Er ist verheiratet mit Bertha van Toulouse (Koningin van Italië 781-810).
Sie haben geheiratet vor 796.
Kind(er):
was (na zijn bastaardzoon Pepijn de Gebochelde) de oudste wettige zoon van Karel de Grote.
In 781 bezocht Karel Italië, officieel als bedevaartganger, maar mede omer orde op zaken te stellen en het land beter onder Karolingisch gezagte brengen.
Hij stelde er zijn zoon Pepijn aan als koning.
Hij brak met opzet met de traditie door hem tot koning van Italië en niet van het nog maar net veroverde Lombardije te maken, hoewel Pepijn zich wel vestigde in de oude hoofdstad van de Langobarden, Pavia.
Karel was bezorgd dat hij wanneer hij elders nodig was er weer opstandenzouden komen in dit gebied.
Deze vrees bleek niet ongegrond.
In 793 vielen moslimtroepen uit Spanje het gebied rond Narbonne aan en Benevento -van oudsher een Langobardisch hertogdom- nam de gelegenheid te baat om in opstand te komen.
Pepijn wist echter de opstand de kop in te drukken. Ook in de oorlog metde Avaren werd Karels aandacht afgeleid door een opstand in Saksen.
Het was Pepijn, gesteund door hertog Eric van Friuli en de Kroatische leider Vojnomir die in 795 en 796 door wist te dringen in het gebied tussenTisa en Donau (nu Hongarije) waar het Avaarse hoofdkwartier de Ring gelegen was. Het werd verwoest.
Pepijn keerde terug met zo veel goud en zilver dat Einhard beweert dat dit de meest winstgevende onderneming van de Franken ooit was.
In 806 verdeelde Karel de Grote zijn rijk onder zijn zoons in de Divisioregnorum om na zijn dood onenigheid onder zijn erfgenamen te voorkomen.
Aan het al bestaande gebied van het Italiaanse koninkrijk voegde hij Beieren, Karinthië en de helft van Alemannië toe.
Vreemd genoeg werd er niet gezegd wat er met de keizerstitel ging gebeuren, mogelijk omdat er daarover met Byzantium nog steeds onenigheid was.
Het zou echter allemaal anders lopen.
Pepijn stierf voortijdig in 810. Met instemming van Karel de Grote volgde zijn bastaardzoon Bernard hem op als koning van Italië.
Ook Pepijns jongere broer Karel stierf voortijdig.
De keizer maakte daarom zijn derde wettige zoon Lodewijk tot zijn enige erfgenaam, met inbegrip van keizerstitel.
De bedoeling was dat Bernard van Italië -die dus als opvolger voor de keizerstitel gepasseerd werd- zijn oom net zo trouw zou dienen als Pepijn zijn vader gediend had, maar dat bleek al snel een vrome wens.
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.