Er ist verheiratet mit Dirkje Bomas.
Sie haben geheiratet am 10. Juni 1896 in Maartensdijk , er war 34 Jahre alt.
Kind(er):
Na hun huwelijk verhuisde het jonge bruidspaar naar Emst (Epe) en kregen daar hun gezin op de korenmolen, doch keerde in 1906 uit heimwee van Dirkje terug met de molen naar Maartensdijk en woonde daar op het Molenpad. De oudste kinderen gingen naar de openbare school in Maartensdijk en de jongsten naar de Christelijke school aan de Plompetorengracht in Utrecht.
De eerste vermelding van een molen in Maartensdijk is al van voor 1640, het was een standerdmolen. Deze, of een opvolger van deze molen werd in 1770 door een stenen grondmolen vervangen.
Door aanleg van buitenplaatsen en bospercelen op de toenmalige heide vanaf 1800, kwam de windvang van de molen steeds meer in het gedrang. In 1856 werd de molen onttakeld en gedeeltelijk afgebroken en omgebouwd tot stoomkorenmolen.
In 1908 liet de eigenaar W. Bomas de molen verhogen en weer inrichten tot windmolen.
Hij kocht daarvoor bij molenmaker Boerendans uit Zaandijk molenonderdelen die afkomstig waren van de pelmolen de Houtsnip uit Zaandam (dbnr. 1782), oorspronkelijk uit 1863. Deze molen werd daar omgebouwd tot rijstpellerij.
De kap (op de foto's als Zaans te herkennen), compleet met staart, stelling en het binnenwerk werd voor f 1.322,50 verkocht aan de familie Bomas. De stenen romp werd verhoogd, en er werd een lage stelling op verticale stellingstutten aangebracht. Eén roede werd voorzien van zelfzwichting, die later toch weer verdween, waarna de molen weer met 4 zeilen maalde.
Gedurende de Eerste Wereldoorlog werkte de molen nog als zaagmolen, op windkracht werd een zaagraam aangedreven. Tot 1921 hield W. Bomas dit vol waarna hij werd opgevolgd door zijn zoons, de gebroeders G.G. en J.D.W. Bomas.
In 1926 kwam de molen in handen van K.T. Muda, familie van de bekende molenaarsfamilie in Den Andel uit Groningen. Hij deed het bedrijf over aan zijn zoon T.K. Muda.
In 1932 wilde T.K. Muda niet meer afhankelijk zijn van de wind en liet de molen onttakelen en het bedrijf mechaniseren. De romp heeft het nog uitgehouden tot 1968 en verdween toen voorgoed van het toneel. Aan de Molenweg was de molen verdwenen. De huidige Molenweg herinnert tot op de dag van vandaag aan deze eeuwenoude molenstandplaats.
Bronnen:
- Informatie van Willem van Breenen.
- De voormalige korenmolen van Maartensdijk door van K.M. Dolman, artikel in Jaarverslag 1978 Stichting De Utrechtse Molens.
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.