Familienstammbaum Ottenhoff - Schilder » Mattheus Cornelis Franciscus "Thijs" Ottenhoff (1921-1989)

Persönliche Daten Mattheus Cornelis Franciscus "Thijs" Ottenhoff 

• Spitzname ist Thijs.
• Er wurde geboren am 14. August 1921 in Weesperkarspel.

  Geboorte aangifte nr 60:
  In het jaar negentienhonderd een en twintig, den vijftienden der maand Augustus verscheen voor mij, Ambtenaar van den burgerlijke stand der gemeente Weesperkarspel: Johannes Anthonius Ottenhoff oud zeven en twintig jaren, van beroep warmoezier wonende te Weesperkarspel, die verklaarde, dat op den veertiende der maand Augustus dezes jaars, des voormiddag ten kwart over zeven ure, binnen de gemeente in het huis wijk B nummer honderd zeven en dertig is geboren een kind van het mannelijk geslacht, uit zijn echtgenoote Johanna Ignatia Nagel, zonder beroep, wonende te Weesperkarspel, welk kind zal genaamd worden: Mattheus Cornelis Franciscus.
  Deze verklaring is geschied in tegenwoordigheid van Cornelis Kuijlens, oud zeven en vijftig jaren, van beroep veldwachter, wonende te Weesp en van Peter van den Broek, oud vier en dertig jaren, van beroep veldwachter, wonende te Weesperkarspel.
  Na voorlezing is deze akte door mij ondertekend met de aangever en de getuigen

  Tijdstip: 07:15

• Geburtsregistrierung am 15. August 1921.Quelle 1
• Er wurde getauft in Weesp.
• Beruf: Wasverzender.

  Thijs begon als chauffeur bij Wasserij Willem Baart. Na 15 jaar begon Thijs voor zichzelf als wasverzender te Weesp - Wasserij Vechtstreek. Aan het eind van zijn carrière verkocht hij in maart 1975 zijn zaak en klanten aan Wasserij Hafkamp te Soest (later Bunschoten) en ging daar werken als medewerker op de expeditie afdeling. In 1985, één jaar voor zijn pensioen, werd hij ziek.

• Glaube: Rooms Katholiek.
• Wohnhaft:
• bis 1947: Achtergracht 54, Weesp.
• Ab 1947: Middenstraat 32, Weesp.
• von 1955 bis 1964: Rembrandt van Rijnstraat 57, Weesp.
• Ab 1964: Waarschapsstraat 63
  1382 EH Weesp.
• Er ist verstorben am 9. November 1989 in Weesp, er war 68 Jahre alt.Quelle 1

  De laatste 14 dagen ging Thijs snel achteruit en lag hij te bed. Er werd gewaakt. De laatste nacht, toen de wake door een verpleegster was overgenomen, ging zijn kaarsje definitief uit. Tijdens de uitvaartdienst zong het dameskoor van de kerk. Thijs was een groot liefhebber van de Gregoriaanse mis. De solo van Trees Hassing - het Requiem - maakte grote indruk.
  
  Zijn zoon Gert sprak tijdens de uitvaartdienst:
  Beste familie en kennissen
  Dit is moeilijk voor mij toch wil ik perse iets zeggen.
  Dat we hier zijn is om afscheid te nemen van pa. Dat we hier zijn is uitermate triest en ik voel me dan ook zo machteloos. Maar dat jullie hier met ons zijn geeft ons kracht om straks de dag van morgen weer aan te pakken. Het geeft ons ook de bevestiging van wat we al lang wisten "Pa was heel erg gezien".
  Zelden hebben we pa boos gezien, ja in zijn eigen verhalen dan zou hij die kerel die dit of dat deed wel eens even een hijs met een roeispaan geven. Maar dat was alles.
  Herinneringen ja herinneringen. "Dat is alles wat we nog hebben" is het eerste watje denkt als je 's nachts om drie uur half vier een telefoontje krijgt. Je praat dan veel met elkaar je haalt herinnering op en je reageert en dan zie je soms in de reactie van een ander de manier waarop pa ook zou reageren en je denkt ja inderdaad zo zou pa ook reageren. En dan ineens zie je in dat zijn belofte aan moe dat hij altijd om ons heen zal blijven ook een waarheid is.
  U mag best weten dat we het oneerlijk vinden. Pa had nog recht op minstens 20 jaar. U mag best weten dat we blij zijn dat de jaren van lijden voor hem voorbij zijn. U mag best weten dat we berusten in het feit dat hij zonder al te veel pijn is ingeslapen. U mag best weten dat ons verstand dat zegt, maar vanaf het eerste ogenblik wist ons hart al dat we hem verschrikkelijk missen.
  Pa als je zou kunnen reageren weet ik dat je zou zeggen "Ach Gerrit jongen doe dat nou maar niet hou het nou maar simpel, het maakt toch niets meer uit". Toch doe ik dat niet ik vind dat ik deze laatste kans moet waarnemen. Pa je bent het beste voorbeeld dat we ooit zijn tegengekomen, en pa je had ook nooit zes eigen kinderen en vijf aangetrouwde kinderen, nee je had elf kinderen. En stuk voor stuk zullen ze alle elf van je blijven houden.

  Oorzaak: Lymfeklierkanker

  Tijdstip: 03:15

• Sterberegister am 10. November 1989.Quelle 1
• Er wurde beerdigt am 13. November 1989 in Weesp.
• Ein Kind von Johannes Anthonius Ottenhoff und Johanna Ignatia Nagel
• Adri "Adri" Schilder ist sein Patenkind
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 29. Oktober 2023.

Familie von Mattheus Cornelis Franciscus "Thijs" Ottenhoff

Er ist verheiratet mit Elisabeth Balduina Maria Schilder.

Sie haben geheiratet am 3. Februar 1947 in Weesp, er war 25 Jahre alt.Quelle 2

Bets noteerde in haar dagboek dat de trouwdag 7 augustus een zomerse regendag was.
Op de trouwfoto zijn de bruidsmeisjes: Sjaan Ottenhoff (zittend) en Trees Schilder.
Het trouwfeest werd gehouden in Hotel De Roskam te Weesp. Er was een varken gekocht, waarvan de helft als bruidloftsmaaltijd diende en de andere helft verdeeld werd onder familie. Dat er vlees kon zijn was in die jaren (1947) niet vanzelfsprekend.
Bij het Koperen Huwelijksfeest deed Hanny een versje (zie archief).
Het 25 jarig huwelijk (1972) werd gevierd in Het Rechthuis te Muiderberg. De kinderen lazen een levensloop (zie archief).
Het 35 jarig huwelijk (1982) werd thuis gevierd. De kleinkinderen Harold, Martijn en Saskia deden een versje (zie archief).
Het 40 jarig huwelijk (1987) werd met de kinderen gevierd in bowlingcentrum Knijn te Amsterdam met bowlen en diner.
Voor het 40 jarig huwelijk kreeg het bruidspaar van hun kinderen een weekje in vakantiepark Stille Wille in Noord-Brabant. Bij aankomst bleek dat er meerdere huisjes waren gehuurd en dat alle kinderen en kleinkinderen de hele week bleven.

Kind(er):

1. (Nicht öffentlich)
2. (Nicht öffentlich)
3. (Nicht öffentlich)
4. (Nicht öffentlich)
5. Adrianus Johannes Mattheus Maria Ottenhoff  1957-
6. (Nicht öffentlich)

Notizen bei Mattheus Cornelis Franciscus "Thijs" Ottenhoff

Op zijn 14de verjaardag kreeg Thijs niet de fiets waarnaar hij uitkeek, maar een broertje: Sjors.

Als jongen was Thijs aan de jeugdvoetbal bij The Victory aan de 's Gravelandseweg te Weesp. Later jeugdleider en bestuurslid. Hij bezocht trouw de zondagse wedstrijden. Hij was actief in het verzorgen van het clubblad en het werven van advertenties.
In de Laurentiuskerk aan de Herengracht was hij lid van de groep "Eerbied in Gods huis", waar hij met sjerp om ter herkenning, de mensen een beschikbare lege plek aanwees. In kerkprocessies liep hij met een vaandel.
Ook was hij meer dan 30 jaar lid van de Weesper Schaakclub (WSC), waarvan de grootste tijd als bestuurslid. Hij was verantwoordelijk voor het schaakmateriaal, verzorgde de consumptiebonnenkas en was vicevoorzitter. Tijdens de viering van het 65-jarig bestaan van de WSC (7-11-1988) werd hem het erelidmaatschap gegund. Een zilveren speld en kunstzinnig schilderij van een schaakbord als cadeau. Deze waardering was een kroon op het vele werk voor de vereniging, wetende hoe ziek hij was deed hem het heel veel. (In mijn archief een clubblad interview ter gelegenheid van zijn erelidmaatschap en een In Memoriam; beiden van de heer Jan van Boven.)
In de laatste jaren was hij ook lid van de bridgeclub. Als fervent klaverjasser was dat een stap; hij leerde bridgen van zijn broer Jan en zuster Gien die ook op de Wintertuin Bridgeclub zaten.
In de oorlogsjaren zat Thijs ondergedoken bij de familie Van Wees aan de Vreelandseweg te Nigtevecht. Dit om te voorkomen dat hij als chauffeur van de bestelwagen / groentewagen van zijn vader naar Duitsland moest. Op de boerderij van Van Wees had men veel waardering voor hem: "een man om nooit te vergeten". Thijs wordt door velen herinnerd als een sympathiek mens, die altijd klaar stond om anderen te helpen.

Na de oorlog had Thijs als eerste baan chauffeur bij Stoomwasserij Willem Baart. Hij werkte daar vanaf februari 1946 tem september 1961, waarna hij voor zichzelf begon als wasverzender met het bedrijf Wasserij Vechtwijk.
Voor zijn gezin was Thijs de hardwerkende vader die, ondanks de drukte van een eigen bedrijf, tijd had voor de kinderen. Als je wilde en oud genoeg was mocht je helpen en mocht je mee de wijk in. Hij was wasverzender (eigen klanten, maar laten wassen op de wasserij) en had op maandagochtend een wijk in Weesp - Muiden en Muiderberg, en op donderdag in Amsterdam. In de eigen werkplaats werd de was gesorteerd en klaar gemaakt voor bezorging. Op zaterdagochtend werkte hij door totdat alles klaar en het weekritme compleet was. De wasbriefjes werden thuis aan tafel uitgerekend en de kwitanties geschreven. Thijs rekende uit en wij, de kinderen, hielpen met kwitanties schrijven. Zo hebben wij allemaal zijn handtekening/paraaf leren zetten. Als je mee de wijk in mocht dan was alle fooi voor jou, inclusief de fooi-sigaretjes die je als 12-jarige naast hem in de bestelauto oprookte. In de zomermaanden wilden we allemaal wel mee, maar dat ging niet, dus was je om beurten aan de beurt: de jongeren op maandag en de ouderen op donderdag.

Qua gezondheid was Thijs bijzonder. Zo verklaarde huisarts Dr.H.Verhagen op 4 januari 1944 dat Thijs aan een hartkwaal lijdt en geen lichamelijk zware arbeid mag verrichten. Als zelfstandige wasverzender herinner ik mij hoe hij een kist met lakens over een hout trap vanuit de bestelwagen zijn werkplaats in trok; hoezo zware arbeid?
Thijs was bloeddonor bij "het Nederlandsche Roode Kruis" vanaf (minimaal) 1957 tot zeker 1978. Naast regulier donor te zijn was hij ook donor tijdens operaties van hemofilie patiënten. In in maart 1967 kreeg hij de Karl Landsteiner penning in brons voor zijn bewezen diensten.

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Mattheus Cornelis Franciscus "Thijs" Ottenhoff?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Mattheus Cornelis Franciscus "Thijs" Ottenhoff

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder