Familienstammbaum Wim en Annelies de Leede » Benedictus Jozef (Bennoh) Helders (1925-2007)

Persönliche Daten Benedictus Jozef (Bennoh) Helders 

• Er wurde geboren am 16. April 1925 in Bussum.
• Beruf: kunstenaar.
• Er ist verstorben im Jahr 2007 in Millingen, er war 81 Jahre alt.
• Ein Kind von Antonius Joseph Arnoldus Helders und Jacoba Theodora Barbara van Kruiningen

Familie von Benedictus Jozef (Bennoh) Helders

Notizen bei Benedictus Jozef (Bennoh) Helders

Opleiding Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs Amsterdam

Leerling van: Bender, Chris

Lid van Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars BBK

Bronnen/Naslagwerken:
Scheen 1969-1970
Jacobs 1993

In 1970 verliet de schilder-graficus Bennoh Helders de hoofdstad waar hij met exposities toch een goede naam had opgebouwd om zich in een dorpje in de buurt van Nijmegen te
begraven, schrijft een recensent in 1984.
Het verschijnen van een grafiekmap met 32 prenten van de kunstenaar is de aanleiding voor de bespreking in ElseviersMagazine, het bedoelde dorpje is Millingen aan de Rijn.

In 1967 kocht het echtpaar Helders het huis aan de Heerbaan, oorspronkelijk wilde de beeldend kunstenaar er een atelier en galerie vestigen maar drie jaar na aankoop besluit hij er te
gaan wonen.

Dit jaar leeft en werkt Bennoh Helders dus 30 jaar in Millingen, een veelzijdig en productief kunstenaar met een markante persoonlijkheid, hij gebruikt geen alcohol of rookgerei en
houdt niet van voetballen, kermis en carnaval vindt de schilder maar middeleeuwse Breugheliaanse feesten.

Het liefst fietst of wandelt hij met zijn vrouw Emilie en besteed hij nog steeds minimaal 14 uur per dag aan kunst.
Een foto van de kunstenaar ontbreekt bij dit verhaal, mijn werk is mijn portret zegt hij daarover.
Benedictus Jozef Helders, geboren te Bussum op 16 april 1925 had naar eigen zeggen geen gelukkige jeugd.

Zijn vader heeft als architect-aannemer weinig tijd voor het gezin, Benno is vaak van huis om contact met ouders, broers en zussen zoveel mogelijk te ontwijken.
Daardoor wordt al snel gezegd dat hij die 'H' van zijn achternaam maar achter zijn voornaam moet plakken, 'BennoH' is immers meestal 'elders'.
Zo wordt Bennoh zijn kunstenaarsnaam waarmee hij al zijn werk zal signeren.

Door het werk van vader Helders moet het gezin dikwijls verhuizen, bij elk bouwproject is er weer een andere stad en school.
Een vriendenkring opbouwen is dan ook bijna onmogelijk voor de kinderen.

Op vierjarige leeftijd worden bij Bennohop brute wijze de amandelen verwijderd, deze medische ingreep blijkt zo traumatisch dat de jongen in een shocktoestand geraakt en als blijvend gevolg,
vanaf die tijd hevig stottert.
Ook zijn schoolprestaties lijden onder deze gebeurtenis die hem een diepgeworteld wantrouwen ten opzichte van volwassenen bezorgt.
Later zal de jongen toch uitstekende resultaten boeken op school.

Als het gezin eindjaren dertig naar Nijmegen verhuist krijgt Bennoh zijn eerste tekenlessen van de kunstenaar Chris Bender.
Zijn onmiskenbaar talent ontwikkelt zich met ieder schilderij, dan echter breekt de Tweede Wereldoorlog uit en haalt op dat moment een forse streep door Bennoh's toekomstplannen.

Na de oorlog heeft hij weer alle ruimte om zich verder te ontwikkelen, wat hij doet op een getalenteerde en door critici zeer gewaardeerde manier
Tevens experimenteerd hij met verschillende materialen en vormen betreffende nieuwe kunstuitingen, welke als vooruitstrevend gezien mogen worden.

Exposeerde door heel Nederland en is met werk vertegenwoordigt in nationale- en internationale collecties van bedrijven, instellingen en particulieren.

arial, helvetica, sans-serif; white-space: normal; word-spacing: 0px; text-transform: none; font-weight: bold; color: #000000; font-style: normal; text-align: left; orphans: 2; widows: 2; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-thickness: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">Datum toegevoegd: 07/03/2009 door: De Kunsthistoricus