Vorfahren van Gijs en Frank Edelbroek » Odo II van Blois (± 983-1037)

Persönliche Daten Odo II van Blois 

• Er wurde geboren rund 983.
• Beruf: graaf van Blois, Chartres, Chateaudun, Provins, Reims en Tours.
• Er ist verstorben am 15. November 1037 in Commercy, Meuse, Frankrijk.
• Er wurde beerdigt in Tours, Indre-et-Loire, Frankrijk.
• Ein Kind von Odo I van Blois und Bertha van Bourgondie

Familie von Odo II van Blois

(1) Er ist verheiratet mit Mathilde van Normandie.

Sie haben geheiratet rund 1003.

(2) Er ist verheiratet mit Irmgard dochter van Willem IV van Auvergne.

Sie haben geheiratet im Jahr 1005.

Kind(er):

1. Theobald III van Blois  1012-1089 

Notizen bei Odo II van Blois

[zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Odo_II_van_Blois,
..,
Odo II van Blois (ca. 983 - Commercy, 15 november 1037) was een van de machtigste feodale vorsten
van Frankrijk. Hij was praktisch gesproken onafhankelijk van de koning van Frankrijk, probeerde
koning van Bourgondie en Italie te worden, en voerde een eigen oorlog tegen keizer Koenraad II de
Salier.,
..,
Na het overlijden van Odo's vader, Odo I van Blois, hertrouwde zijn moeder, Bertha van Bourgondie,
met koning Robert II van Frankrijk. Daardoor werd Odo opgevoed aan het koninklijke hof, totdat
Bertha en Robert onder druk van de paus moesten scheiden. In 1004 werd hij graaf van Blois,
Chartres, Chateaudun, Provins, Reims en Tours, als opvolger van zijn kinderloos overleden broer.
Toen zijn vrouw Mathilde jong overleed, kwam hij in conflict met haar vader, Richard II van
Normandie, over de stad Dreux die zij als bruidsschat had gekregen. Door arbitrage van Robert II
kon Odo de stad behouden. Odo werd door Robert ook tot paltsgraaf benoemd.,
..,
Fulco III van Anjou doodde in 1007 een vazal van Odo tijdens een jachtpartij, en ging in 1008 als
boetedoening op een bedevaart naar het Heilige Land. Odo gebruikte deze gelegenheid om Fulco's
bezittingen te plunderen en enkele van zijn kastelen te veroveren. In 1015 ruilde Odo Beauvais
voor het beter gelegen Sancerre. Fulco had inmiddels een bondgenootschap gesloten met Robert en
was daardoor in een positie zijn verliezen op Odo terug te veroveren. In 1016 vonden er gevechten
plaats over het bezit van de stad Tours. Odo trok met een leger naar Montrichard om dat te
veroveren maar werd onderweg overvallen door Fulco bij Pontlevoy. Odo leek de slag te winnen, en
had Fulco zelfs gevangengenomen, toen hij werd aangevallen door Herbert I van Maine die Fulco te
hulp kwam. Doordat Herbert uit het westen kwam, werd zijn komst door de ondergaande zon pas laat
opgemerkt. Herbert wist de cavalerie van Odo op de vlucht te jagen en Fulco te bevrijden. Odo's
voetvolk werd uitgemoord. Odo moest zijn veroveringen uit 1008 opgeven.,
..,
In 1023 overleed Odo's neef Stefanus, en Odo erfde zijn graafschappen Troyes, Meaux en Chalons.
Dat was zeer tegen de zin van Robert, die had geprobeerd om de erfenis aan de kroon te laten
vervallen. Samen met de Duitse keizer Hendrik II kon Robert de macht van Odo enigszins inperken.
Ze dwongen hem het gezag over Reims over te dragen aan de aartsbisschop en Dreux op te geven aan
de koning. Hendrik verwoestte enkele kastelen van Odo in Lotharingen. Ook zorgde Robert ervoor
dat de Italiaanse adel zijn aanbod aan Odo om koning van Italie te worden, introk. Na de dood van
Robert in 1031, streden zijn zoons Hendrik en Robert om de macht. Odo koos de kant van Robert en
zijn moeder Constance van Arles. In ruil daarvoor verwierf hij het graafschap Sens en kon zo zijn
bezittingen in Midden-Frankrijk en in Champagne met elkaar verbinden. Hij benoemde een
partijganger tot aartsbisschop van Sens en wist een aanval van Hendrik en Fulco van Anjou op Sens
af te slaan.,
..,
In 1032 overleed Odo's oom Rudolf III van Bourgondie. Odo was zijn naaste bloedverwant maar Rudolf
had zijn koninkrijk bij testament nagelaten aan de Duitse keizer Koenraad II. Odo trok naar
Bourgondie, veroverde Neuchatel en werd ingehaald in Vienne. In Arles en Marseille werden
oorkonden in zijn naam opgesteld. Het conflict breidde zich uit en er werden over en weer
plundertochten uitgevoerd in Champagne en in Lotharingen. In 1034 wist Koenraad een verbond te
vormen met koning Hendrik van Frankrijk en Humbert Withand en andere Italiaanse edelen. Toen ook
de Bourgondische adel steeds meer de kant van Koenraad koos, moest Odo zijn aanspraken op
Bourgondie opgeven.,
..,
Het conflict met Koenraad was echter nog niet voorbij. In 1037 boden Italiaanse bisschoppen aan
Odo de titel van koning van Italie aan, terwijl Koenraad toen de koning van Italie was. Deze
poging mislukte echter toen Bertha van Este, de weduwe van Manfred II Olderik van Turijn, de
samenzwering ontdekte en Koenraad waarschuwde. Odo besloot daarop naar Aken te trekken om Kerst
in koninklijke stijl te kunnen vieren. Hij nam Bar-le-Duc in maar stootte op een leger van Gozelo
I van Verdun en werd door hem verslagen. Odo werd op de vlucht gedood. Zijn lichaam was zo
verminkt dat hij alleen kon worden geïdentificeerd aan de hand van een opvallende wrat. Hij werd
begraven in de abdij van Marmoutiers in Tours.,
..,
Odo was gehuwd met:,
..,
1. Mathilde († 1004), dochter van Richard II van Normandie,
2. Irmgard (ca. 990 - 10 maart 1040), dochter van Willem IV van Auvergne,
..,
Odo en Irmgard kregen de volgende kinderen:,
..,
- THEOBALD III van Blois,
- Stefanus II van Champagne,
- Bertha († 1085), in 1027 gehuwd met Alan III van Bretagne (996-1040) en in 1046 met Hugo IV van
Maine (-1051).,
..,
Overgenomen van "http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Odo_II_van_Blois&oldid=32303118" ],
.,
[zie ook http://de.wikipedia.org/wiki/Odo_II._(Blois) ],

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Odo II van Blois?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Odo II van Blois

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder