ook genaamd Sigebert "de Manke"
Datum: vermoord
Kind(er):
Sigebert was Koning der Ripuarische Franken, met als hoofdstad Keulen, van voor 496 tot aan zijn dood in 508. In 496 raakte hij gewond aan zijn knie in de strijd tegen de Alemannen in de bossen van Zülpich tijdens de "Slag bij Tolbiac". Hierdoor was hij de rest van zijn leven kreupel en kreeg zo zijn bijnaam "de Lamme" of ook wel "de Manke". In 508 werd hij door zijn zoon Chlodoric vermoord.
Sigebert is de oudst bekende voorouder in mannelijke lijn van Karel de Grote. Hij was een trouw bondgenoot van Clovis I, hoewel deze verantwoordelijk was voor zijn dood en Chloderic, de zoon van Sigebert, er toe aanzette om zijn vader te vermoorden.
Een aantal Germaanse volksstammen die het gebied van de Beneden en Midden Rijn bewoonden wordt onder de verzamelnaam "Franken" voor het eerst vermeld in het midden van de 3e eeuw, toen zij herhaaldelijk poogden de Rijngrens te doorbreken. Toen Carausius, een legeraanvoerder van de Menapii die door de Romeinse Keizer Maximianus was belast met de verdediging van de noordelijke rijksgrens, in 287 in opstand kwam, maakten de Franken daarvan gebruik om het gebied tussen Rijn en Waal en tussen Rijn en Scheldemonding te bezetten. Geleidelijk breidde zij hun woongebied naar het zuiden uit en rond 350 waren zij reeds in Toxandria, de huidige Kempen (België), doorgedrongen. In 357 358 deed Keizer Julianus op hen een beroep om als foederati de rijksgrens te beschermen. Van deze Franken, aangeduid als Salische Franken, stamt het Merovingische koningshuis. Meer naar het oosten, in de omgeving van Keulen en Bonn, waren de Ripuarische Franken gevestigd. Van hen stamt het latere Karolingische koningshuis.
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.