Kind(er):
Hij is getrouwd met Placidia Nn.
Kind(eren):
Nn van Byzantium 575-????
Valentinus Arshakuni 580-> 644
Floris Valentius Arshakuni Prins van Armenië ± 580-????
Johannes, bijgenaamd Mystacon, "de besnorde", was een prominente Oost-Romeinse (Byzantijnse) generaal in de oorlogen met Sassanid Perzië tijdens de regering van de Byzantijnse keizers Tiberius II (578 ?? 582) en Maurice (582 ?? ).
Biografie
Als geboren Thraciër verschijnt John voor het eerst in de geschiedenis als generaal in Roman Armenia in 579, samen met Cours. Als hij op dat moment nog niet de functie van magister militum per Armeniam had, was hij er tegen 582 toe verheven, toen hij door de pas gekroonde Maurice magister militum per Orientem werd genoemd. [1] Kort daarna, mogelijk in de herfst van 582, vocht hij een groot veldgevecht met de Sassanid-Perzen onder Kardarigan bij de kruising van de rivieren Nymphius (moderne Batman) en Tigris. In deze veldslag leidde John het centrum, terwijl zijn oude collega Cours de rechtervleugel commandeerde en generaal Ariulf de linkervleugel. Aanvankelijk ging het gevecht goed, het centrum en links duwen de Perzen terug, maar Cours volgde niet, naar verluidt vanwege zijn jaloersheid op John, waardoor het Oost-Romeinse leger zich terugtrok in de nederlaag. [2] Na een nieuwe nederlaag tijdens een mislukte belegering van het fort Acbas, werd hij (aan het einde van 583) vervangen door Philippicus. [3]
In 587 kreeg hij kort het bevel in Thracië tegen de Avaren na hun nederlaag en de gevangenname van de plaatselijke commandant Castus. John verving de Avar-belegering van Adrianople met succes nadat hij hen in de strijd had verslagen, maar weigerde ze uit voorzichtigheid na te streven. [3] In 589 was hij weer de baas in Armenië als magister militum, een functie die hij tot enkele jaren na de vrede met Perzië bekleedde, toen hij werd afgelost door Heraclius de Oudere. Omstreeks dezelfde tijd werd hij opgevoed tot de rang van patricius. [4] In 589 belegerde hij de Armeense hoofdstad Dvin, maar hief het op toen hij hoorde van de rebellie van generaal Bahram Chobin tegen de Perzische sjah, Hormizd IV (579 ?? 590). Door gebruik te maken van de Perzische machtsstrijd, viel hij een inval in het door Azerbeidzjaanse Azerbeidzjaanse Azerbeidzjan, waarbij hij veel buit en vele gevangenen wegvoerde. [3] In 591 nam hij deel aan de gezamenlijke Romeinse Perzische campagne onder Narses om Khosrau II (590 ?? 628), de rechtmatige Perzische heerser, op zijn troon te herstellen. Aan het hoofd van zijn Armeense troepen vocht hij in de beslissende slag om Blarathon, die de definitieve nederlaag van de usurpator Bahram betekende.
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.