Familienstammbaum Bas » Gertrudis van Braunschweig (1058-1117)

Persönliche Daten Gertrudis van Braunschweig 

• Sie ist geboren im Jahr 1058.
• (Geschiedenis) .Quelle 1

  Gertrudis van Brunswijk (ca. 1058 - Brunswijk, 9 december 1117) was een leidende figuur in de Saksische politiek van het begin van de twaalfde eeuw. Zij was gravin van Brunswijk en regentes van Meißen. Vanaf 1112 had ze een leidende rol in het Saksische verzet tegen keizer Hendrik IV en keizer Hendrik V.
  
  Ze was een dochter van Egbert I van Meißen en van Irmengard van Susa (ca. 1020 - 21 januari 1078).
  
  Gertrudis trouwde met Diederik II van Katlenburg (ovl. 1085). Zij kregen een zoon: Diederik III (ovl. 12 augustus 1106), gehuwd met Adela van Beichlingen.
  
  Gertrudis hertrouwde met Hendrik van Northeim (ovl. 1101). Zij kregen drie kinderen:
  
  Richenza (-1141), gehuwd met Lotharius van Supplinberg, die later keizer zou worden
  Gertrudis, erfgename van Friesland en gravin van Bentheim, gehuwd met Siegfried I van Weimar-Orlamünde, paltsgraaf van de Rijn, en met Otto I van Rheineck.
  Otto II (-1116)
  
  In 1090 volgde zij haar broer Egbert II van Meißen op als gravin van Brunswijk. Toen Hendrik in 1101 markgraaf van Friesland was geworden, bezochten Hendrik en Gertrudis hun nieuwe domein. Hendrik kwam bij een moordaanslag om het leven en Gertrudis kon ternauwernood ontsnappen.
  
  Gertrudis trouwde voor de derde maal met Hendrik I van Eilenburg (ovl. 1103), markgraaf van Meißen nadat de keizer deze functie van haar broer Egbert had afgenomen. Hendrik en Gertrudis hadden geen kinderen, en dat zou betekenen dat graaf Koenraad de Grote de erfgenaam van Hendrik zou worden. Maar tijdens de begrafenis bleek Gertrudis zwanger te zijn. De partij van graaf Koenraad verspreidde nu het gerucht dat Gertrudis een kussen onder haar kleding had verstopt om Koenraad zijn rechtmatige erfenis te ontzeggen. Gertrudis ontkrachtte deze bewering door alle vazallen van haar overleden echtgenoot in vergadering bijeen te roepen. Tijdens deze vergadering ging ze op een podium staan en liet ze haar gewaden tot op haar heupen zakken, zo overtuigde ze de aanwezigen dat ze daadwerkelijk zwanger was. Vervolgens deed het gerucht de ronde dat Gertrudis door overspel zwanger was geworden en dat ze haar man had vermoord toen die dat had ontdekt. Deze beschuldiging had weinig effect en Gertrudis beviel na verloop van tijd van een gezonde zoon: Hendrik II van Eilenburg. De partij van Koenraad beweerde nu dat Gertrudis een dochter had gekregen en dat ze die had verwisseld met een zoon van een arme boer, maar dit kon niet worden bewezen. Gertrudis regeerde als regentes voor haar zoon.
  
  Toen Hendrik II eenmaal volwassen was geworden, werden nog steeds insinuaties gemaakt over de verwisseling. Een van de vazallen van Koenraad zwoer zelfs op zijn leven dat de verwisseling had plaatsgevonden. Hendrik riep zijn vazallen op om deze belediging te wreken. Twee van hen vonden inderdaad de vazal van Koenraad, en die wilde vluchten - maar zijn paard stond als aan de grond genageld. De vazallen van Hendrik staken hem toen de ogen uit, sneden zijn neus, oren en lippen af en rukten zijn tong uit. Algemeen werd de weigering van het paard als bewijs aanvaard dat de eed vals was, en Hendrik dus wel echt de zoon van Gertrudis was. Toen graaf Koenraad later nog opmerkingen over de verwisseling maakte, nam Hendrik hem gevangen en sloot hem op in een kerker van zijn kasteel. Daar werd Koenraad onder erbarmelijke omstandigheden gevangen gehouden, totdat Hendrik overleed.
  
  Gertrudis stichtte in 1115 het benedictijner klooster van Maria en Sint-Egidius (patroon van de zogende vrouwen) in Brunswijk. Vermoedelijk als dank voor de voorspoedige bevalling en kindertijd van haar jongste zoon, die zoals hierboven beschreven politiek zeer beladen was. Het klooster is opgezet vanuit het klooster van Bursfelde, dat door haar tweede man was gesticht. Door een droom geïnspireerd liet Gertrudis het gebeente van Sint-Adinctor, van Trier overbrengen naar het nieuwe klooster in Brunswijk.

• (Levens event) .Quelle 2

  Gertrud of Brunswick (German: Gertrud von Braunschweig; c. 1060 – 9 December 1117 in Brunswick) was a member of the Brunonen dynasty and the Margravine of Meissen.
  
  Gertrude was the daughter of Egbert I, Margrave of Meissen, and Irmgard of Susa. She was married to Count Dietrich II of Katlenburg (d. 1085). In 1090, after the childless death of her older brother Ekbert, last of the male Brunonen, she inherited the Brunonen seat of Brunswick. When her husband died, she acted as regent for their son Dietrich III.
  
  Gertrude later married again, this time to Count Henry the Fat of Northeim (d. 1101). Their daughter Richenza of Northeim (d. 1142) married Lothar of Süpplingenburg, Duke of Saxony and future Holy Roman Emperor. He received the Brunonen's seat at Brunswick. After his death, she again acted as regent, this time for her second son Otto III of Northeim.
  
  Gertrude's third husband was the Wettin Henry I of Eilenburg (d. 1103), the Margrave of Meissen. Their son, Henry II was born after his death in 1103. She was one of the leaders of the insurrections against Henry IV, the Holy Roman emperor, and his son Henry V. She protected the interests of her sons and Henry II later secured the family's authority over the Margraviate of Meissen.

• (Levens event) .Quelle 3

  Gertrud von Braunschweig (* um 1060; † 9. Dezember 1117 in Braunschweig) aus der Familie der Brunonen war Markgräfin von Meißen.
  Krypta Heinrichs des Löwen. Links: Sarkophag Heinrichs des Löwen, rechts der seiner zweiten Ehefrau Mathilde Plantagenet. Im Hintergrund ein Sarkophag, in dem sich die sterblichen Überreste Markgräfin Gertruds († 1077), Markgraf Ekberts II. von Meißen, und Gertruds von Braunschweig befinden.
  Leben
  
  Gertrud war die Tochter des Markgrafen Ekbert I. von Meißen und der Irmgard von Susa. Sie war zunächst verheiratet mit Graf Dietrich II. von Katlenburg († 1085). Nach dem kinderlosen Tod ihres älteren Bruders Ekbert II. im Jahre 1090 erhielt sie die brunonischen Güter um Braunschweig. In zweiter Ehe war Gertrud mit Graf Heinrich dem Fetten von Northeim († 1101) verheiratet. Ihre gemeinsame Tochter Richenza von Northeim († 1141) heiratete Lothar von Süpplingenburg, Herzog von Sachsen und späterer Kaiser. Dieser erbte den brunonischen Besitz um Braunschweig. Der dritte Ehemann Gertruds war der Wettiner Heinrich I. von Eilenburg († 1103), Markgraf von Meißen. Ihrem minderjährigen Sohn, dem späteren Markgrafen Heinrich II., sicherte sie die Herrschaft über die Markgrafschaft Meißen.
  
  Für die Geschichte Braunschweigs ist sie beispielsweise als Gründerin des späteren Aegidienklosters (1115) von Bedeutung.

• Sie ist verstorben am 9. Dezember 1117 in Braunschweig, sie war 59 Jahre alt.
• Ein Kind von Egbert I van Meissen und Irmengard van Susa
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 10. Januar 2013.

Familie von Gertrudis van Braunschweig

(1) Sie ist verheiratet mit Hendrik "de Vette" van Northeim.

Sie haben geheiratetQuelle 4

Kind(er):

1. Otto II van Northeim  -1116
2. Richenza van Northeim  1087-1141 
3. Gertrudis van Northeim  1090-< 1165 

(2) Sie ist verheiratet mit Diederik II van Katlenburg.

Sie haben geheiratet

Kind(er):

1. Diederik III van Katlenburg  -1106

(3) Sie ist verheiratet mit Hendrik I "de Oude' van Eilenburg.

Sie haben geheiratet

Kind(er):

1. Hendrik II van Eilenburg  1103-????

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Gertrudis van Braunschweig?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Gertrudis van Braunschweig

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder