Als tweede zoon voorbestemd voor een geestelijk ambt en werd kanunnik van de Sint-Pieter van Laon. Ook werd hij heer van Etroeungt, een gemeente in het Franse Noorderdepartement (regio Nord-Pas-de-Calais). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Avesnes-sur-Helpe.
Er ist verheiratet mit Margaretha De Zwarte van Constantinopel.
Sie haben geheiratet vor 23. Juli 1212 in Le Quesnoy, Nord-Pas-de-Calais, F.Quelle 1
1212 voogd van Margaretha van Constantinopel.
Aangezet door koning Filips II van Frankrijk trouwde Burchard met Margaretha in 1212. Het huwelijk was zeer tegen de zin van Margaretha's oudere zuster Johanna van Constantinopel die klacht indiende bij paus Innocensius III. Door de jonge leeftijd (10j) van Margaretha kon het huwelijk niet worden geconsumeerd.
Burchard begon een strijd tegen zijn oudere broer Wouter II van Avesnes en tegen Johanna, om de erfdelen van hemzelf en Margaretha te verwerven. Uiteindelijk werd een vrede gesloten waarbij het huwelijk van Burchard en Margaretha werd erkend. In 1214 vocht Burchard mee aan Vlaamse zijde in de slag bij Bouvines.
Tegenstanders van Burchard wisten te bereiken dat zijn huwelijk tijdens het Vierde Lateraans Concilie (1215) alsnog ongeldig werd verklaard. In 1216 werden Burchard en Margaretha geexcommuniceerd.
Ze moesten vertrekken uit Henegouwen en verbleven de volgende jaren aan een aantal adellijke en bisschoppelijke hoven in Lotharingen en het noorden van Frankrijk.
In 1219 werd Burchard gevangen gezet in Gent.
Toen Margaretha in 1221 toestemde in ontbinding van het huwelijk, werd hij vrij gelaten. Hij trok naar Rome om absolutie te vragen aan de paus.
Het verhaal gaat dat Burchard in dienst trad van de paus. Toen Margaretha in 1244 gravin van Vlaanderen werd, zou hij zijn teruggekeerd naar Vlaanderen. Margaretha was inmiddels hertrouwd en liet Burchard in Rupelmonde onthoofden.
Kind(er):
Das Ehepaar wurde 1222 geschieden.Quelle 1
Oorzaak: man was gewijd tot diaken