Er ist verheiratet mit Adela van ENGELAND.Quelle 3
Sie haben geheiratet im Jahr 1080 in Breteuil, Eure (F) of Chartres, er war 35 Jahre alt.
Kind(er):
10. Etienne Henri, graaf van Blois, Champagne, Brie en Chartres, geb. ca. 1045, gest. Ramleh 1102, tr. in 1080 Adèle, dochter van Willem van Normandië (de Veroveraar) (geb. Falaise 14 october 1027, gest. Rouen 9 september 1087) en van Mathilde van Vlaanderen (geb. ca. 1032, gest. Caen 1 november 1083). Adèle staat bekend als een sterke persoonlijkheid die de landerijen en huishouden van haar echtgenoot bestuurde. De dood van haar echtgenoot, die zij verachtte na zijn optreden in de eerste kruistocht, maakte geen enkel verschil voor haar, een opmerkelijk feit voor een vrouw in de Middeleeuwen. Zij maakte zich sterk voor de carrière van haar kinderen en na gebleken succes trok ze zich terug in het klooster van Marcigny, gesticht door Hugo van Cluny, waar zij zeventien jaar later overleed. Eindigde haar leven als relegieuse en is uiteindelijk heilig verklaard. (Bron: Margaret Wade Labarge: "Women in Medieval Life".) Het was standaard dat een vrouw die een belangrijke rol speelde in het sociale of politieke leven, uitzonderlijk in de typische "mannenmaatschappij", het einde van hun leven in een klooster gingen om hun religieuze belangen veilig te stellen. Tijdens de eerste kruistocht was Etienne de Blois één van de leiders. Echter toen het beleg van Antiochië erg lang duurde keerde hij terug wegens ziekte. Velen, en zeker zijn echtgenote, hebben dit als een excuus geinterpreteerd en werd hem lafheid verweten. Hij had inderdaad het verkeerde moment gekozen want Antiochië viel vrijwel direct na zijn vertrek. Onder invloed van alle kritiek keerde hij naar het Heilige land terug om na weinig resultaten in een schermutseling bij Ramleh om te komen. (Zie o.a. :Jean Richard: "L'histoire des Croisades" en Margaret Wade Labarge: "Women in Medieval Life".) Er is een brief bewaard gebleven van Etienne aan zijn echtgenote die begint: ½ Le comte Etienne envoie à la comtesse Adèle, sa très douce amie et épouse, tout ce que son esprit peut imaginer de meilleur et de plus tendre. Sache ma chère, que j'ai fait bonne route vers Rome, entouré d'honneurs et de bonne santé. ...... » en eindigt met: ½ Et je t'assure, ma chère, que si Antioche ne nous avait pas fait obstacle, nous aurions fait en cinq semaines le chemin qui sépare Nicée de Jérusalem. Porte-toi bien." (Bron: "Sources d'histoire Médievale" IXe - Milieu du XIVe siècle, Ed: Larousse.) Het ondersteunt enerzijds dat Etienne meer respect toonde voor zijn echtgenote dan zij voor hem en anderzijds dat de duur van het beleg van Antiochië hem begon te irriteren.
Estienne van BLOIS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1080 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adela van ENGELAND |