Godfried de Kinderloze was een zoon van Godfried van Verdun en Mathildis van Saksen en het graafschap Zutphen.
In 1002 was hij zijn vader opgevolgd als graaf van Verdun.
Hij werd in 1012 door de Duitse keizer Hendrik II met Neder-Lotharingen beleend.
Godfried lag geregeld overhoop met Lambert I van Leuven, die ook aanspraak maakte op de hertogelijke waardigheid. Godfried versloeg hem met steun van de bisschop van Luik te Hoegaarden in 1013 en te Florennes in 1015.
In 1018 leed hij in de Slag bij Vlaardingen een nederlaag tegen Dirk III van Holland, maar kreeg deze desondanks aan de zijde van de keizer.
Het gravenhuis Verdun had via het eerste huwelijk van diens vader, Godfried 'de Gevangene', belangen in het noorden opgebouwd (Salland, Drenthe en Noord-Groningen) en voegde daaraan door het huwelijk van Godfried 'de Vredestichter' de andere helft van het in 944 gedeelde machtsbereik van het Hamalandse huis plus de gebieden van het huis Kleef nog eens toe.
Het huwelijk van Godfried 'de Vredestichter' bleef echter kinderloos, waarop Godfried de opvolging in zijn hertogdom én graafschappen heeft toegeleid aan zijn jongere broer, Gozlin/Gozelo I.
Hij werd opgevolgd door zijn broer Gozelo I.
Godfried II (de Kinderloze) van Verdun (Hertog van Neder-Lotharingen 1005) |
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.