Familienstammbaum Dullemen » Eleonora "Leonor" van CASTILIE (1244-1290)

Persönliche Daten Eleonora "Leonor" van CASTILIE 

• Spitzname ist Leonor.
• Sie ist geboren am 1241-1244 in Burgos, Spanje.Quelle 2
• Beruf: gravin van Ponthieu en Montreuil.
• Sie ist verstorben am 29. November 1290 in Herdeby (Nottinghamshire) England, sie war 49 Jahre alt.
• Sie wurde begraben in Westminster Abbey, London, GB.
• Ein Kind von Ferdinand van CASTILIE und Joanna de DAMMARTIN

Familie von Eleonora "Leonor" van CASTILIE

Sie ist verheiratet mit Edward van ENGELAND.Quelle 3

Sie haben geheiratet OKT_1254 in Burgos, Spanje, sie war 13 Jahre alt.

Kind(er):

1. Eleonora Of England  1269-1297 
2. Joan van ENGELAND  1272-1307 
3. Margaretha van YORK  1275-1333 
4. Elizabeth Plantaget Of England  1282-???? 
5. Edward van ENGELAND  1284-1327 

Notizen bei Eleonora "Leonor" van CASTILIE

18. Leonor (Eleanor) van Castilië, geb. na 1242 (ca.1244); brengt in huwelijk de erfopvolging in de graafschappen Ponthieu en Montreuil mee (die zij bij de dood van haar moeder in 1279 dan ook feitelijk verwerft), terwijl haar (half)broer Alfonso X direct na haar huwelijk plechtig afziet van al zijn aanspraken op Gascogne 1-11-1254; arriveert in Engeland okt.1255 en krijgt diverse kastelen en landerijen toegewezen en in 1263 verblijf in Windsor Castle; begeeft zich na de slag bij Lewes veiligheidshalve naar Frankrijk en keert pas na de slag bij Evesham terug; vergezelt haar gemaal op kruistocht 1270 en, ook tijdens zwangerschappen, op al zijn reizen; wordt samen met hem gekroond Westminster Abbey 19-8-1274; vroom en deugdzaam, maar blijkbaar nogal inhalig, overl. Harby 28 of 29-11-1290, begr. Westminster Abbey; tr. Burgos 18-10-1254 Edward I, koning van Engelang bijgenaamd "Longshanks", geb. Westminster Palace 17 of 18-6-1239, vernoemd naar zijn patroonheilige de in 1161 heilig verklaarde Engelse koning Edward the Confessor (overl.1066); wordt vóór zijn huwelijk door zijn a.s zwager Alfonso X tot ridder geslagen; door zijn vader benoemd tot heer van Gascogne; wordt ter voorbereiding op het koningschap door zijn vader belast met het bestuur van de Engelse "randgebieden" (naast Gascogne dan ook Ierland, Wales en de Kanaal-eilanden) en verheven tot Earl of Chester 14-2-1254; heeft aanvankelijk wel sympathie voor de klachten van de door Simon de Montfort geleide oppositie van de hoge adel tegen zijn vader; maar kiest in de uitbrekende burgeroorlog toch de kant van zijn vader. vecht dapper mee in de slag bij Lewes, maar moet zich evenals zijn vader aan het einde daarvan toch gevangen geven 14-5-1264; weet uit de gevangenschap te ontsnappen, verenigt zich met inmiddels over de dictatoriaal optredende De Montfort ontevreden gewordenen en verslaat hem bij Evesham 4-8-1265; bevrijdt zijn vader en wordt door deze dan belast met het feitelijke bestuur van Engeland; weet door gematigd optreden en door het overnemen van een aantal klachten der opstandelingen weldra de rust zover te herstellen dat hij op kruistocht kan gaan 1270; verneemt wanneer hij op terugreis in Sicilië verblijft dat zijn vader inmiddels is gestorven, maar dat hij bij diens begrafenis (20-11-1271) tot koning is geproclameerd; reist vervolgens, zonder zich te haasten, via Italië en Frankrijk (waar hij Philips III leenhulde bewijst "voor de landen die hij van hem in leen behoort te houden") terug naar Engeland; gekroond Westminster Abbey 19-8-1274; ordent vooral in de eerste jaren nadien bestuur en wetgeving door ordening van de bestaande wetten en het afkondigen van een aantal nieuwe; grijpt militair krachtig in Wales in wanneer het noorden en westen daarvan onder hun vorst Llywelyn ap Gruffydd en diens broer Dafyd tegen hem in opstand komen (waarbij tijdens een gevecht te Radnor Llywelyn, de laatste inheemse vorst van Wales, om het leven komt 11-12-1282, waarna Dafyd gevangengenomen wordt in juni 1283 en ter dood veroordeeld wordt Shrewsbury 2-10-1283), voegt het veroverde gebied bij het kroondomein en deelt het naar Engels model in naar shires met sheriffs en met (wat de hoofdlijnen betreft) toepassing van Engels recht; beveiligt het veroverde gebied door de aanleg van een groot aantal sterke kastelen langs de noord- en westkust en verheft zijn zoon en opvolger Edward II tot eerste (Engelse) Prince of Wales 7-2-1301; gaat op grond van een door hem geclaimd overlordship over Schotland daar ingrijpen wanneer in 1291 een successiestrijd tussen tal van pretendenten tot de Schotse troon ontbrandt; eist erkenning van zijn suzereiniteit Norham 1291 en beslist, na onderzoek, ten gunste van John Balliol 1292; overspant zijn eisen door vervolgens voor in Schotland gevoerde processen aan te dringen op het recht van beroep voor zijn hof in Westminster, waarop de Schotten zich met de Franse koning Philips IV "de Schone" verbinden wat tot een (drie eeuwen durend) SchotsFrans bondgenootschap tegen Engeland leidt; roept in deze noodsituatie een parlement bijeen dat door zijn samenstelling als The Model Parliament bekend staat 1295, rukt Schotland binnen (waarop Balliol zijn vazalliteit opzegt), verslaat Balliol bij Dunbar 1296, verklaart zichzelf tot direct koning van Schotland en voert de kroningssteen van Scone naar Westminster; vertrekt naar het vaste- land voor de strijd met Frankrijk, maar ziet zich om aan geld te komen genoodzaakt, zijn zoon uit zijn naam de Magna Charta te doen uitbreiden met budgetrecht voor het Parlement ((Confirmatio Chartarum, 10-10-1297); sluit een wapenstilstand met Philips IV die hem de gelegenheid biedt andermaal in Schotland in te grijpen waar een nieuwe opstand is uitgebroken onder William Wallace die hij (door toepassing van de "lange boog") vernietigend verslaat bij Falkirk 22-7-1298 waarna het echter nog tot 1304 duurt eer Schotland onder- worpen is en overeenkomstig de in Wales getroffen regeling bestuurd zal gaan worden; is genoodzaakt voor de derde maal Schotland binnen te trekken wanneer daar een nieuwe onafhankelijkheidsstrijd begint onder Robert Bruce 1306 die hij wel verslaat bij Methven maar die het jaar daarop opnieuw ten tonele verschijnt; rukt wederom naar Schotland op, maar overlijdt Burgh-on-Sands (bij Carlisle) 8-7-1307, begraven Westminster Abbey, zoon van Hendrik III koning van Engeland en Eleonore van Provence.

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Eleonora "Leonor" van CASTILIE?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Eleonora "Leonor" van CASTILIE

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder