Hij wordt voor het eerst genoemd toen zijn vader, destijds aedilis curulis, rond 226 v.Chr. een klacht indiende bij de senaat tegen zijn oneerbare collega, die zijn jonge en mooie zoon probeerde te verleiden. Ondanks zijn leeftijd en schaamte verscheen de jonge Marcellus voor de senaat en wist hen te overtuigen van de schuld van zijn aanrander. Zijn vader kreeg als compensatie enkel zilveren voorwerpen, die hij aan een tempel schonk.
Marcellus vocht in de Tweede Punische Oorlog aan zijn vaders zijde en was daarom ook betrokken bij de beroemde belegering van Syracusa. Marcellus was krijgstribuun in 208 v.Chr. toen zijn vader in een hinderlaag liep, waarbij hij om het leven kwam. Marcellus raakte zelf zwaargewond, maar overleefde. Hij keerde terug naar Rome met het lichaam van zijn vader dat hem door de Carthaagse generaal Hannibal was teruggegeven.
Kind(er):