Pass auf: War jünger als 16 Jahre (0), als Kind (NN von FRANKEN) geboren wurde (??-??-632).
Pass auf: War jünger als 16 Jahre (0), als Kind (Chlodwig van FRANKEN) geboren wurde (??-??-634).
Pass auf: War unter 16 Jahre (7), als Kind (Chlodwig van FRANKEN) starb (??-??-657).
Pass auf: Ehegatte (Ragnetrudis van de ARDENNEN) ist 45 Jahre älter.
Er ist verheiratet mit Ragnetrudis van de ARDENNEN.
Sie haben geheiratet.
Kind(er):
Hij regeerde van 623- 639. Hij slaagde erin binnen het Frankische Rijk een eenheid te
verwezenlijken en zijn gezag te stabiliseren. Zijn vader, Chlotarius II, erkende hem onder druk
van de rijksgroten reeds tijdens zijn regering als koning van het grootste deel van
Austrasië(623). De jeugdige Dagobert bestuurde zijn gebied onder de voogdij van Pippijn van
Landen en bisschop Arnulf van Metz. Bij een ontmoeting te Clichy, naar aanleiding van zijn
huwelijk met Gomatrude, eiste hij van zijn vader heel Austrasië op: Brie champenoise en wellicht
ook Dantelin kwamen in zijn bezit. Na de dood van zijn vader(629) legde hij beslag op Soissons;
Bourgondië kwam in zijn macht en ook in Neustrië werd hij erkend. Zijn jongere broer Charibert
werd teruggedrongen tot het zuiden van Aquitanië, waar hij tot aan zijn vroegtijdige dood(632)
enkele steden kon behouden. De eenheid in het Frankische Rijk, Regnum Francorum, was opnieuw
werkelijkheid geworden. Bijgestaan door zijn raadgevers(Desiderius, Dado, Eligius), trachtte de
koning zijn militaire veroveringen nu te bestendigen. Talrijk en van diverse aard waren zijn
schenkingen aan kerkelijke instellingen(o.m. aan de abdij van St-Denis, van Solignax en van de
St.-Baafs te Gent). Een opstand in Gascogne onder hertog Aegyna werd door wapengeweld
gestuit(638) en Judicaël, vorst van de Domnonee(Bretagne), werd tot onderwerping gedwongen(638).
Toen hij zijn residentie in Parijs vestigde kon hij een opstand van Austrasië bedwingen, maar
moest hij zijn driejarige zoon, Sigebert III, als koning van Austrasië erkennen(634). Voor
Neustrië werd Chlodovech II zijn troonopvolger(639). Deze oppositie is wellicht de oorzaak van
zijn nederlaag tegen Samo(Wogatisburg, 631), die in zijn nieuwgestichte Slavische rijk aan de
Midden-Donau voor de Franken een gevaarlijke mededinger was geworden. Op buitenlandse vlak dwong
het optreden van Dagobert overigens ontzag af: hij sloot verdragen met Byzantium(629), de
Longobarden en de Saksen en intervenieerde in Spanje. Na zijn dood viel het rijk uiteen en
verbrokkelde het koninklijk gezag. (bron: Grote Winkler Prins encyclopedie).
DAGOBERT I VAN AUSTRASIË, geboren in 608, overleden op 19 januari 638/639. Hij regeerde van 623-
639. Hij slaagde erin binnen het Frankische Rijk een eenheid te verwezenlijken en zijn gezag te
stabiliseren. Zijn vader, Chlotarius II, erkende hem onder druk van de rijksgroten reeds tijdens
zijn regering als koning van het grootste deel van Austrasië(623). De jeugdige Dagobert bestuurde
zijn gebied onder de voogdij van Pippijn van Landen en bisschop Arnulf van Metz. Bij een
ontmoeting te Clichy, naar aanleiding van zijn huwelijk met Gomatrude, eiste hij van zijn vader
heel Austrasië op: Brie champenoise en wellicht ook Dantelin kwamen in zijn bezit. Na de dood van
zijn vader(629) legde hij beslag op Soissons; Bourgondië kwam in zijn macht en ook in Neustrië
werd hij erkend. Zijn jongere broer Charibert werd teruggedrongen tot het zuiden van Aquitanië,
waar hij tot aan zijn vroegtijdige dood(632) enkele steden kon behouden. De eenheid in het
Frankische Rijk, Regnum Francorum, was opnieuw werkelijkheid geworden. Bijgestaan door zijn
raadgevers(Desiderius, Dado, Eligius), trachtte de koning zijn militaire veroveringen nu te
bestendigen. Talrijk en van diverse aard waren zijn schenkingen aan kerkelijke instellingen(o.m.
aan de abdij van St-Denis, van Solignax en van de St.-Baafs te Gent). Een opstand in Gascogne
onder hertog Aegyna werd door wapengeweld gestuit(638) en Judicaël, vorst van de
Domnonee(Bretagne), werd tot onderwerping gedwongen(638). Toen hij zijn residentie in Parijs
vestigde kon hij een opstand van Austrasië bedwingen, maar moest hij zijn driejarige zoon,
Sigebert III, als koning van Austrasië erkennen(634). Voor Neustrië werd Chlodovech II zijn
troonopvolger(639). Deze oppositie is wellicht de oorzaak van zijn nederlaag tegen
Samo(Wogatisburg, 631), die in zijn nieuwgestichte Slavische rijk aan de Midden-Donau voor de
Franken een gevaarlijke mededinger was geworden. Op buitenlandse vlak dwong het optreden van
Dagobert overigens ontzag af: hij sloot verdragen met Byzantium(629), de Longobarden en de Saksen
en intervenieerde in Spanje. Na zijn dood viel het rijk uiteen en verbrokkelde het koninklijk
gezag. (bron: Grote Winkler Prins encyclopedie).
Adalheim NN | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ragnetrudis van de ARDENNEN |
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.