Heer van IJsselstein
Er ist verheiratet mit Maria van Avesnes (van Henegouwen).
Sie haben geheiratet
Kind(er):
zoon van Gijsbrecht van Amstel, heer van IJsselstein en Beerta van Arkel van Heukelom.
Dr.Brokken "Ontstaan Hoekse en Kabeljauwse Twisten" - blz. 568 : Na het overlijden van zijn vader in 1344 werd hij op 22 april 1344 door graaf Willem IV beleend met het huis te en de heerlijkheid van IJsselstein en alle andere goederen die zijn vader van de Hollandse grafelijkheid in leen gehouden had. Op 1 mei 1346 bevestigde keizerin Margareta hem in het leenbezit van de hoge en lage jurisdictie van IJsselstein en de burcht aldaar. Bij oorkonde van 26 augustus 1346 schonk zij hem deze goederen en rechten in onversterfelijk erfleen, te vererven op zijn dochter Gyote. Willem de Verbeider gaf op zijn beurt op 3 februari 1347 een bevestiging van deze belening. Arnoud, heer van IJsselstein, wordt in de grafelijke oorkonde van 7 mei 1345 voor de eerste maal als raadslid genoemd. Zijn vader Gijsbrecht had overigens al onder graaf Willem III als raadslid gefungeerd. Voor de opvolging van zijn vader in de heerlijkheid lJsselstein was Arnoud echter in het Nedersticht actief: op 18 november 1338 had hij voor een lening van 4000 pond zwarte tournooisen aan bisschop Jan van
Diest het huis Stoutenburg en de schout- en baljuwambten van Amersfoort en Eemland in pand gekregen, waaruit hij na aflossing van deze schuld met enige moeite door Jan IV van Arkel kon worden ontzet. Na de opvolging van zijn vader in 1344 hield Arnoud evenwel geheel de zijde van de Hollandse landsheren. Aldus werd hij in de opeenvolgende oorlogen met bisschop Jan van Arkel en de stad Utrecht een spilfiguur in de Hollands-Utrechtse grenszone.In 1346 bleef hij tijdens de regering van keizerin Margareta als raadslid op de achtergrond, maar sedert november 1346 was hij als raadslid tiidens het verbeiderschap van Willem van Beieren actief. Willem de Verbeider heeft hem dan ook tegenover de bisschop van Utrecht geprotegeerd, in het bijzonder toen in de zomer van 1348 de oorlog werd hervat. Bij de opkomende partijtegenstelling in 1349-1350 hield Arnoud van IJsselstein zich afzijdig: hij leende zich niet voor het Kabeljauws verbond van 23 mei 1350 en sloot zich evenmin aan bij het Hoeks verbond van 5 september 1350. Maar in september en oktober 1350 steunde hij wel gravin Margareta, toen zlj probeerde haar landsheerlijk gezag in Holland en Zeeland te herstellen. Van haar kreeg hij op 18 oktober 1350 tolvrijheid voor de poorters van IJsselstein in Holland en Zeeland. Deze steun aan Margareta maakte hem tot persona non grata bij de Kabeljauwen en graaf Willem V, die hem dan ook expliciet uitzonderden bij de vrede van 15 mei 1351 met bisschop Jan van Arke1. Margareta meende op hem te kunnen rekenen en gaf hem in december 1351 vanuit Londen de opdracht met anderen, die zij als haar medestanders beschouwde, voor haar cen vredesakkoord met de bisschop van Utrecht af te sluiten. Arnoud van lJsselstein had zich toen al volledig gedistantieerd van het conflict tussen moeder en zoon. Bij het vredesakkoord van 24 juli 1352 tussen Margareta en bisschop Jan van Arkel was hij niet betrokken. Het keerpunt in zijn houding ten opzichte van de Hollandse politiek lijkt te liggen in november 1350, toen Margareta de Engelse hulp zocht. Althans van dat tijdstip af stond hij buiten de gebeurtenissen in Holland. Dat hij ingevolge zijn steun aan Margareta in 1350 door de Kabeljauwen niet voor vijand is gehouden en met verlies van goed is verbannen, zal in belangrijke mate te danken zijn geweest aan de invloed van zijn schoonzoon, de Kabeljauwse voorman Jan I van Egmond, wie een aanzienlijke erfenis wachtte. Op 4 maart 1354 verscheen Arnoud van lJsselstein in de raad van Willem V. Op 3 augustus 1354 was hij baanderheer. De vijftiende augustus 1354 volgde de belening door Willem V met alle goet, dat hi van onsen vorderen greven van Hollant ende van onser liever vrouwen ende moeder, wilen keyserinne van Romen grevinne van Heynnegouuen, te houden placht. Deze formulering wijst op een formele verzoening.Als raadslid nam de betekenis van Arnoud van IJsselstein toen snel toe. Hij was in december 1354 aanwezig bij de vredesonderhandelingen tussen Margareta en Willem V in Henegouwen, waarbij hij door zijn eerdere houding tegenover Margareta als een compromisfiguur gefungeerd zal hebben. Op dat moment werd hij zegelaar van graaf Willem V, welke functic hij in Holland tot het cind van diens regering heeft vervuld. De veeleisende dienst aan graaf Willem V bleef niet ongehonoreerd: op 28 februari 1355 kende deze hem een daggeld van 40 schellingen hollands voor zijn werkzaamheden als raadslid toe. Voor zijn verblijf in Den Haag schonk de graaf hem op 12 maart 1355 het huis van wijlen Philips Engebrechtszn., oud-rentmeester van Noord-Holland. Op 28 maart 1355 verkocht Willem V hem, mede in aflossing van de schulden van de landsheerlijkheid jegens hem, de ambachten Aarlanderveen en Oudshoorn en op 1 november 1355 begiftigde de graaf hem met de wijnroede van Dordrecht. Arnoud van lJsselstein kan worden beschouwd als een van de belangrijkste en meest invloedrijke raadsleden tijdens de laatste regeringsjaren van graaf Willem V. Onder ruwaard Albrecht bleef hij als raadslid aan.
Bron: Enkhuizer Regentengeslachten
Arnold van Amstel | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Maria van Avesnes (van Henegouwen) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.