Familienstammbaum Bas » Sahak I "de Grote" van Armenie (350-439)

Persönliche Daten Sahak I "de Grote" van Armenie 

• Er wurde geboren im Jahr 350.
• (Levens event) .Quelle 1

  Isaac or Sahak of Armenia (338–439) was Catholicos (or Patriarch) of the Armenian Apostolic Church. He is sometimes known as "Isaac the Great," and as "????? ????? / Sahak Parthev" in Armenian, owing to his Parthian origin.
  
  Isaac was son of the Christian St. Nerses I and the Mamikonian Princess called Sanducht. Through his father he was a Gregorid and was descended from the family of St. Gregory I the Enlightener. He was the fifth Catholicos of the Arsacid dynasty of Armenia after St. Gregory I the Enlightener (301–325), St. Aristaces I (325–333), St. Vrtanes I (333–341) and St. Husik I (341–347). His paternal grandmother was the Arsacid Princess Bambish, the sister of King Tigranes VII (Tiran)[1] and a daughter of King Khosrov III.
  Catholicos Sahak Partev, by Francesco Maggiotto
  
  Left an orphan at a very early age, he received an excellent literary education in Constantinople, particularly in the Eastern languages. After his election as patriarch he devoted himself to the religious and scientific training of his people. Armenia was then passing through a grave crisis. In 387 it had lost its independence and been divided between the Byzantine Empire and Persia; each division had at its head an Armenian but feudatory king. In the Byzantine territory, however, the Armenians were forbidden the use of the Syriac language, until then exclusively used in divine worship: for this the Greek language was to be substituted, and the country gradually Hellenized; in the Persian districts, on the contrary, Greek was absolutely prohibited, while Syriac was greatly favoured. In this way the ancient culture of the Armenians was in danger of disappearing and national unity was seriously compromised.
  
  To save both Isaac helped Saint Mesrob to invent the Armenian alphabet and began to translate the Christian Bible; their translation from the Syriac Peshitta was revised by means of the Septuagint, and even, it seems, from the Hebrew text (between 410 and 430). The liturgy also, hitherto Syrian was translated into Armenian, drawing at the same time on the liturgy of Saint Basil of Caesarea, so as to obtain for the new service a national colour. Isaac had already established schools for higher education with the aid of disciples whom he had sent to study at Edessa, Melitene, Constantinople, and elsewhere. Through them he now had the principal masterpieces of Greek and Syrian Christian literature translated, e.g. the writings of Athanasius of Alexandria, Cyril of Jerusalem, Basil, the two Gregorys (Gregory of Nazianzus and Gregory of Nyssa), John Chrysostom, Ephrem the Syrian, etc. Armenian literature in its golden age was, therefore, mainly a borrowed literature.
  
  Through Isaac's efforts the churches and monasteries destroyed by the Persians were rebuilt, education was cared for in a generous way, Zoroastrianism which Shah Yazdegerd I tried to set up was cast out, and three councils held to re-establish ecclesiastical discipline. Isaac is said to have been the author of liturgical hymns.
  
  Two letters, written by him to Theodosius II and to Archbishop Atticus of Constantinople, have been preserved. A third letter addressed to Saint Proclus of Constantinople was not written by him, but dates from the tenth century. Neither did he have any share, as was wrongly ascribed to him, in the First Council of Ephesus of 431, though, in consequence of disputes which arose in Armenia between the followers of Nestorius and the disciples of Acathius of Melitene and Rabbula, Isaac and his church did appeal to Constantinople and through Saint Proclus obtained the desired explanations.
  
  A man of enlightened piety and of very austere life, Isaac owed his deposition by the king in 426 to his great independence of character. In 430, he was allowed to resume his patriarchal throne. In his extreme old age he seems to have withdrawn into solitude, dying at the age of 110. The precise date of his death is not known, but it seems to have occurred between 439 and 441. Hovhannes Draskhanakerttsi says his body was taken to Taron and buried in the village of Ashtishat. Several days are consecrated to his memory in the Armenian Apostolic Church. Isaac married an unnamed woman by whom he had a daughter called Sahakanoush who married Hamazasp Mamikonian, a wealthy and influential Armenian nobleman.

• (naam) .Quelle 2

  Sahak (ca. 350-439) was patriarch van de Armeens-apostolische Kerk (387-426 en 430-439). Onder zijn leiding werd het Armeens alfabetontworpen en werd de bijbel en de liturgie in het Armeens vertaald. Hij wordt "de Grote" genoemd en wordt door de Armeense kerk als heilige vereerd.
  
  Sahak werd opgevoed in Constantinopel en ontving daar een uitstekende literaire opleiding. Vaak wordt vermeld dat hij toen een wees zou zijn maar daarmee wordt vermoedelijk alleen bedoeld dat zijn moeder zeer jong is overleden.
  
  Politieke situatie
  
  In 387 wordt Sahak gekozen tot patriarch. In datzelfde jaar wordt Armenië verdeeld in een westelijk Romeins en een oostelijk Perzisch deel. In het Romeinse deel wordt het Syrisch dat vanouds als kerktaal werd gebruikt, verboden. In plaats daarvan moet verplicht het Grieks worden gebruikt, hierdoor begint de Armeense samenleving te helleniseren. In het Perzische deel is het gebruik van Grieks juist streng verboden. Door deze ontwikkeling wordt de nationale en religieuze eenheid van Armenië sterk bedreigd.
  Betekenis als Patriarch
  
  Sahak leeft met 60 volgelingen in een klooster. Om de Armeense kerk en taal te behouden vertaalt Shahak met zijn medewerkers de Syrische bijbel naar het Armeens (met gebruik van Griekse en Hebreeuwse teksten), waarvoor ze het Armeense alfabet ontwikkelen. Hij stuurt zijn medewerkers naar de belangrijke grote steden om te studeren en zij vertalen ook een aantal belangrijke theologische werken in het Armeens. Ook wordt een Armeense liturgie gemaakt.
  
  Sahak doet een grote inspanning voor het herstel van kloosters en kerken, bevordert het onderwijs en houdt drie concilies om de Armeense kerk opnieuw te organiseren. Daardoor mislukken de Perzische pogingen om Armenië tot het Zoroastrisme te bekeren.
  
  Hij neemt niet deel aan het concilie van Efeze (431) maar vraagt en krijgt wel uitleg over het onderwerp (de aard van Christus) van de kerk in Constantinopel. Sahak wordt als heilige vereerd.
  Rol in de politiek
  
  Sahak vraagt na de dood van Shahak Bagratuni dat de titel van oppperbevelhebber aan de Mamikonian wordt gegeven, een familie waar hij door zijn moeder en door het huwelijk van zijn dochter mee verwant is. Hij reist zelfs naar Ctesiphon om deze zaak te bepleiten. Hij wordt daar met grote eer ontvangen en de Perzische koning willigt zijn verzoek in.
  
  Er zijn brieven van Sahak aan keizer Theodosius II en patriarch Atticus van Constantinopel bewaard gebleven. Sahak raakte verwikkeld in de machtsstrijd in Armenië en stuurt een van zijn medewerkers en zijn kleinzoon Vardan Mamikonian naar Constantinopel om de keizer om hulp te vragen. In 426 wordt Sahak (onder Perzische druk) afgezet door de koning van het Perzische deel van Armenië en hij gaat in ballingschap in het Romeinse deel. In 430 wordt hij weer in zijn ambt hersteld.
  
  Sahak is overleden op 7 september 439 en is door zijn kleinkinderen begraven in het dorp Arshtishat, in Taron - het centrum van de macht van de Mamikonian.

• Er ist verstorben am 7. September 439, er war 89 Jahre alt.
• Er wurde beerdigt in Arshtishat, Taron.
• Ein Kind von Nerses I "de Grote' van Armenie und Sanducht Mamikonian
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 11. Dezember 2012.

Familie von Sahak I "de Grote" van Armenie

Kind(er):

1. Sahakonoysh van Armenie  ????-416 

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Sahak I "de Grote" van Armenie?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Sahak I "de Grote" van Armenie

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder