Sie ist verheiratet mit Hendrick Jonge Jan Eersten.
Sie haben geheiratet
Kind(er):
Opvallend is dat (volgens de kwartierstaat van Bert Spierings) Steven die Keijser een zoon Jan Stevensz die Wyt heeft.Steven heeft een zoon Jan Stevensz, die genoemd wordt in het dagboek van Aernout van Buchell:
"In de tijd dat archeoloog nog lang geen beroep was, bestond er wel degelijk belangstelling voor oudheden. Van de Utrechtse advocaat Aernout van Buchell (1565-1641) weten we dat hij een uitgebreide verzameling archeologische voorwerpen in zijn bibliotheek bijeenbracht. Zijn dagboek vertelt er meer over.
Latijn
Van Buchell heeft zijn Diarium helemaal in het Latijn geschreven. Dat is in de 16de en 17de eeuw niet vreemd voor een gestudeerd persoon. Uit de dagboekaantekeningen blijkt dat Van Buchell vooral kleine voorwerpen verzamelt, zoals munten en aardewerkscherven. Wel gaat hij van tijd tot tijd kijken bij 'grote' verzamelaars. Op 74-jarige leeftijd brengt hij bijvoorbeeld nog een bezoek aan Gerrit Reynst, een Amsterdamse koopman met onder meer marmeren beelden in de collectie, die 'grooter als het leven' zijn. Ook ruilt Van Buchell regelmatig met bevriende collectionneurs archeologische voorwerpen tegen andere.
Tekening van de Salvatorkerk.
Dakpanfragment met stempel EX.GER.INF.
Vechten
Op verschillende plaatsen in het dagboek beschrijft de advocaat zijn verkenningen op archeologische vindplaatsen, daarbij vermoedelijk geinspireerd door een algemene hype rond het Romeinse en Bataafse verleden van Utrecht. Zo onderhoudt Van Buchellbijvoorbeeld contact met Renatus Renessius, eigenaar van Wiltenburg, het landgoed waaronder het voormalige castellum Fectio gelegen is. Met zijn schoolvriend Jan de Witt Stevensz. bezoekt Van Buchell in 1589 'de plek die in de volksmond "de Burg" wordt genoemd, niet ver van de oever van de Oude Rijn, halverwege de weg naar Houten aan de linkerkant, waar een verhoging een klein beetje uitsteekt boven de aangrenzende akker.' De twee vrienden vinden hier verschillende fragmenten van stenen, urnen en bekers van Romeinse makelij.
De Meern
Twee jaar later verkent Van Buchell de Hoge Woerd bij De Meern. Op de dagboekpagina hierboven vertelt Van Buchell over dit bezoek in 1591, wederom met Jan de Witt die eveneens zeer in oudheden is geïnteresseerd:
Dagboek van Aernout van Buchell, detail met dakpan.
Niet ver hiervandaan, bij het dorp De Meern, op de heuvel bij de herenweg (waar een kruis herinnert aan de dood van een voornaam heer), worden veel fragmenten van stenen gevonden, die wijzen op de Romeinse tijd. Wij hebben er een gevonden van deze vorm [schets dakpan] die wordt bewaard door mijn vriend De Witt; ik geloof dat het een bolle dakpan is. Johan Ruysch, die zich bijzonder bezighoudt met antieke munten, heeft van mij ook nog een zilveren munt, die mij door een boer is geschonken alszijnde daar gevonden. De plaats waar hij is gevonden , het in de volksmond de Hoge Woerd, omdat het terrein door de steenbrokken hoger ligt. Ik twijfel er niet aan dat hier een of ander Romeins bouwwerk aan de oever van de Rijn heeft gestaan."
Vertaling uit het Diarium, p. 266, in: E.P. Graafstal, 'Aernout van Buchell bezoekt de Meern', Historische Vereniging Vleuten-De Meern, Haarzuilens 12 (1992), 1, pp. 21-22.
Dagboek van Aernout van Buchell, detail met munt.
Bij de tekst maakt de schrijver gekleurde tekeningetjes van de dakpan en twee zijden van de munt. De dakpan is te herkennen als een zogeheten imbrex, een bolle dakpan die diende om een naad tussen twee pannen af te dekken. Zulke pannen - met het stempel EX(ercitus) GER(maniae) INF(erioris), het Neder-Germaanse leger - werden vanaf midden tweede eeuw gebakken in de pannenbakkerijen bij het legioenskamp bij Nijmegen. De munt krijgt Van Buchell volgens zijn aantekeningen uiteindelijk met moeitegedetermineerd: het is een halve denarius (quenarius) uit de de Romeinse Republiek, vóór het begin van de keizertijd. Het hoofd van de Romeinse muntmeester Egnatuleius is erop te zien.
Zijn tijd vooruit
Van Buchell's onderzoek en zijn conclusies over de Romeinse tijd in Nederland waren vooruitstrevend, zonder dat hij dat ooit geweten heeft. Zo veronderstelde hij al dat een lint van legerplaatsen dwars door Nederland de noordgrens van het Romeinse rijk vormde: Utrecht was in die tijd bezet gebied. Eigentijdse historici hadden hier andere ideeën over: zij koesterden het romantische beeld van de Bataven als hechte bondgenoten van de Romeinen, die hun zelfbestuur nooit hadden opgegeven.
Op het landgoed Wiltenburg bij Vechten treffen Van Buchell en zijn vriend Jan de Witt 'een gouden munt, gevonden door een jongen die de schapen aan het weiden was.' Ze kopen het muntstuk 'voor een klein bedrag' van de herder, ongetwijfeld in de overtuiging dat ze een koopje hebben gedaan. De beschrijving in het dagboek wijst echter uit dat het vermoedelijk gaat om een koperen dupondius of een messing sestertius (foto) van keizer Marcus Aurelius (161-180) - een geen gouden aureus van Antoninus Pius (138-161), zoals Van Buchell denkt."
[http://www.collectieutrecht.nl/view.asp?type=object&id=212]
Belehnung (Rep. op. Ned. St. Leenacten, p. 122/123):
Vier merghen lants also als die gelegen sijn in Hermans gerichte van Wulven in den Meren, dair baven ende beneden naest gelant is Gerit van Voern mit lande, dat hy holdende is van den Gesticht van Utrecht.
- 26. Januari 1434: Johan de Witte Stevenszoon na opdracht door Willam van Oestrum (R.D., VIII verso).
- 1. April 1457: dezelfde.
- 30. Juli 1469: Steven die Keyser na dode zijns vaders Johan de Witten Stevens zoon.
- 21. Augustus 1497: Dezelfde.
- 25. October 1518: Johan die Wit Stevensz na dode zijns vaders Steven Jansz. .
- 5. Febr. 1527: Dezelfde.
- 30. Juli 1529: Dezelfde.
- 2. Juni 1541: Johan die Wit Stevensz. na dode zijns broeders Johan die Wit Stevensz. ("Broeders" is verbeterd (?) in "vaders".
Es muß also zwei Johan de Wit Stevensz gegeben haben, die Halbbrüder waren. (Deshalb auch die Nennung "De Jonge" durch Both).
- 24. Dec. 1542: Dierick die Wit na dode zijns vaders Johan die Wit Stevens zoon.
- 12. Jan. 1560: Steven die Wit na dode zijns broeders Dierick die Wit krachtensx testament.
- 8. October 1579: Elysabeth van Sompeken, weduwe ban Jacob Vermeer, na opdracht door Willem de Viana, voogd over Jan de With, enige zoon van wijlen Steven de With.
[http://wc.rootsweb.ancestry.com/cgi-bin/igm.cgi?op=GET&db=dreckes&id=I8179]
Cornelia Steven de Keijserssuster | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hendrick Jonge Jan Eersten | |||||||||||||||||||||||||||||||||||