In 1963 waren Elly en ik 4 jaar getrouwd en woonden bij mijn moeder op twee zolderkamers en een overloop. Onze dochter was inmidels 1 jaar oud. Het Arborethum zocht een nieuwe tuinbaas. De eigenaar/beheerder had een Naziverleden. Doordat ik het zoontje van een NSBér was, wserd mij gevraagd de baan van tuinbaas te vervullen, waarbij een vrijstaande dienstwoning met 6 kamers hoorde. Gezien onze woontoestand nam ik deze baan aan. In 1965 kwam de beheerder er achter dat ik in de oorlogsjaren met het verzet te maken had gehad. Ik werd op 1 juli 1965 ontslagen en kreeg 6 maanden de tiijd een andere baan te zoeken.
In 1966 begon im alleen, op het landgoed Sandwijck te werken. Tijdens dit werk ontmoette ik de directeur van de Botanische Tuinen. Ik wees hem op een onbewoonbaar koetshuis en stelde voor dit huis op te knappen om erin te kunnen wonen. De professor vertelde me 2 weken later: je mag er gaan wonen, maar je mag het niet zelf opkanppen, dat doen wij wel voor je. November 1967 betrokken we deze woning. Dit veroorzaakte afgunst en jaloezie bij de meeste collega's. Men trachtte mij weg te pesten. Uiteindelijk wer ik arbeidsongeschikt verklaard, maar mocht in de dienstwoning blijven wonen. Dit deed ik tot het overlijden van Elly in 2013.
Dit schoolgebouw anno 1884 stond vrij van andere woningen en had op de 1e etage 3 zeer grote kamers en een keuken. Op de tweede etage lagen 3 slaapkamers, een badkamer en een ruime zolderachtige overloop, die ook als slaapkamer werd gebruikt. Tijdens de oorlog werd het huis gebruikt door het verzet als bergruimte voor wapens en munitie. De achterkamer werd door verzetsgroepen gebruikt als vergaderruimte en schietruimte. Ook de verboden padvinderij ( Philips van Uytternesse onder de schuilnaam van Natuurstudie Jeugdgroep) gebruikte deze ruimte.
Lid van de Philips van Uytternessegroep NPV groep 6 Rotterdam
In memoriam erelid Kees Marsman
woensdag 23 mei 2018
In memoriam Kees Marsman
Via zijn dochter bereikte mij het bericht dat Kees Marsman eind april is overleden. Kees is erelid van onze afdeling. Hij was oud-bestuurslid en heeft samen met zijn vrouw Elly vele bomencursussen gegeven. Ik heb zelf meegemaakt hoe informatief en inspirerend zij waren als het om bomen ging. Hij was medewerker van de Botanische Tuinen van de Universiteit van Utrecht en dendroloog. De bomen in de binnenstad van Utrecht waren hem lief en de gemeente Utrecht heeft menig keer een brief van hem ontvangen waarin hij zijn zorg uitsprak over ontwikkelingen rond de stadsbomen en (ongevraagd) adviezen gaf. Hij maakte deel uit van de redactie van de Bomengids over de bomen langs de singels en grachten, die bij gelegenheid van het 85-jarig bestaan van de KNNV in 1986 in samenwerking met de gemeente Utrecht is uitgegeven. Uit die periode dateren de genummerde bordjes die nog op sommige stadsbomen te zien zijn. Samen met Gerard de Ruiter ben ik verantwoordelijk geweest voor het maken van de opvolger hiervan, Bomengids Hart van Utrecht, die bij gelegenheid van het 100-jarig bestaan van onze afdeling uitkwam. Op de achterflap van deze uitgave is door ons als eerbetoon een foto van hem opgenomen die hij maakte van een witte paardenkastanje aan de Oudegracht. Kees was een bijzondere en gedreven man. Een van zijn uitspraken was dat jonge bomen belangrijker zijn dan oude. Naast zijn familie zullen ook wij en de bomen hem missen.
Cockie Streng, voorzitter KNNV afdeling Utrecht
Er ist verheiratet mit Elly van Dijk.
Sie haben geheiratet im Jahr 1959 in Rotterdam , er war 28 Jahre alt.
Kind(er):