog op de beschadigde boom te zien. Zoon Jan Voorhaar gaat vaak met zijn vader op pad en blijft in de auto als zijn vader bij een klant binnen is. Die middag is hij ziek en blijft thuis...
(bron: Het Centrum - regionale krant).
=
Een bijzondere anekdote: in 1972 verkoopt Gerard Voorhaar als vertegenwoordiger van Bruynzeel Vloerenfabriek NV een parketvloer aan M.A. Perdon. In 2003 leer ik (Jan Voorhaar, opsteller van deze stamboom, zoon van Gerard) Annette Perdon kennen. Sindsdien hebben wij een relatie en wonen sinds 2005 samen in Westervoort. Annette is de dochter van voornoemde M.A. Perdon... Met andere woorden: mijn vader verkoopt 31 jaar voordat ik Annette ontmoet aan haar vader een parketvloer. Beider handtekening staat onder de order. De parketvloer is nog steeds te bewonderen in het huis van Annette haar lieve moeder in Breukelen...
=
nummer van op 09-09-1941 afgegeven persoonsbewijs: PB 3921.
=
Mijn vader en ik hebben niet gesproken over zijn militaire dienst (rond de oorlogsjaren). Dankzij de medewerking van het Noord-Hollands Archief ben ik daarover het volgende te weten gekomen:
Uit de inschrijving in het militieregister blijkt dat Gerard op 20 januari 1939:
- 1.850 m groot is
- 70 kg weegt
- 8 jaar lager onderwijs heeft doorlopen
- in de 4e klas van de avondschool voor typografie zit
- geschikt is bevonden voor de dienstplicht
- op 4 februari 1940 is ingelijfd bij het 5e Regiment Infanterie, 2e ploeg
[bij opmerkingen staat vermeld "pl in verband met examen"]
(bron: www.militieregisters.nl).
=
In zijn jonge jaren, zo rond zijn 10e, deed Gerard Voorhaar elke week mee aan het oplossen van raadseltjes in De Zaanlander. Daarin was wekelijks een pagina onder de naam Zaansche Kinderkrant. Toen hij circa 12 jaar was stuurde hij ingezonden verhaaltjes in. Eén daarvan is bij de foto's in de stamboom opgenomen.
(bron: De Zaanlander)
Gerard Voorhaar | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
1950 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Antje Margaretha Huigen |