Er ist verheiratet mit Margaretha van der Heijden.
Sie haben geheiratet am 6. Oktober 1667 in Maasniel.
Maasniel H1667-006 - 06-10-1667 - blz. 58 nr. 2
Die 6to 8bris in facie Ecclesiae matrimonio
coniunxi Hendricii Cox Ruraemund. et
Margaritham vander Snijders. Testes
fuerunt Jo(ann)es Baptista van Dijck [et] Gertruijd Cox
Kind(er):
Henricus (Hendrick Johannesz) Cox; ged. Roermond 28 apr. 1638; pachter op het Spick te Maasniel, landbouwer.; overl. Maasniel- Leeuwen 6 nov. 1702; begr. Maasniel 6 nov. 1702 (64 jr.); tr. Maasniel 6 okt. 1667.
? Hendrick ging met zijn vrouw wonen in de Brugstraat te Roermond. Het beheer van de boerderij "het Spick" bleef in handen van Nicolaes van der Heijden, een broer van zijn vrouw. Maar het ging niet goed met de hof. Om de stijgende schuldenlast te betalen, moest steeds meer land verkocht worden. In het bunderboek van 1682 werden 42 morgen genoemd; dat is slechts 2/3 van de oorspronkelijke grootte. Ook daarna werden uit noodzaak enkele akkers verkocht. Hendrik kwam uit een welgesteld familie. Uit de erfenis van zijn ouders ontving Hendrick o.a. 7 pandbrieven ter waarde van ruim 3000 gulden. Daaronder een lening van 200 pattacons aan het kerspel Swalmen en 100 pattacons aan het dorp Posterholt en 2 leningen aan de gemeente St. Odilienberg. In 1681 verwierf hij "het groot huys" in de Brugstraat van zijn zus Eva Cox, de weduwe van Lynn, in ruil voor genoemde schuldbrieven. Het huis was haar erfdeel uit de ouderlijke nalatenschap en werd geschat op liefst 1800 pattacons, ofwel 5580 gulden.Omdat Hendrik niet zoveel geld ter beschikking had nam hij een lening op. Zes jaar later sloot hij opnieuw een hypotheek van 400 rijksdaalders op zijn huis in de Brugstraat bij de weduwe Breughel. Maar in 1688 lieten haar erfgenamen arrest leggen op het bos aan de Spick om zo een bijpand te krijgen voor de lening. Zij waren er achtergekomen, dat Hendrick op zijn huis nog een oudere lening had uitstaan bij de familie Van Lynn. Tevens waren zij bang, dat bij brand het onderpand verloren zou gaan. Maar ook zijn overige goederen had Hendrick reeds beleend. Dan blijkt dat het bos en houtgewas intussen waren verkocht. Nu werd overeengekomen, dat Claes van der Heijden voor 200 pattacons garant zou staan met zijn goederen op de Spick. Waarschijnlijk dreigden de erfgenamen door geldgebrek de hoeve te verliezen. Na 1703 konden zij de schuld aflossen.
? Hoe slecht het Hendrick verging blijkt uit het voilgende. In 1687 was hij 33 rijksdaalders op de landschat achtergebleven en kon hij het geld niet meer opbrengen. Het gericht besloot derhalve tot een gedwongen verkoop van 2 morgen uit een grotere akker op de Caniel. Claes van der Heijden is nooit getrouwd. In 1681 werd hij als hoofdbewoner op het Spick genoemd. De boerderij telde toen 2 paarden, 13 koeien, 5 ganzen en 26 bijenkorven, maar geen schapen meer. In mei 1693 maakte Claes zijn testament. Hij benoemde zijn zus Margaretha en haar man Hendrick tot erfgenamen van al zijn bezittingen. Zij mochten zijn erfgoederen hun leven lang genieten, zonder deze evenwel te verkopen of met schulden te bezwaren of te verpanden. Mochten de echtelieden toch in geldzorgenn komen, dan dienden zij de schulden te betalen uit het roerend goed. In 1698 woonden op de boerderij 7 personen, inclusief de knechten en meiden. Op de zolders lagen 18 malder granen en erwten De kinderen van Eva verkopen huis en moeshof op Spick aan Adriaen Cox (nr.256)
? Huwelijksgetuigen waren Joannes Baptist van Dijck en Gertruijd Cox
Zij verpandden op 22-10-1686 landerijen onder Swalmen. Op 31-8-1690 verkochten zij landerijen te Asselt
Henricus Cox | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
1667 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Margaretha van der Heijden |
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.