Familienstammbaum Holman » Lodewijk (Theobald) VI "de Dikke" van Frankrijk (1081-1137)

Persönliche Daten Lodewijk (Theobald) VI "de Dikke" van Frankrijk 

• Er wurde geboren am 1. Dezember 1081 in Parijs, Frankrijk.
• (Koning) von 1108 bis 1137.

  van Frankrijk

• Er ist verstorben am 1. August 1137 in in Kasteel Bethizy Bij Parijs, Frankrijk, er war 55 Jahre alt.
• Er wurde beerdigt in Kerk van de Koninklijke Abdij,Saint-Denis, Frankrijk.
• Ein Kind von Philips I van Frankrijk und Bertha van Holland
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 4. November 2014.

Familie von Lodewijk (Theobald) VI "de Dikke" van Frankrijk

Er ist verheiratet mit Adelheid van Savoye (Maurienne).

Sie haben geheiratet am 28. März 1115 in Parijs, Frankrijk, er war 33 Jahre alt.

Kind(er):

1. Lodewijk VII (de jongere) van Frankrijk  ± 1122-1180 
2. Robert I van Frankrijk  1132-1188
3. Constance van Frankrijk  1124-1176
4. Filips van Frankrijk  1131-1161
5. Filips van Frankrijk  1116-1131
6. Hendrik van Frankrijk  1121-1175

Notizen bei Lodewijk (Theobald) VI "de Dikke" van Frankrijk

Lodewijk werd opgevoed in de abdij van Saint-Denis, samen met zijn latere raadsman Suger. In 1092 werd hij benoemd tot graaf van de Vexin en de steden Mantes-la-Ville en Pontoise. Dit plaatste hem in het front tegen Normandië/Engeland. Zijn vader verstootte zijn moeder om te kunnen trouwen met Bertrada van Montfort, wat leidde tot een politieke crisis in Frankrijk. De jonge Lodewijk bleef zo veel mogelijk weg van het hof. In 1097 neemt hij deel aan de verdediging van de Vexin tegen Willem II van Engeland en in 1098 werd hij tot ridder geslagen.

Ondanks de pogingen van zijn stiefmoeder om haar zoons koning te laten worden, werd Lodewijk in 1100 door zijn vader als erfgenaam aangewezen. In dat jaar maakte hij een reis naar Londen. Een poging van Bertrada om hem daar gevangen te laten nemen mislukte. Op de terugweg werd een aanslag op Lodewijk door een geestelijke verijdeld. In 1101 werd Lodewijk benoemd tot graaf van de Vermandois. Zijn vader was toen al zo verzwakt dat Lodewijk in feite al als koning regeerde. Hij werd in 1101 vergiftigd maar werd genezen door een joodse arts.

In 1104 verzoende Lodewijk zich met Betrada. En hij verloofde zich met Lucienne de Rochefort, een verwante van Bertrada. In 1107 zou Lodewijk de verloving laten verbreken, met een te nauwe bloedverwantschap als excuus. In 1106 accepteerde Lodewijk dat Hendrik I van Engeland Normandië veroverde, waardoor Engeland en Normandië weer een verenigd rijk werden.

Filips overleed op 29 juli 1108. Lodewijk was formeel zijn erfgenaam maar zijn positie werd bedreigd door zijn stiefbroers.

Lodewijk werd op 3 augustus 1108 in grote haast te Orléans tot koning gekroond. De kroning kon niet in Reims (de gebruikelijke plaats voor de kroning van Franse koningen) plaatsvinden omdat die stad door een conflict over de bisschopsfunctie onder een interdict viel. Bovendien werd de stad gecontroleerd door Lodewijks halfbroer Filips en diens bondgenoot Theobald IV van Blois. Er waren nauwelijks grote vazallen of kerkvorsten aanwezig bij de kroning.

De geldigheid van de kroning werd tevergeefs aangevochten door zijn halfbroers. Betrada besloot daarna om zich terug te trekken in een klooster. Guy van Rochefort (de vader van Lucienne) kwam echter in opstand. Lodewijk veroverde zijn kasteel in Gournay-sur-Marne. Guy stierf en zijn partij werd nu aangevoerd door Hugo van Crécy, die zich weer verbond met Hugo van le Puiset. En omdat Hugo van le Puiset de fout maakte om de gebieden rond Chartres te plunderen, koos Theobald van Blois de kant van Lodewijk. Met de steun van Theobald kon Lodewijk zich handhaven, maar het gebied dat hij daadwerkelijk onder controle had was niet groter dan de regio rond Parijs, Orléans en Senlis. De rest van Frankrijk werd geregeerd door edelen die feitelijk onafhankelijk waren.

Lodewijk was bijna 30 jaar koning en al die tijd was hij verwikkeld in conflicten met Normandië/Engeland en lokale opstandige edelen en roofridders binnen zijn eigen domeinen. Vlaanderen en Vermandois waren meestal zijn bondgenoot, Blois en Anjou wisselden regelmatig van kant. Een chronologisch overzicht:

1109 Lodewijk veroverde La Roche-Guyon, op de grens van Normandië
1110 Een poging om het sterke Normandische kasteel van Gisors te veroveren, liep uit op een nederlaag. Dit leidde tot enkele jaren van schermutselingen
1111 Lodewijk veroverde samen met Theobald van Blois Le Puiset en nam Hugo gevangen. Lodewijk bouwde in de omgeving een eigen kasteel Toury. De Normandische edelman Robert I van Meulan brandschatte Parijs als vergelding voor plunderingen van zijn bezittingen door koninklijke troepen.
1112 de graaf van Corbeil overleed zonder directe erfgenaam en Lodewijk liet het graafschap terugvallen aan de kroon. Theobald had echter ook een aanspraak op het graafschap en koos nu de kant van de opstandelingen. Lodewijk liet in reactoe Hugo van le Puiset vrij, met de afspraak dat die zich tegen Theobald zou keren. Maar ondanks zijn beloften sloot die zich direct bij de opstandelingen aan. Lodewijk sloot nu een bondgenootschap met Robrecht II van Jeruzalem. Hugo van le Puiset veroverde het kasteel van Toury maar Lodewijk wist het weer terug te veroveren. Lodewijk en Roeland I van Vermandois versloegen in een veldslag Hugo van le Puiset, Hugo van Crecy, Theobald van Blois en anderen. Later dat jaar versloeg en doodde Theobald van Blois, Robrecht van Vlaanderen in een veldslag bij Meaux.
1113 Vrede van Gisors met Hendrik I van Engeland. Lodewijk moest daarvoor grote concessies doen. Ondertussen bleef Lodewijk de Normandische tegenstanders van Hendrik steunen. Ook sloot Lodewijk een bondgenootschap met Anjou.
1114 Lodewijk wist eindelijk Hugo van Crecy en zijn familie te onderwerpen. Hugo werd monnik. Hun bezittingen werden door Lodewijk verdeeld: Bray-sur-Seine werd door Lodewijk aan Theobald van Blois gegeven. Zelf hield hij Montlhéry, Gometz en Châteaufort. Lodewijk sttuurde troepen naar Amiens ter ondersteuning van de bisschop tegen Thomas I van Coucy. Toen Thomas ook nog de moordenaars van de bisschop van Laon onderdak bood, liet Lodewijk hem excommuniceren.
1115 Lodewijk versloeg Thomas maar kreeg daarbij een pijl in zijn borst.
1116 Na de onderwerping van Thomas en het overlijden van diens vader, gaf Lodewijk het graafschap Amiens aan Adelheid van Vermandois. Dat zou tot een langdurige vete tussen Thomas en de familie van Vermandois leiden
1118 Lodewijk onderwierp Hugo van le Puiset definitief en dwong hem om in ballingschap te gaan in Palestina. Lodewijk steunde een opstand van Normandische edelen onder Willem Clito tegen Hendrik I van Engeland. Willem was een neef van Hendrik en eiste de titel van hertog van Normandië op, omdat Hendrik die titel in 1106 op zijn vader had veroverd. Lodwijk kon echter geen leger sturen door het verzet van Theobald van Blois, die Hendrik steunde. Hendrik wist de opstand grotendeels te onderdrukken.
1119 Lodewijk onderwierp Theobald en trok met zijn leger naar Normandië. Hij veroverde Ivry maar werd verslagen bij Breteuil. Boudewijn VII van Vlaanderen werd door Hendrik verslagen en gedood. Een nieuwe inval van Lodewijk in Normandië mislukte en hij kon alleen door vlucht aan gevangennemning ontsnappen. Fulco V van Anjou koos de kant van Hendrik, en Lodewijk moest de strijd opgeven.
1122 Lodewijk intervenieerde in de Auvergne ten gunste van de bisschop, tegen de graaf
1123 een nieuwe poging om Willem Clito de macht te laten grijpen in Normandië mislukte
1126 opnieuw interventie in Auvergne, de graaf vroeg steun aan de hertog van Aquitanië maar die koos er juist voor om de koning te huldigen
1127 Lodewijk bestrafte de moord op Karel de Goede door de betrokkennen van een toren in Brugge te laten werpen. Omdat Karel geen erfgenamen had wees Lodewijk nu Willem Clito aan als graaf van Vlaanderen maar die kreeg met veel verzet te maken. Uiteindelijk werd Diederik van de Elzas de nieuwe graaf. Tijdens Lodewijks afwezigheid kwam het tot een conflict tussen de koningin en de machtige kanselier Stephanus van Garlande die probeert steeds meer macht voor zichzelf en zijn familie te verwerven. Adelheid liet de huizen van Stephanus en zijn partijgangers in Parijs verwoesten.
1128 Stephanus kreeg steun van Theobald van Blois en Hendrik I van Engeland. Na een beleg van twee maanden veroverde Lodewijk samen met Roeland van Vermandois zijn kasteel bij Livry. Lodewijk werd door een pijl van een kruisboog in het been getroffen en Roeland verloor een oog. De macht van Stephanus was gebroken. Hij verzoende zich met Lodewijk en zou zelfs nog een keer kanselier worden.
1129 Lodewijk wees zijn zoon Filips aan als opvolger.
1130 Lodewijk en Roeland van Vermandois versloegen en doodden Thomas van Marle, nadat die eerder de Vermandois had aangevallen en een jongere broer van Roeland had gedood
1131 Filips stierf door een val van zijn paard. Lodewijk wees nu zijn zoon Lodewijk aan als opvolger, die in Reims door paus Innocentius II wordt gezalfd en gekroond
1132 Diederik van de Elzas huldigde Lodewijk als heer
1137 Lodewijk trok op tegen de roofridders van Saint-Brisson-sur-Loire. Tegen het advies van zijn adviseurs die van mening zijn dat hij door zijn zwaarlijvigheid (zijn bijnaam is letterlijk bedoeld en werd al tijdens zijn leven gebruikt) en chronische buikklachten niet tot deze onderneming in staat was. Lodewijk werd getroffen door dysenterie, en overleed.

Lodewijk trouwde op 28 maart 1115 in de Notre-Dame van Parijs met Adelheid van Maurienne, wat al aangaf dat zijn ambities tot in het zuiden van Frankrijk reikten. In 1119 steunde hij de keuze van paus Calixtus II en kwam daarmee in conflict met keizer Hendrik V. In 1124 trok Hendrik V met een leger naar Frankrijk. Het lukte Lodewijk met de steun van Theobald van Blois en de hertog van Aquitanië om een groot leger op de been te brengen. De legers ontmoetten elkaar bij Metz en vanwege de onverwachte sterkte van het Franse leger besloot Hendrik om van strijd af te zien en zich terug te trekken.

Lodewijk werd door alle tijdgenoten beschreven als een vriendelijke en vrolijke man. Maar hij was ook een krachtdadige koning die van groot belang was voor de vestiging van de koninklijke macht in Frankrijk. Onder zijn bewind bloeiden de economie en de steden in de gebieden die onder zijn bewind stonden. Vanaf 1110 heeft hij steden stadsrechten gegeven. Bij zijn dood was Parijs de grootste stad van Frankrijk geworden. Lodewijk stichtte daar de abdijen van Sint-Vicor en Saint-Lazare, en een vrouwenklooster op de Montmartre. Hij stelde een jaarmarkt in te Parijs en liet de oude Romeinse brug door een nieuwe stenen brug vervangen. Lodewijk rekruteerde zijn medewerkers uit de lagere adel en geestelijkheid om zo de macht van de grote adellijke families in te perken. Hij dwong zijn directe vazallen om zijn wetten te hanteren en geen eigen wetten te maken. Lodewijk stelde een koninklijke raad in.

In 1137 werd hij door de stervende hertog van Aquitanië belast met de taak om een goede echtgenoot voor zijn erfdochter Eleonora van Aquitanië te vinden. Lodewijk liet deze kans om de positie van de Franse kroon te versterken niet voorbij gaan en verloofde haar direct met zijn zoon en kroonprins Lodewijk VII van Frankrijk.

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Lodewijk (Theobald) VI "de Dikke" van Frankrijk?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Lodewijk (Theobald) VI "de Dikke" van Frankrijk

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder