ook genaamd Reginar van Henegouwen
Datum: (tussen 25 augustus 915 en 19 januari 916)
Er ist verheiratet mit Albarada N.N..
Sie haben geheiratet im Jahr 885.
Kind(er):
Reinier I van Henegouwen was in zijn tijd de machtigste edelman in Lotharingen. Hij versterkte zijn positie door gebruik te maken van de positie van Lotharingen tussen Oost en West Francië, in een tijd dat het nog niet vanzelfsprekend was dat Lotharingen tot het Heilige Roomse Rijk (Oost Francië en Duitsland) zou gaan behoren. Ten onrechte wordt hem vaak de bijnaam "Langhals" toegekend. Deze bijnaam is alleen bevestigd in bronnen met betrekking tot zijn kleinzoon Reinier III van Henegouwen en zijn achterkleinzoon Reinier van Leuven (zoon van Graaf Lambert I van Leuven).
Reinier was een zoon van Giselbert I van Maasgouw en Ermengarde, dochter van Lotharius I. Daardoor behoorde hij tot de hoogste adel van Lotharingen. In 886 nam hij deel aan de gevechten tegen de Vikingen tijdens het beleg van Parijs. Hij steunde de zaak van Karel de Eenvoudige tegen Odo I van Frankrijk. In 895 steunde Reinier de benoeming van Zwentibold tot koning van Lotharingen. Reinier werd een belangrijke adviseur van Zwentibold en die beloonde hem in 897 met de benoeming van lekenabt van Sint Servaes in Maastricht en de Abdij van Echternach. Zwentibold kwam echter al snel in conflict met de edelen en ontsloeg Reinier in 898 als zijn raadgever. Reinier vroeg toen aan Karel de Eenvoudige om koning van Lotharingen te worden. Als straf daarvoor wilde Zwentibold alle titels en bezittingen van Reinier afnemen maar die weigerde ze op te geven. Reinier verschanste zich met medestanders bij "Dufos" aan de Maas (het is niet bekend welke plaats dat is) en kon een aanval van het leger van Zwentibold afslaan. In 900 werd Zwentibold gedood in een veldslag tegen opstandige edelen en werd hij als koning van Lotharingen opgevolgd door Lodewijk het Kind. Lodewijk benoemde in 903 Gebhard tot hertog van Lotharingen. Reinier werd in 900 benoemd tot lekenabt van de Abdij van Stavelot Malmedy en kreeg in 908 formeel de titel van graaf van Henegouwen terug. Toen Gebhard in 910 sneuvelde tegen de Hongaren werd zijn positie waargenomen door Reinier.
Na de dood van Lodewijk het Kind in 910 weigerde de adel van Lotharingen, onder leiding van Reinier, zijn opvolger Koenraad I van Frankenland trouw te zweren maar erkenden Karel de Eenvoudige als koning. Karel gaf Reinier als beloning de functie van lekenabt van de Rijksabdij Sankt Maximin te Trier. Zo had Reinier gaandeweg als graaf, lekenabt en grootgrondbezitter, uitgestrekte gebieden in en rond het huidige Zuid België en Luxemburg onder controle gekregen. In 915 kreeg hij van Karel de titel van "Marchio". Formeel was dat een benoeming tot markgraaf maar in de praktijk waren de rechten en bevoegdheden dezelfde als die van een hertog. Onder Karel was Reinier onbetwist de militaire leider van het gebied. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Giselbert II, maar hun dynastie slaagde er niet in om een hegemonie in Lotharingen te vestigen zoals de Liudolfingen in Saksen en de Liutpoldingen in Beieren. Bron: Wikipedia.
Reinier I van Henegouwen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
885 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Albarada N.N. |
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.